Wykładowca: dr n. med. R. Gałuszka
Kinezyterapia - ćwiczenia 25.09.2010
(sobota)
ZALICZENIE dn. 28.11.2010 z ewentualną możliwością poprawy 3.12.2010 i 4.12.2010!
Na 10.10.2010 wymagane jest: kredka do oczu (czarna); chusteczki nawilżane; nić, ubranie nie krępujące ruchów i odsłaniające większość ciała.
Anamneza - badanie.
1) Wywiad
2) Rozmowa i ocena problemów pacjenta
1. W płaszczyźnie czołowej oceniamy:
Położenie ustawienia i położenie głowy, położenie barków, wysokość
kątów dolnych łopatki (dolny kąt i przyśrodkowy brzeg od linii kręgosłupa); trójkąty talii (talia ograniczona ręką, przestrzeń między linią tułowia a ręką tworzącą trójkąt muszą być jednakowe); w razie fałd tłuszczowych na plecach fałdy muszą być równe (jeżeli z jednej strony jest, a z drugiej strony fałdy tłuszczowej nie ma, mamy do czynienia z asymetrią postawy); linię kręgosłupa (wyrostki kolczyste kręgów punktujemy, a następnie od guzowatości potylicznej puszczamy pion i linia wyrostków powinna pokryć się z linią pionu); charakterystyczne punkty anatomiczne miednicy (talerze biodrowe, kolce biodrowe, ustawienie kolców biodrowych tylnych).
Czworobok Michaelisa - wyznaczany przez położników umowny czworobok na plecach ciężarnej, którego kąty tworzą zagłębienia na skórze okolicy lędźwiowo-krzyżowej:
poniżej wyrostka ościstego L5 (górne zagłębienie)
w pobliżu kolców biodrowych górnych tylnych (boczne)
na górnym wierzchołku bruzdy międzypośladkowej (dolne).
Symetria lub asymetria czworoboku pośrednio świadczy o budowie miednicy kostnej i jej ewentualnych wadach.
Ocena kończyn dolnych - kolana i kostki na stopach powinny się łączyć.
Szpotawość - łączą się kostki, ale rozchodzą kolana (wada często występująca u mężczyzn)
Koślawość - łączą się kolana, ale rozchodzą kostki (wada często występująca u kobiet)
2. W płaszczyźnie czołowej oceniamy:
Ustawienie głowy (nie powinna wysuwać się poza linię klatki piersiowej)
Protrakcja - wysunięcie głowy do przodu.
Retrakcja - wysunięcie głowy do tyłu.
Ułożenie barków pod kątem wysunięcia
Łopatki
Występowanie garbów (żebrowe, piersiowe)
Lordoza (z gr. lordos zgięty) - łukowate wygięcie kręgosłupa w stronę brzuszną. U człowieka fizjologiczna lordoza występuje w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa. W niektórych schorzeniach np. w porażeniach mięśni i zniekształceniach kręgów, zwichnięciach stawów biodrowych dochodzi do nadmiernego wygięcia kręgosłupa ku przodowi zwanego lordozą patologiczną. Może ona spowodować znaczne dolegliwości bólowe. W leczeniu lordozy stosuje się gorsety usztywniające, czasem też konieczne jest leczenie operacyjne. Zaawansowana lordoza jest patologią.
Kifoza (łac. z gr. kyphosis) - łukowate wygięcie kręgosłupa w stronę grzbietową. U człowieka fizjologiczna kifoza występuje w odcinku piersiowym i krzyżowym kręgosłupa. Dzięki nim kręgosłup może wytrzymywać duże obciążenia. Umożliwiają one również utrzymywanie prawidłowej postawy ciała. Na skutek niewłaściwego trybu życia, krzywizny kręgosłupa mogą zanikać lub się powiększać. Powstają wówczas wady postawy. Mają one znaczny wpływ zarówno na wygląd, jak i na sprawność naszego organizmu. Na przykład, siedząc na krześle, ludzie często się "garbią". Płuca są wówczas ściśnięte, a ruchy klatki piersiowej ograniczone. Utrudnia to proces wymiany gazowej. Garbienie się może prowadzić do powstawania skrzywień kręgosłupa. Sprawiają one, że nawet podczas krótkiego spaceru człowiek czuje silne bóle pleców.
Na odcinku szyjnym (evicalis - C ) występuje lordoza.
Na odcinku piersiowym (thoracis - Th ) występuje kifoza
Na odcinku lędźwiowym (lumbolis - L) występuje lordoza
Odcinek stóp (sacrum - S) występuje lordoza
Jeżeli krzywizny są spłycone, nasze możliwości udźwigowe są zmniejszone. Jeżeli krzywizny są zbyt zwiększone będą powodowały deformację i dodatkowe obciążenia.