WYKONYWANIE POMIARÓW MASY CIAŁA I WZROSTU

Pomiar masy i długości ciała

To czynności wykonywane w określonych odstępach czasu, które pozwalają na obiektywną ocenę wagi i wzrostu chorego

ważenie

• Każdy chory zostaje zważony przy przyjęciu do szpitala, a następnie raz w tygodniu w ustalonym dniu. Zawsze o tej samej porze i w tym samym ubraniu. Waży się wszystkich chorych chodzących, masę ciała wpisuje się w dolne rubryki karty gorączkowej, pod odpowiednią datą.

• Przed ważeniem wagę należy wytarować, a następnie polecić pacjentowi na nią wejść

mierzenie

• Pomiaru dokonuje się rano, ponieważ w ciągu dnia człowiek staje się niższy o około 1 cm. Do mierzenia wysokości służy wzrostomierz, składający się z podstawy i pionowo od niej odchodzącej miary z podziałką centymetrową.

• Mierząc chorego należy polecić mu stanąć boso lub w pończochach na wzrostomierzu; zwrócić uwagę czy stoi ze złączonymi piętami i przylega całym ciałem do miary. Polecić wyprostować się i przyciągnąć brodę do szyi. Ustawić suwak tak, aby dotykał lekko wierzchołka głowy. Wzrost chorego odczytuje się na wzrostomierzu i zapisuje w karcie gorączkowej

• Oznaczanie wskaźnika masy ciała ma znaczenie w ocenie zagrożenia chorobami związanymi z nadwagą i otyłością, np. cukrzycą, chorobą niedokrwienną serca, miażdżycą. Im mniejsza wartość BMI, tym ryzyko wystąpienia takich chorób jest mniejsze.

• Body Mass Index (ang. wskaźnik masy ciała, w skrócie BMI; inaczej wskaźnik Queteleta II) - współczynnik powstały przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach.

Ocena masy ciała

Dla osób dorosłych wartość BMI wskazuje na:

• < 15 - wygłodzenie

• 15,0-17,4 - wychudzenie (spowodowane często przez ciężką chorobę lub anoreksję

• 17,5-18,4 - niedowagę

• 18,5-24,9 - wartość prawidłową

• 25,0-29,9 - nadwagę

• 30,0-34,9 I stopień otyłości

• 35,0-39,9 II stopień otyłości

• >= 40,0 III stopień otyłości (otyłość skrajna)

---