14. Tradycyjne tynki
Tynki cementowo-wapienne to tradycyjne, do niedawna najczęściej stosowane materiały na elewacje budynków. Popularny "baranek" to właśnie tynk cementowo-wapienny.
Tynki cementowo-wapienne nie tylko poprawiają estetykę domu, ale także chronią ściany budynku przed wpływami atmosferycznymi. Dobry tynk zapobiega zawilgoceniu ścian i poprawia ich właściwości termoizolacyjne.
To najpopularniejszy sposób wykończenia elewacji. Bezpośrednio na murach stosuje się grubowarstwowe tynki tradycyjne, a na warstwie ocieplenia (albo na bardzo równych i gładkich ścianach jednowarstwowych) - tynki cienkowarstwowe.
Tynki tradycyjne. Tynki tradycyjne (cementowo-wapienne) dobrze chronią przed wpływami atmosferycznymi, a ponieważ są grube i ciężkie - poprawiają też izolację akustyczną. Można je przygotować samodzielnie - mieszając składniki na budowie - albo skorzystać z gotowych mas.
Przygotowywane samodzielnie na budowie - są najtańsze i dobrze znane wykonawcom, ale trudne i pracochłonne do układania. Stosunkowo szybko się też brudzą. Tradycyjne tynki cementowo-wapienne mają kolor biały. Jeśli elewacja ma mieć inny kolor, trzeba ją pomalować farbą do ścian zewnętrznych.
z gotowych mas - są łatwiejsze do przygotowania i nakładania. Są też dużo i dostępne w wielu kolorach.
Nowoczesne
Tynki akustyczne (ze względu na funkcję nazywane też dźwiękochłonnymi) nanoszone są bezpośrednio powierzchnie ścian lub sufitów, dlatego mogą być stosowane wszędzie tam, gdzie z przyczyn architektonicznych lub konstrukcyjnych nie ma warunków do użycia innych elementów dźwiękochłonnych. Mogą to być sytuacje, gdy nie ma możliwości zainstalowania wieszaków lub rusztu, gdy wykonywane są powierzchnie łukowe o małym promieniu krzywizny (np. podczas renowacji starych sklepień) czy też w obiektach znajdujących się pod nadzorem konserwatorów zabytków.
Zadaniem tynków akustycznych jest pochłanianie fal dźwiękowych i redukcja pogłosu, szczególnie w zakresie średnich i wysokich częstotliwości, charakterystycznych dla mowy ludzkiej (500-4000 Hz). Tworzą one bezspoinowe, grubowarstwowe, „miękkie” akustycznie wyprawy, które pochłaniają fale dźwiękowe dzięki przemianie energii dźwiękowej w ciepło, odbywającej się (podobnie jak w innych materiałach porowatych) na drodze tarcia cząstek wewnątrz materiału. W celu uzyskania wymaganej porowatości tynki dźwiękochłonne muszą być nanoszone wielowarstwowo.
Grubość wykonanego tynku ma bezpośredni wpływ na jego skuteczność akustyczną, opisywaną przez wartość pochłaniania dźwięku as (różna dla różnych częstotliwości) lub - w praktyce częściej - tzw. średni stopień absorpcji NRC
(Noise Reduction Coefficient). Dlatego przy wyborze tynku i projektowaniu jego grubości konieczne jest dokładne określenie wymagań projektowych dotyczących tłumienia dźwięków.
Tynki cienkowarstwowe. To gotowe mieszanki mające bogatszą kolorystykę i większą różnorodność faktur niż tynki tradycyjne. Stosuje się je przede wszystkim do tynkowania ścian domów ocieplonych metodą lekką mokrą, nakładając warstwą grubości 2-10 mm.
W zależności od użytego spoiwa (cementowego, wapiennego lub polimerowego) tynki cienkowarstwowe dzielą się na:
mineralne - mało odporne na wpływy atmosferyczne i dość łatwo się brudzą, ale mają dobrą paroprzepuszczalność. Najtańsze z tynków cienkowarstwowych. Dostępne w kolorze białym (do malowania) oraz w ponad stu jasnych kolorach. Stosuje się na tradycyjnych podkładach tynkarskich i w systemach ocieplenia metodą lekką mokrą z użyciem wełny mineralnej. Najlepiej sprawdzają się tam, gdzie jest niewielkie zanieczyszczenie powietrza.
akrylowe - odporne na wpływy atmosferyczne, ale mają niską paroprzepuszczalność. W dowolnych kolorach (białe są dużo tańsze). Do stosowania na surowych ścianach i w systemach ocieplenia metodą lekką mokrą z użyciem styropianu.
silikonowe - dłużej niż inne tynki zachowują pierwotną barwę, są elastyczne, odporne na wpływ czynników atmosferycznych, mają wysoką paroprzepuszczalność. W kolorach z palety barw RAL. Drogie. Polecane są do ścian, które wymagają dobrej paroprzepuszczalności i do elewacji o intensywnych kolorach. Nie płowieją.
silikatowe (krzemianowe) - właściwości podobne do silikonowych; są jednak mniej elastyczne i znacznie tańsze. Dostępne zazwyczaj w pastelowych kolorach. Stosuje się je w systemach ocieplenia metodą lekką mokrą. Tynki te zaleca się stosować w rejonach o dużym zanieczyszczeniu powietrza.
Podłogi
To konstrukcja z jednej lub kilku warstw ułożonych na stropie albo na warstwie betonu w podłodze na gruncie. Podłoga musi być wytrzymała: nie pękać i nie kruszyć się - ani pod wpływem obciążeń dynamicznych (czyli takich, które powstają podczas chodzenia czy przenoszenia mebli), ani statycznych (czyli ciężaru mebli lub innego wyposażenia domu).
Podłoga powinna też odpowiednio odizolować akustycznie pomieszczenia nad nią i pod nią. Jeżeli jest to podłoga na gruncie lub strop nad pomieszczeniem nie ogrzewanym, to powinna chronić przed ucieczką ciepła. W piwnicach, łazienkach i kuchniach podłoga musi izolować również przed wnikaniem wilgoci w podłoże.
Z tych wszystkich względów wykonuje się podłogi wielowarstwowe. W stosowanych obecnie podłogach - na konstrukcji stropu lub podłogi na gruncie - układa się izolacje: cieplną i przeciwwilgociową, podkład, a na końcu posadzkę.
Nowoczesne
System podłogowy TILE jest to nowoczesna warstwa kryjąca z tworzywa sztucznego, posiadająca szeroki wachlarz zastosowań: w przemyśle, budownictwie, sporcie i rekreacji, motoryzacji, służbie zdrowia, rehabilitacji, a także przy urządzaniu i remontowaniu domu.
System można wykorzystać w tak wielu dziedzinach dzięki jego modułowej konstrukcji, szybkiemu montażowi i demontażowi, kolorowym elementom, a także dzięki wykorzystanemu materiałowi. Znajduje zastosowanie wszędzie, gdzie potrzebna jest estetyczna i użyteczna nawierzchnia za rozsądną cenę.
Kolorowe, płatowe elementy w różnych wersjach (normalne, twarde, miękkie, przewodzące prąd) z otworami (lub bez) łączone są w jedną, podłogową całość.
System używany jest bardzo często w pomieszczeniach wykorzystywanych tymczasowo, ponieważ bardzo łatwo go zdemontować i umieścić w zupełnie innym miejscu. System zawiera różnorodne akcesoria z rampami najazdowymi i elementami wzmacniającymi i mocującymi do podłoża włącznie
Podłoga korkowa - Korek posiada wiele zalet, które oferują tylko produkty naturalne. Nic dziwnego, że podłogi z korka są coraz bardziej popularne. Metr sześcienny korka zawiera wiele milionów komórek wypełnionych powietrzem. Z tego faktu wynika wiele korzyści: podłoga korkowa aktywnie "oddycha", tłumi odgłos kroków, jest elastyczna, izoluje ciepło i jest odporna na zarysowania. Są to cechy, których w takiej kombinacji nie gwarantują żadne inne nowoczesne podłogi. Właściwości korka są niezwykłe. Jest pięciokrotnie lżejszy od wody, nie przepuszcza cieczy i gazów, doskonale amortyzuje drgania i wygłusza pomieszczenia, a ponadto jest odporny na działanie wilgoci i gnicie. Przy dotyku sprawia przyjemne wrażenie, jakby miał wewnętrzne ciepło, tak zwane ciepło własne.
Tradycyjne
Parkiet, deski, wywlewka+okładzina
Posadzki
Podział:
Posadzki przemysłowe
Betonowe - znajdują szerokie zastosowanie w halach produkcyjnych, magazynach, warsztatach, sklepach
Cienkowarstwowe - garaże, parkingi, zakłady produkcyjne, magazyny, tarasy, patia
ozdobne nawierzchnie we wnętrzac
Epoksydowe - Posadzki epoksydowe stosowane są wszędzie tam, gdzie wymagana jest szczególna odporność chemiczna, a estetyczny i oryginalny wygląd powoduje, że są powszechnie stosowane we wszelkich obiektach użyteczności publicznej.
Podłoga składa się z kilku warstw. Warstwa wierzchnia podłogi to posadzka (popularnie tę właśnie warstwę nazywa się podłogą). Bezpośrednio pod posadzką znajduje się podkład. Posadzka w mieszkaniu musi mieć dostateczną wytrzymałość (na ściskanie i zginanie), być odporna na ścieranie, wgniecenia i zarysowania. Posadzka w kuchni i łazience musi być dodatkowo odporna na działanie wody i związków chemicznych.
Posadzki drewniane - Do produkcji posadzek wykorzystuje się drewno bardzo twarde (buk, grab, akacja), twarde (dąb, jesion, klon) i miękkie (sosna, świerk, brzoza). Posadzki z drewna miękkiego, które są mało odporne na ścieranie i wgniecenia, kładzie się tylko w pomieszczeniach o małym natężeniu ruchu lub tam, gdzie będą przykryte dywanem (sypialnie, pokoje dziecinne). Na rynku spotyka się też posadzki z drewna drzew owocowych (czereśnia, wiśnia, orzech, grusza). W ostatnich latach coraz większą popularność zdobywają posadzki
wykonane z drewna drzew egzotycznych. Są twarde, odporne na skurcz (dzięki temu nie odkształcają się) oraz na wilgoć - mogą być więc stosowane w łazienkach i kuchniach.
Posadzki samopoziomujące -