KLASYFIKACJA |
|||
RODZAJ |
Pustak szklany |
KOLOR |
Brązowy |
TYP |
B |
|
|
ODMIANA |
Barwiony |
|
|
BADANIA SZKŁA wg PN-EN 1051-1:2003 |
||||||||||
Lp. |
Rodzaj badania |
Wynik badania |
Wymagania normowe |
|||||||
1 |
Sprawdzenie barwy |
Jednolita brązowa |
Brak wymagań, ustala producent |
|||||||
2 |
Sprawdzenie odporności chemicznej na działalność wody |
- |
-
|
|||||||
3 |
Sprawdzenie wad |
|
|
|||||||
|
- kamień, odszklenia, krople |
Nieliczne krople i kamienie |
Zgodnie z normą |
|||||||
|
- węzły |
brak |
Zgodnie z normą |
|||||||
|
- piana |
Posiada nieliczne |
Zgodnie z normą |
|||||||
|
- pęcherze |
Posiada nieliczne mniejsze niż 3mm |
0,5-3mm , Zgodnie z normą |
|||||||
|
- nici cienkie |
Posiada rzadko rozrzucone |
Zgodnie z normą |
|||||||
|
- nici grube |
brak |
Zgodnie z normą |
|||||||
|
- smugi |
brak |
Zgodnie z normą |
|||||||
|
- inne |
brak |
Zgodnie z normą |
|||||||
BADANIE KSZTAŁTKI |
||||||||||
SPRAWDZENIA CECH ZEWNĘTRZNYCH |
||||||||||
1 |
Sprawdzenie kształtu |
Prostopadłościan |
- |
|||||||
2 |
Sprawdzenie wymiarów |
195mmx195mmx99/96 mm |
197mm x 197mm x 98mm |
|||||||
3 |
Sprawdzenie dopuszczalnych wad |
|
|
|||||||
|
- krzywizna kształtki |
Nieznaczne |
±2mm Zgodnie z normą |
|||||||
|
- nierówność powierzchni |
Nieznaczne |
Dopuszczalna nieznaczna Zgodnie z normą |
|||||||
|
- niedopasowanie |
Brak |
Niedopuszczalne Zgodnie z normą |
|||||||
|
- wklęśnięcia i wybrzuszenia |
Brak |
Dopuszczalne do 3mm Zgodnie z normą |
|||||||
|
- zniekształcenia wzoru |
Brak |
Dopuszczalne nieznaczne Zgodnie z normą |
|||||||
|
- pęknięcia |
Brak |
Niedopuszczalne Zgodnie z normą |
|||||||
|
- przesunięcia połówek |
Brak |
Do 2 mm Zgodnie z normą |
|||||||
|
szczerby muszlowe |
Posiada duże szczerby muszlowe w narożniku |
Dopuszczalne Niezgodnie z normą |
|||||||
|
- zgrubienie spawu |
Zgodnie z normą |
Dopuszczalne , nie wystające poza krawędzie Zgodnie z normą |
|||||||
|
- nieszczelność spawu |
Brak, pustak zgrzewany |
Niedopuszczalne Zgodnie z normą |
|||||||
|
- inne |
Brak |
|
|||||||
4 |
Sprawdzenia inne |
|
|
|||||||
BADANIE CECH FIZYCZNYCH |
||||||||||
1 |
Badanie zdolności rozpraszania światła |
Dobra zdolność rozpraszania, słano wodziana |
Skrętka powinna być słabo widziana Zgodnie z normą |
|||||||
|
Badanie masy |
2755g |
2700g Zgodnie z normą |
Wnioski
Badanie kształtki wykazał że spełnia zdecydowaną większość wymaganych w normach regulacji które musi spełniać. Jedyną niezgodnością w porównaniu do wymogów normowych okazały się szczerby muszlowe których wielkość dyskwalifikują ją do wykorzystywaniu w budownictwie, powstały one prawdopodobnie przy wielokrotnym korzystaniu z nich przy doświadczeniach. Pustak w granicznych wielkościach spełnia norme odpowiadającą za wymiary. Pustak niespełnia wymagań normowych co do jakości wykonania produktu cech zewnętrznych (szczerby muszlowe), spełnia normy co do cech fizycznych (przepuszczalności światła oraz masy).
SZKŁO PIANKOWE
Lekki porowaty materiał powstający wskutek obróbce termicznej sproszkowanego szkła z dodatkoami gazotwórczymi. Można wyróznić szkło piankowe białe z dodatkiem węglanu wapnia i czarne proszku węglowego jak środków tworzących strukturę porowatą.
Właściwości szkła piankowego:
Gęstość objętościowa 150-180kg/m^3
Porowatość ok. 90%
Współczynnik przewodności cieplnej 0,045-0,05W/(m K)
Współczynnik rozszerzalności liniowej 9*10^-5 1/K
Wytrzymałość na sciskanie 1,0MPa
Nasiąkliwość objętościowa 2%
Odporność na temperaturę w zak od -200do 430 st. Celsjusza
Dzwiękochłonność 35dB
przepuszczalność dla par i gazów - nieprzepuszczalna 0
Szkło piankowe nadaję się doskonale do izolacji cieplnej na co wskazuje niski wspólczynnik przewodnosci cieplnej oraz zamkniętej budowie porów co zarazem prowadzi do małej nasiąkliwości materiału, poza tym jest lekki, niepalny, wytrzymały odporny chemicznie i bilogicznie. Wadą tego materiału jest jego cena. Posiada liczne zastosowanie do izolacji cieplnej urządzeń chłodniczych, scian, stropów itd. Stosuje się go również do betonów jako kruszywo lu izolacja cieplna luzem w nieywkorzystywanych przestrzeniach budynkow.
Szkło płaskie zbrojone.
Szkło zbrojone jest to rodzaj szkła bezpiecznego. W przypadku jego pęknięcia nie następuje rozprysk kawałków szkła. Dzieje sie tak dzięki temu, że szkło zbrojone posiada wewnątrz wtopioną siatkę metalową o oczkach kwadratowych różnych wielkości 12,7mm. Siatka jest wykonana z drutu stalowego,który zwiększa wytrzymałość szkła.Dzięki takiemu wzmocnieniu szkło zbrojone nadaje sie także do przeszkleń dachów i spokojnie może utrzymać obciążenie spowodowane śniegiem, wiatrem lub deszczem.Szkło zbrojone jest ognioodporne - powstrzymuje rozprzestrzenianie się ognia i wytrzymuje wysoką temperaturę do 60 minut.W razie pożaru szyba z takiego szkła nie rozpada się, nawet jeśli jest popękana. Z tego względu nadaje się ono na przykład na drzwi i szklane ściany działowe.
Wady szkła płaskiego zbrojonego
Szkło zbrojone z samego faktu dodatkowego zbrojenia nie wyklucza wad szkła nie zbrojonego m.in.:
-wady optyczne czyli wady, które powodują zniekształcenie wyglądu przedmiotów oglądanych przez szkło, dodatkowo zbrojenie jest kolejną przeszkodą dla promieni słonecznych i zniekształca widok.
-wtrącenia w szkle w postaci drobnych lub większych kamieni, które mogą być otoczone promienistymi spękaniami szkła
-skazy szklistej niejednorodności szkła w postaci nici i pasm (smug), kropli lub węzłów
-wady związane ze zbrojeniem siatka która może się zdeformować, wystawać lub leżeć nierówno, w różnych odleglościach od scianki szkła.
Piaskowiec
Piaskowiec to drobnoziarnista, zwięzła skała osadowa powstała w wyniku scementowania ziaren kwarcu, skaleni, miki oraz okruchów innych skał i minerałów o średnicy 0,063-2 mm za pomocą spoiwa ilastego, krzemionkowego lub żelazistego. Przyjmuje różne zabarwienia od szarego po żółte, czerwone, brązowe i białe.
Ze względu na skład mineralny szkieletu ziarnowego wyróżnia się piaskowce kwarcowe, arkozowe (zawierają znaczne ilości skaleni) i lityczne (zawierają okruchy różnych skał). Ze względu na obecność drobnoziarnistej masy wypełniającej (matrix) - na arenity („czyste” piaskowce) i waki (zawierają znaczne ilości frakcji mułowcowej).
W Polsce z piaskowców zbudowane są niektóre partie Sudetów, przede wszystkim Góry Stołowe, a także niewielkie części Pogórza Izerskiego, Pogórza Kaczawskiego, Gór Kaczawskich, Gór Wałbrzyskich, Gór Kamiennych, Gór Bystrzyckich oraz Kotliny Kłodzkiej, prawie całe Beskidy, czyli Karpaty Zewnętrzne oraz Podhale, Kotlina Zakopiańska i niewielkie skrawki Tatr, a także spore partie Gór Świętokrzyskich i ich otoczenia.
Piaskowce są zwykle relatywnie miękkie i łatwe w obróbce, zwłaszcza tuż po wydobyciu, natomiast po wyschnięciu twardnieją. Z tego względu od wieków są stosowane w budownictwie jako materiał konstrukcyjny lub zdobniczy. Na przestrzeni kilku ostatnich lat pularne stały się płytki z piaskowca, które znalazły zastosowanie jako kamienna okleina elewacji.
Formacje skalne złożone w przeważającej części z piaskowca są porowate, co pozwala na perkolację (przesączanie) i zatrzymywanie dużych ilości wody. Z tego względu mogą być wykorzystywane jako efektywne filtry oczyszczające wodę z zanieczyszczeń.
Wapienie
Wapienie są szeroko rozprzestrzenioną na terenie Polski i zróżnicowaną grupą skał osadowych. Ich powierzchniowe występowanie związane jest z obszarami: Gór Świętokrzyskich, Wyżyny Śląsko-Krakowskiej, Dolnego Śląska i Roztocza. Dla celów architektonicznych wykorzystywane są wapienie zbite przyjmujące poler tzw. "marmury" i niektóre wapienie zwykłe. Do grupy nazywanej potocznie "marmurami" należą niektóre wapienie paleozoiczne (dewońskie, karbońskie) występujące w Górach Świętokrzyskich i na Wyżynie Śląsko-Krakowskiej w obrębie grzbietu dębnickiego oraz wapienie mezozoiczne (jurajskie) znane z okolic Morawicy, położonej na południe od Kielc. Są to zróżnicowane kolorystycznie, zwięzłe, niekiedy przekrystalizowane wapienie, często zawierające skamieniałości. Reprezentowane są również odmiany żyłowe lub mające charakter brekcji tektonicznej. "Marmury" świętokrzyskie i dębnickie stanowią cenny materiał dekoracyjno-budowlany stosowany od wielu wieków. Wśród wapieni zwykłych stosowanych w budownictwie największe znaczenie mają górnojurajskie wapienie (rafowe i płytowe) monokliny śląsko-krakowskiej oraz neogeńskie wapienie organodetrytyczne z regionu świętokrzyskiego i Roztocza. Wapienie jurajskie, występujące w obrębie Wyżyny Krakowsko- Częstochowskiej, stosowane były między innymi w budowlach fortyfikacyjnych, sakralnych i świeckich, w elewacjach budynków i brukach. Wapienie organodetrytyczne i glonowe, charakteryzujące się dużą porowatością, wydobywane są w rejonie Pińczowa i na Roztoczu. Są to tzw. wapienie lekkie. Porowata odmiana wapieni, występująca w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej w rejonie Działoszyna, nazywana jest potocznie trawertynem Genetycznie są to jednak przekrystalizowane jurajskie wapienie skaliste pochodzenia morskiego.
Zlepieńce
Najbardziej znanym krajowym zlepieńcem jest tzw. zygmuntówka wydobywana na Czerwonej Górze koło Chęcin. Ten wyjątkowo dekoracyjny surowiec architektoniczny, należący do grupy "marmurów" kieleckich, tworzą otoczaki wapieni i dolomitów dewońskich spojone czerwonym lepiszczem węglanowo-żelazistym. Zlepieniec przecinają żyły hydrotermalnego kalcytu barwy białej i miodowej. Powstanie skały związane jest z permską (cechsztyńską) erozją orogenu waryscyjskiego.