Wstęp do endokrynologii. 8.01.2004
Podstawowe mechanizmy sterujące wydzielaniem hormonów:
Ujemne sprzężenia zwrotne- np. wydzielanie hormonów kory nadnerczy hamuje przedni plat przysadki i wydzielanie ACTH
Dodatnie sprzężenie zwrotne- np. wzrost poziomu ACTH stymuluje wydzielanie kory nadnerczy
Mechanizm zezwalający- np. nadmierne wydzielanie GH w okresie wzrostu działa na nasady kości długich, powodując gigantyzm; natomiast nadmierne wydzielanie GH po okresie pokwitania powoduje akromegalię. Innym przykładem tego mechanizmu jest nadczynność tarczycy, w której nie występuje pobudzenie adrenergiczne, co wiąże się z nieprawidłowym wydzielaniem rdzenia nadnerczy.
Charakterystyczne cechy wywiadu w chorobach endokrynologicznych:
Powolny rozwój choroby i stopniowe narastanie dolegliwości
Dolegliwości są mało dokuczliwe (przynajmniej na początku choroby), pacjent może się do nich przyzwyczaić
Dolegliwości są niecharakterystyczne
Choroba jest często zaobserwowana przez otoczenie, krąg rodzinny
Generalnie nie występują stany ostre
Np. objawy nadczynności tarczycy ( niepokój, ruchliwość, potliwość, uczucie kołatania serca) mogą wynikać z charakteru pacjenta i dopiero incydent sercowy ujawnia chorobę już w jej zaawansowanym stadium. Z kolei w przypadku akromegalii sylwetka zmienia się w przeciągu lat.
Badanie przedmiotowe w chorobach endokrynologicznych:
Zmiany wyglądu:
-zmiany sylwetki, budowy ciała, proporcji długości kończyn do tułowia
-zmiany rozwijają się powoli, trudno je wychwycić, pomocne są stare zdjęcia
-przykłady:
akromegalia- duża głowa, duże dłonie, grube palce
choroba Addisona- brunatna skóra
wtórna niewydolność kory nadnerczy- bladość
nadczynność tarczycy- skóra spocona
zespół Cushinga- twarz księżycowata, wydatny brzuch, szczupłe kończyny
Zmiany zachowania- obserwowane głównie przez otoczenie i środowisko, np. narastająca senność w stanach przedcukrzycowych
Zmiany wyglądu:
Otyłość- np. prosta (proporcjonalna)
Wychudzenie- może dotyczyć całego ustroju lub tylko np. kończyn jak w zespole Cushinga. Wychudzenie ogólne obserwujemy w nadczynności tarczycy (tylko u 70 % chorych!), we wtórnej i pierwotnej niedoczynnosci kory nadnerczy
Zmiany proporcji ciała- głównie są to zmiany występujące u osób niskiego wzrostu (w karłowatości przysadkowej, kontradystroficznej)
Pomiar otyłości:
Wskaźnik Brocka: waga należna= wzrost - 100, jest to wskaźnik niedoskonały
Wskaźnik Lorenza: waga idealna= 50 + 0,75(wzrost - 150)
Wskaźnik Queteleta BMI
BMI= waga/(wzrost)2
Jest to najbardziej autentyczny wskaźnik
BMI do 25 m/kg2- prawidłowy
25-30 m/kg2-nadwaga
30-35 m/kg2- otyłość
35- 40 m/ kg2- otyłość znaczna
powyżej 40 m/kg2- otyłość grożąca zgonem
Pomiar grubości fałdu skórnego wykonywany w kilku miejscach ciała. Do pomiaru służy kaliper (fałdomierz). Z wykonanych pomiarów wyciąga się średnia, ma znaczenie tylko w badaniach większych populacji.
Typy otyłości:
Androidalna (otyłość typu „jabłuszka”, otyłość brzuszna)
występuje głównie u mężczyzn
tkanka tłuszczowa gromadzi się głównie na tułowiu, brzuchu, uda pozostają relatywnie szczupłe
wskaźnik talia/biodro >0,9
Gynoidalna ( otyłość typu „gruszeczki”, otyłość biodrowa)
występuje głównie u kobiet
tkanka tłuszczowa gromadzi się w okolicy ud, bioder, talia pozostaje relatywnie szczupła
wskaźnik talia/biodro <0,8
Mieszana
W przypadku otyłości androidalnej tkanka tłuszczowa może gromadzić się w tkance podskórnej (otyłość podskórna brzuszna) lub we wnętrzu jamy brzusznej, głównie w sieci (otyłość wisceralna brzuszna). Otyłość wisceralna jest bardziej patogenna dla chorób układu krążenia.
Charakterystyczne zmiany w obrebie skóry w chorobach układu wydzielania wewnętrznego:
Bladość- niedoczynność tarczycy (twarz nalana, blada), niedoczynność przedniego płata przysadki- zespół Simondsa
Ciemne zabarwienie- choroba Addisona (nie dotyczy tylko twarzy ale tez wystepuje na liniach na dłoniach, bliznach pooperacyjnych, sutkach, śluzówkach), czasem nadczynność tarczycy, cukrzyca, hemochromatoza
Zgrubienie- akromegalia, niedoczynność tarczycy
Wilgotność- nadczynnośc tarczycy, feochromocytoma, hipoglikemia
Skóra sucha- niedoczynność tarczycy, niedoczynność przedniego płata przysadki, cukrzyca niewyrównana (hiperglikemia)
Wykwity- w zespole Cushinga czerwono-fioletowe rozstępy na powlokach brzusznych, pośladkach, w dole pachowym, na wewnętrznych częsciach ud
Owrzodzenia skóry stopy (mogą występowac w miejscach ucisku)- cukrzyca
Zmiany w wyglądzie twarzy:
Zespół Cushinga- twarz księżycowata, ewentualnie sino- fioletowe rumieńce
Akromegalia- prognatyzm (rozrost żuchwy), grube wargi
Niedoczynność tarczycy- twarz amimiczna
Choroba Gravesa-Basedowa- orbitopatia
Zmiany w obrębie szyi związane z chorobami tarczycy:
Ocena wielkości wola wg WHO:
OA- tarczyca niewyczuwalna
OB.- tarczyca wyczuwalna
I- tarczyca wyczuwalna niewidoczna
II- tarczyca widoczna, nie wykracza poza obręb szyi
III- tarczyca widoczna, wykracza poza obręb szyi
IV- tarczyca widoczna z daleka
Diagnostyka biochemiczna chorób układu wydzielani wewnetrznego:
Oznaczanie poziomu hormonów we krwi
Oznaczanie poziomu metabolitów hormonów w moczu
Oznaczanie poziomu pośrednich wskaźników (elektrolity, lipidy i inne), np. przy niedoczynności tarczycy występuje hipercholesterolemia
Próby czynnościowe:
Oparte o sprzężenia zwrotne:
-próby hamowania
-próby stymulacji, np. sprawdzanie czy po podaniu TSH następuje wzrost poziomu hormonów tarczycy
Badanie rezerw wydzielniczych, np. w przypadku zbyt małego wydzielania kory nadnerczy w stresie
Testy prowokacyjne, stosuje się ja rzadko, np. stymulacja rdzenia nadnerczy glukagonem
Diagnostyka obrazowa:
Tomografia komputerowa
Scyntygrafia
NMR
USG