Zadania ćw 3, Studia, Studia (Zarządzanie), Finanse przedsiębiorstw


Genetyka Ochrona_Środ_2013/13_ćwiczenia_3 Marta Jolanta Śliwa

Fosfodiestrowe

  1. częściej przybierały formę z-DNA

  2. słabiej łączyły się z czynnikami transkrypcyjnymi

  3. trudniejsze do denaturacji termicznej

  4. trudniejsze do cięcia restrykcyjnego

  5. szybciej degradowane przez egzonukleazy

(P czy F)

  1. Czy (A+G)/C+T = 1 ? P

  2. Czy DNA eukariotycznego chromosomu jest jedną długą podwójna helisą? P

  3. Czy niektóre komórki, np. wątroby są przekazywane potomstwu. F

  4. Czy centromer jest zawsze umiejscowiony w samym środku chromosomu F

  5. Czy telomer jest zawsze na końcu chromosomu P

  1. ACA, ACC, ACG, ACT;

  2. AAC, CAC, GAC, TAC;

  3. AAA, CCC, GGG, TTT;

  4. AAA, ACA, AGA, ATA;

  5. AAA, CAA, GAA, TAA


1. Które fragmenty mogą zostać naprawione przez polimerazę?

5'- ---- CGT TGA CAT ---- TAA CGA ATC GGT -3'

3'- TAC GCA ACT GTA TTG ATT GCT ---- CCA - 5'

1. Plazmid o długości 10 Kbp trawisz enzymem restykcyjnym przecinajacym go w dwóch miejscach (2 Kbp i 8 Kbp). Ile fragmentów DNA i o jakiej długości otrzymasz? 3 odcinki o długości 2, 2, 6 Kbp

2.. Plazmid o wielkości 6 tysięcy par zasad zawiera dwa geny oporności na antybiotyki:

AmpR - powodujący oporność na ampicilinę

TetR - powodujący oporność na tetracyklinę.

Po przecięciu tego plazmidu przez enzym restrykcyjny CiaI otrzymano dwie cząsteczki DNA o długości 2 oraz 4 tysięcy par zasad. Końce dłuższego fragmentu zligowano, otrzymując w ten sposób ponownie kolistą cząsteczkę DNA. Cząsteczką tą transformowano szczep bakterii wrażliwy na oba antybiotyki. Bakterie po otrzymaniu plazmidu mogą rosnąć na podłożu zawierającym ampicilinę, giną jednak po wysianiu na szalki z tetracykliną. Ponadto nie powiodły się próby transformowania bakterii krótszym, (zligowanym) fragmentem.

Narysuj wyjściowy plazmid. Zaznacz możliwe/prawdopodobne miejsce inicjacji replikacji plazmidu oraz geny AmpR i TetR.

3.. Wyizolowałeś cząsteczkę DNA o długości 8 tysięcy par zasad (8 kbp). Następnie trawiłeś ją dwoma enzymami restrykcyjnymi: EcoRI oraz HindIII. Otrzymałeś fragmenty o następującej długości (w kbp):Narysuj mapę restrykcyjną wyizolowanego fragmentu DNA

EcoRI HindIII EcoRI + HindIII

7 5 4

1 3 3

5 3 1

4.. Poniżej przedstawiono sekwencje rozpoznawane przez różne enzymy restrykcyjne. Zaznaczono także miejsce cięcia. Które z nich są względem siebie kompatybilne?

Bam H1Eco R1 Ⴏ Hind III Bgl II

5'-GGATCC-3' 5'-GAATTC-3' 5'-AAGCTT-3' 5'-AGATCT-3'

3'-CCTAGG-5' 3'-CTTAAG-5' 3'-TTCGAA-5' 3'-TCTAGA-5'

Ⴍ Ⴍ Ⴍ Ⴍ

GATC GATC



Wyszukiwarka