Zastosowanie kodów 1:
identyfikacja jednostek handlowych (dowolna jednostka - produkt lub usługa - która może być w dowolnym momencie identyfikowana, fakturowana, zamawiana, wyceniana)
identyfikacja jednostek logistycznych (dowolna kombinacja jednostek handlowych utworzone w celu transportowania lub magazynowania; posiada unikalny nr SSCC)
identyfikacja lokalizacji (identyfikacja jednostek fizycznych, prawnych lub funkcjonalnych, umożliwia podanie rzeczywistej lokalizacji np. półki w magazynie czy laboratorium w szpitalu)
identyfikacja zasobów (inwentaryzacja środków trwałych, gospodarka opakowaniami zwrotnymi)
identyfikacja relacji usługowych (identyfikacja klienta przedsiębiorstwa lub organizacji, np. pacjent w szpitalu lub gość w hotelu)
zastosowania branżowe (większość migruje do systemów globalnych, część jednak służy do komunikacji między partnerami czy przedsiębiorstwami)
Zastosowanie kodów 2:
przyjęcie produktów (zidentyfikowanie co zostało dostarczone i gdzie to dalej skierować?)
inwentaryzacja (przyśpieszenie identyfikacji produktów, natychmiastowe określenie ich terminu przydatności, określenie okresu składowania, określenie zasady wydawania FIFO/LIFO, sposób magazynowania produktu np. pojemniki, skrzynki, palety, kartony etc.
roboty w toku (każde stanowisko na linii może zostać zaopatrzone w czytnik kodów, po wykonaniu każdego etapu produkcji można w ekspresowym tempie wprowadzić do systemu informacje kto wykonał dana prace, jaka to była praca, na jakim stanowisku, w jakim czasie zostało to zrobione - zamiast wpisywać ręcznie w dokumentacje wystarczy zeskanować odpowiednie kody, np. pracownika, stanowiska i produktu; nadzorowanie produkcji w czasie rzeczywistym, łatwiejsze planowanie dystrybucji zasobów, unikanie „wąskich gardeł”)
rejestracja transakcji handlowych (kasy w marketach)
Zastosowanie kodów 3:
kompletacja dostawy, zamówienia (system podpowiada miejsce składowania, terminal pokazuje ilość zamówionego towaru, opis, nazwę, kod, potwierdza czy ilość pobrana jest zgodna z zamówieniem, system po skompletowaniu zamówienia drukuje etykietę zbiorczą)
sortowanie (wiele różnych produktów na jednym taśmociągu, np. bagaże na lotniskach czy poczta/przesyłki w sortowni)
gospodarka narzędziowa (kto i w jakim czasie pobrał narzędzie, czy oddał; biblioteki, wideoteki)
identyfikacja produktów w procesie produkcyjnym (np. automatyczne ważenie i oznaczanie produktów etykietami z zakodowana masą)
rejestracja transakcji handlowych (kasy w marketach)
Margines i cyfra kontrolna
Jasny margines (cicha strefa) - puste pole przed znakiem start i po znaku stop, musi być pusty bez żadnych nadruków czy grafik, służy do pomiaru współczynnika odbicia światła dla tła kodu, czyli jasnych kresek.
Cyfra kontrolna (znak kontrolny, liczba kontrolna) - liczba lub znak obliczony na podstawie odpowiedniego dla danego typu kodu algorytmu i zawartości kodu kreskowego. Służy do sprawdzenia czy kod został zbudowany w prawidłowy sposób i czy nie zawiera błędu.
Np dla kodu EAN13 cyfrę kontrolną oblicza się według tzw. modulo10:
Kolejność obliczeń:
1) zsumować wartości cyfr na miejscach parzystych,
pomnożyć wynik przez liczbę 3,
2) zsumować wartości cyfr na miejscach nieparzystych, zaczynając od miejsca trzeciego,
3) zsumować wyniki pozycji 1 i 2,
3) cyfrą kontrolną jest najmniejsza liczba, która po dodaniu do wyniku pozycji 3 tworzy liczbę będącą wielokrotnością liczby 10.
Uwaga: w powyższym algorytmie cyfry w numerze numeruje się od prawej. Cyfra kontrolna ma więc numer 1.
Przykład dla kodu 5 901234 123457
3*(5+3+1+3+1+9) + 1*(4+2+4+2+0+5) = 3*22 + 1*17 = 66+17=83
83+7=90
Źródlo: Kody kreskowe. Rodzaje, standardy, sprzęt, zastosowania. Wydanie drugie. - Poznań 2000, Instytut Logistyki i Magazynowania.