Natężenie prądu, stosunek ładunku przepływającego przez dowolne poprzeczny przekroj przewodnika elektromotorycznych (napięć zrudłowych) jest równa sumie algebraicznej spadków napięć na rezystancjach tego oczka.
Prawo Coulomba- siła F z jaka na każdy z dwóch ładunków punktowych Q1 i Q2 działa ich wspólne pole elektryczne jest proporcjonalna do iloczynu tych ładunku a odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości r miedzy tymi ładunkami F= Q1Q2/4πεr2
Natężenie pola elektrycznego jest to stosunek siły działającej na umieszczony w dowolnym punkcie przestrzeni ładunek próbny dodatni do wartości tego ładunku E= F/q
Prawo AMPERA- wartość siły elekteodynamicznj dzialajacy na prostoliniowy przewód o długości l przez który płynie prąd I, umieszczony w równomiernym polu magnetycznym, o indukcji B F=BI1sin(l,B)
Reguła lewej dłoni-jeżeli wyprostowaną lewą dłoń ułożymy tak, ze linie pola magntycznego bedą w nią wchodziły a wyprostowane 4 palce ułożone wzdłuz przewodu wskazują wzrot prądu płynacego w przewodniku to kciuk ustawiony prostopadle w stosunku do wyprostowanych 4-palców wskaze kierunek i zwrot siły elektrodynamicznej działającej na przewód
Reguła prawej dłoni- jeżeli wyprostowana prawa dłoń ułozymy tak ze linie pola magnetycznego beda w nią wchodziły a kciuk utawiony prostopadle w stosunku do wyprostowanych palców bedzie wskazywał kierunek ruchu przewodu to 4-palce ułożone wzdłóż przewodu wskażą zwrot sily elektromotoryczej indukowanej
do czasu przepływu tego ładunku
I=Q/t
Amper- jest natezeniem pradu elektrycznego nie zmieniającego sie w czasie ktory płynąc w dwóch równoległych prostoliniowych nieskonczenie długich przewodów o przekroju znikomo małym umieszczonym w próżni w odległości 1-metra, jeden od drugiego wywołuje miedzy tymi przewodami siłę 2*10-7N na kazdy metr długości.
Rezystancja- (opór elektryczny) przewodnika jest zależna od rodzaju materiału z ktorego przewodnik jest wykonany i jest wprost proporcjonalna do długości przewodnika a odwrotnie proporcjonalna do jego przekroju poprzecznego R= ρl/s
Rezystywność ρ- jest cechą materialu z ktorego jest wykonany przewodnik
Konduktancja G- jest odwrotnością rezystancji ( przewodność) Jednostka-Simens
Konduktywność γ= 1/ρ jest odwrotnościa rezystywności. Jednostka Simens/m
Prawo OHMA- nateżenie prądu stałego I płynącego przez przewodnik jest prost proporcjonalny do napięcia elektrycznego U wytępującego między końcami przewodnika a odwrotnie proporcjonalnie do jego rezystancji. I= U/R
I prawo KIRCHHOFFA- w każdym węzle obwodu elektrycznego suma natężeń prądów pływających do wezła = się sumie natężeń prądów wypływających z węzła.
II prawo K- w dowolnym oczku obwodu elektrycznego suma algebraiczna sił elektromotorycznych (napięć zródłowych) jest równa sumie algebraicznej spadków napięć na rezystancjach tego oczka
Reguła LENZA- Zwrot indukowanej siły elektromotorycznej jest taki ze wywołany przez nią prąd (jeśli obwód jest zamknięty) przeciwstawia się poprzez wytworzone pole magnetyczne zmianą strumienia magnetycznego którego wywołują występuje więc zmniejszanie strumienia gdy jest on wstanie narastania i powiększanie go gdy jest on wstanie zanikania e= -dΨ/dt
HISTEREZA- Zwiększając wartość prądu w cewce zmieniamy natężenie pola magnetycznego w cewce wartość natężenia pola magnetycznego i odpowiadające im wartości indukcji magnetycznej leżą na krzywej pierwotnej magnesowania materiału. Krzywa ta ma w początkowym i stosunkowo małym zakresie małą stromość narastania, następnie stromość narastania krzywej rośnie przechodząc w długi odcinek prostoliniowy, w końcowym zakresie stromość narastania maleje przechodząc stan nasycenia. Jeśli po osiągnięciu stanu nasycenia zmniejsza się wartość prądu w cewce wyznaczane punkty pomiarowe odbiegają od krzywej pierwotnej. Z chwilą gdy wartość prądu w cewce zmaleje do 0 indukcja magnetyczna nie spada do 0 lecz ma pewną wartość Br która nazywa się indukcją szczątkową, po zmianie biegunowości zródła napięcia i wzroście prądu uzyskuje sie punkty pomiarowe pozwalające na wyznaczenie części krzywej położonej na lewo od osi rzędnych. Wzrost natężenia pola magnetycznego o zwrocie przeciwnym powoduje stopniowe znoszenie magnetyzmu szczątkowego dalsze powiększanie pola magnetycznego o zwrocie przeciwnym powoduje przeciwne namagnesowanie próbki. Przy wielokrotnym przemagnesowaniu próbki w granicach (+-)H uzyskuje się krzywą zamkniętą zwaną krzywą Histerezy.