TEORIA WYCHOWANIA, pedagogika, semestr I, teoria wychowania


TEORIA WYCHOWANIA, wykład 04.11.2008

Jak kochać dziecko?

Wzajemność - fundament dopingowania miłości rodziców do dziecka jak i dziecka do rodziców.

Warunkiem dobrej miłości do dziecka jest miłość między rodzicami.

Jak kochać dziecko - elementy:

  1. MIŁOŚĆ - współistnienie, współbycie, współczucie, współ - połączenie z ludźmi. Nie ma życia bez miłości.

3 MODELE MIŁOŚCI:

a) Rodzice zakładają: Wiem, że jesteś i chcę żebyś był dla mnie.

b) Rodzice zakładają: Wiem, ze jesteś i chcę żebyś był jednym ze mną.

c) Rodzice zakładają: Wiem, ze jesteś i chcę byś był sobą.

E. Fromm - twierdzi, że dziś człowiek jest bardziej używanym niż kochanym.

Futurolodzy twierdzą, że:

- Człowiek XXI w. nie będzie umiał kochać;

- Im więcej technologii w życiu człowieka tym mniej kontaktów z innymi - a co za tym idzie mniej miłości.

Dziecko należy kochać z umiarem.

Dawanie miłości odwzajemnia się tym samym ze strony dziecka.

„Jeśli chcesz być kochanym to kochaj.”

- Należy dać dziecku być sobą

- bezwarunkowość

- czas na wyrażanie uczuć/ sygnały uczuć do dziecka/ kanał werbalny

- kanał niewerbalny - urzeczywistnienie miłości poprzez kontakt

  1. ODPOWIEDZIALNOŚĆ - gwarancja bezpieczeństwa dla dziecka.

Gwarancja odpowiedzialności za wszystko co jest w życiu dziecka. Gotowi do wychowywania swojego dziecka są ci, którzy są odpowiedzialni za samych siebie.

  1. TROSKA - wypływa z miłości

Wychodzenie naprzeciw ambicjom, aspiracją dziecka. Dotyczy głównie zaspokajania wszystkich potrzeb (każdego rzędu). Powinna dotyczyć całej osoby dziecka. Zapewnić mu rozwój moralny, intelektualny.

Dom - odżywcze środowisko do harmonijnego rozwoju. Szkoła nie dysponuje wszystkimi bodźcami jakie są w domu.

  1. TOLERANCJA - wyrozumiałość

Jedynie dobre rzeczy powinno się tolerować. XXI w. - Pokolenie rodziców nietolerancyjnych. Bardzo duża spójność między bezrobociem, a tolerancją do dzieci.

Czynniki:

- ekonomiczny

- osobowość autorytarna (autokraci)

W mądrej miłości należy się pozbyć wszelkich stereotypów, uogólnień, schematów, uprzedzeń. Współzależność i współpraca do zniesienia wzajemnej wrogości.

  1. OTWARTOŚĆ (+zaufanie) - wzajemne obdarzanie się wiedzą o sobie; uzewnętrznienie siebie, emocji, poglądów, przekonań.

Jak: absolutna ostrożność dziecka, a rodzica częściowa - ZŁE

Granica ja-świat powinna być otwarta.

Otwarcie na dzieci - czas na wysłuchanie dziecka. Starać się ewentualnie ośmielić dziecko do otwarcia się. Dzieci boją się otworzyć na rodziców - sprzężenie zwrotne między autokratyzmem a otwartością.

Otwartość to nic innego jak wiedza o dziecku.

Trzeba umieć uznać prawa dziecka - wyznaczanie granic w otwartości. Respektować prawa dziecka do tajemnicy - uszanować. Łatwiej otwierają się na siebie ekstrawertycy i sangwinicy.



Wyszukiwarka