SCENARIUSZ ROZPOCZĘCIA ROKU SZKOLNEGO W


SCENARIUSZ ROZPOCZĘCIA ROKU SZKOLNEGO



I. CZĘŚĆ OFICJALNA

1. Przewodnicząca SU
Baczność!
Poczet sztandarowy wprowadzić!
Raport.
Do hymnu.
Hymn.
Po hymnie.
2. Pani Dyrektor - przemówienie.

II. CZĘŚĆ ARTYSTYCZNA

1. Recytator I:
Dosyć już lasów i traw -
Dosyć, koledzy, hasania!
Do szkoły koledzy! Do ław!
Pitagoras się kłania...
Na harce nie ma już czasu,
Już jesień, już jesień - już pierwszy!
Tam w szkole Jan z Czarnolasu
Z naręczem czeka nas wierszy.
A Archimedes - jak myślę -
Z westchnieniem wzywa już was:
„Ciała zanurzone w Wiśle -
Na brzeg i do klas”...
Marian Załucki „Po wakacjach”
(fragment)
2. Lektor:
A był taki wrzesień, kiedy klasy nie doczekały się uczniów. 1 września 1939 roku rozpoczęła się II wojna światowa, hitlerowskie Niemcy zaatakowały granice Polski.

3. Recytator II:
(Motyw muzyczny z filmu „Polskie drogi”. Na jego tle recytacja.)

Czarne krzyże nad Polską na niebie wrześniowym
Padły pakty, umowy, graniczne szlabany.
Kawaleria na czołgi w rynsztunku bojowym,
Dach chaty strzecha krytej szrapnelem zerwany.
Szos stłoczonych Golgota wśród babiego lata,
Pełne porannej rosy łąki i rozłogi.
Słońce powrósła blasku w dym nad wioską wplata.
Zapamiętaj ten pejzaż: to są polskie drogi.

Pełno Niemców w miasteczku. Broni się Warszawa.
I przerażenie budzi obce szwargotanie.
Rano wieść niespodzianą ktoś w radiu nadawał,
Że wschodnie terytoria napadli Rosjanie.

4. Lektor:
Koleżanki
i koledzy z klas pierwszych. Wstępujecie w progi Gimnazjum imienia Polskich Noblistów.
Postacie: Henryk Sienkiewicz, Stanisław Władysław Reymont, Maria Skłodowska -
Curie, Lech Wałęsa, Czesław Miłosz, Wisława Szymborska, to nasze wzory do
naśladowania.
Z przykrością przyjęliśmy do wiadomości, że 14 sierpnia 2004r. zmarł Czesław
Miłosz, największy poeta polski XX wieku, który Nagrodę Nobla otrzymał za
całokształt pracy literackiej w 1980 roku. Posłuchajmy tryptyku tego wybitnego poety:
„Wiara. Nadzieja. Miłość”.
Recytator III „Wiara”
Recytator IV „Nadzieja”
Recytator V „Miłość”

5. Recytator VI, VII:
Do widzenia, lesie zielony,
do widzenia, rzeko pluszcząca,
do widzenia, szpaki i wrony
żeglujące wysoko do słońca.
Spakowany plecak, walizka,
odjeżdżamy już jutro rano.
Mrok zapada. Brzozo srebrzysta
I dąbrowo złota - dobranoc1
Świtem skrzypną stalowe koła,
pociąg gwiżdżąc z nami popędzi.
Już tam czeka nas - nasza szkoła
w bieli ścian - jak w puchu łabędzim.
Powitają nas srebrne dzwonki,
Uśmiechnięte lśniące tablice.
Do widzenia, rzeki i łąki
Pod okrągłym jak grosz księżycem.
Witaj szkoło, oto wracamy.
Żegnaj, piasku nad sinym morzem.
Już ze ścian białymi skrzydłami
Sfruwa do nas szkolny orzeł.

6. Piosenka do wiersza Wandy Chotomskiej: „Pożegnanie wakacji”.

7. Lektor:
„Szybko biegną wskazówki zegara,
zaraz dzwonek rozmowę nam przerwie.
Czas na lekcje.
O wielkich wagarach
Pogadamy na dużej przerwie.



Wyszukiwarka