Teoria pasmowa- kwantowomechaniczna teoria opisująca przewodnictwo elektryczne. W przeciwieństwie do teorii klasycznej punktem wyjścia w tej teorii jest statystyka Fermiego-Diraca i falowa natura elektronów. Najważniejszym pojęciem tej teorii jest pasmo energetyczne - jest to przedział energii, jaką mogą posiadać elektrony w przewodniku. Istnienie ciągłego widma energetycznego jest związane z oddziaływaniem na siebie poszczególnych atomów (jest to zbiór bardzo blisko położonych widm liniowych), natomiast występowanie obszarów zabronionych wynika z warunków nakładanych na periodyczność funkcji falowej elektronów.
Związki z przewagą wiąz. jonowego:[krystaliczne ciała stałe zbud. z jonów] -stan stały,zbudowane z kationów i anionów przyciągających się z dużą siłą ; -kryształy są twarde i mają wysokie temp. iopnienia i wrzenia , -dobrze rozpuszcz. się w rozp. Polarnych [woda] , -stopione lub w roztworze przewodzą prąd , -reakcje zachodzą b. szybko.
Cechy zw. z przewag. wiąz. kowalencyjnego [atomowego]:[ gazy,cieczy,ciała stałe zbud. z cząsteczek] -nie przewodzą prądu , -słabo rozpuszcz. się w rozp. polarnych , -niskie temp. wrzenia i topnienia , -cząsteczki słabo na siebie oddziałują , -reagują wolno.
Wiązanie metaliczne - ogólna nazwa dla wszelkich wiązań chemicznych występujących bezpośrednio między atomami metali.Wiązania między atomami metalu, jeśli występują w izolowanej formie (np. w związkach metaloorganicznych) są w zasadzie typowymi wiązaniami kowalencyjnymi, wyróżniają się jednak w stosunku do analogicznych wiązań między niemetalami dwiema istotnymi cechami: *ulegają one łatwiejszej polaryzacji pod wpływem np. pola elektrycznego ze względu na to, że ogólnie w metalach elektrony walencyjne są słabiej związane z jądrami atomów niż w niemetalach ; *nawet jeśli formalnie są wiązaniami pojedynczymi, ze względu na występowanie w metalach dużej liczby walencyjnych orbitali d zachodzi zjawisko ich nakładania się, co powoduje że wiązania te nabierają często charakteru częściowo wielokrotnego.
Piroliza-[destylacja rozkładowa] to proces rozkładu termicznego substancji prowadzony poprzez poddawanie ich działaniu wysokiej temperatury , ale bez kontaktu z tlenem i innymi czynnikami utleniającymi.
Ropa naftowa-jest mieszaniną węglowodorów różniących się wielkością i strukturą = parafiny (alkany),cykloparafiny (cykloalkany),olefiny (alkeny),węglowodory aromatyczne. Pozostałość [do 20%] to związki organiczne z tlenem,azotem,siarką , a także sole nieorg. I woda.
Rafinacja-procesy przekształcające ropę naftową w bardziej użyteczne produkty-destylacja frakcyjna,kraking,reforming.
Destylacja frakcyjna-rozdzielenie ropy na frakcje według ich temp. wrzenia.
Frakcja-mieszanina cieczy o podobnych temp. wrzenia. Lekkie frakcje mają niskie temp. wrzenia i krótkie łańcuchy węglowodorowe.
Kraking-reakcja rozpadu dłuższych łańcuchów alkanów na krótsze alkany i alkeny. Kraking następuje na skutek wysokiej temp. lub katalizatora.
Reforming-proces otrzymywania benzyny z lżejszych frakcji przez rozbicie prostych łańcuchów alkanów i przebudowanie ich w łańcuchy rozgałęzione.
Benzyna-ciekła frakcja ropy naftowej powstała po destylacji frakcyjnej. Składa się z alkanów mających od 5 do 12 at. Węgla i wrze w 40-150*C.
Frakcje ropy:1)Nafta-ciekła frakcja ropy naft. Powstała po destylacji frakcyjnej. Skład: alkany od 9 do 15 at. Węgla , wrze: 150-250*. 2)ON-ciekł. frak. Ropy naft. powst. po dest. frakc. Alkany od 12-25 at. węgla , wrze >250*. 3)Mazut-olej pozostały po dest. frakc.. Węglowodory do 40 at. węgla , wrze >350* (bitumin,parafina,olej smarowy).