Biznes plan wykład I 01.03.2009r.

Tematy:

1. Techniki planowania finansowego

2. Planowanie operacyjne wykonawstwa (harmonogramy, próby instrumentalizacji planu)

3. Planowanie - podział na elementy składowe

4. Plany rzeczowe

5. Zarządzanie człowiekiem, zasobami ludzkimi.

KONFIGURACJA PLANÓW FINANSOWYCH:

1. Pozioma (wyroby, jednostki organizacyjne, klienci/rynki/kanały dystrybucji, procesy)

2. Pionowa (szczebel agregacji, kolejność)

Ad. 1. przykład: sklep muzyczny; 4 działy: muzyka klasyczna, muzyka alternatywna, muzyka pop i gadżety

- polityka cenowa,

- inne nakłady marketingowe na poszczególne działy,

- różne koszty,

- inna potrzeba posiadania płyt,

- różni klienci

Plany finansowe dekomponować i tworzyć budżet.

W większych przedsiębiorstwach nie są problemem koszty pośrednie.

Oderwanie cen od kosztów bezpośrednich (od robocizny, materiałów produkcyjnych).

Przypisujemy koszty pośrednie do kosztów bezpośrednich.

Koszty niekoniecznie dotyczą tylko wyrobów, często dotyczą klienta.

Plany wydziałowe i budżet zbiorczy

Metody planowania finansowego:

1. Metoda bilansowa - istotą tej metody jest ilościowe równoważenie związanych ze sobą procesów gospodarczych. (zawsze mamy możliwość znalezienia procesów równoważnych. Jeśli pojawiają się zapotrzebowania na aktywa - środki materialne i nie materialne - to musimy zrównoważyć pasywa). Metoda bilansowa polega na równoważeniu dwóch strumieni.

2. Metoda nakładów i wyników - polega na sporządzaniu planów wyrażających relacje pomiędzy wartością poniesionych nakładów i wynikami finansowymi. Istotą metody jest bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy (niezrównoważeni pozycji planu). Jest nieco trudniejszą metodą, ale bardziej precyzyjną od metody bilansowej.

3. Metoda kolejnych przybliżeń - metoda stosowana w warunkach braku dostatecznych informacji. Polega na weryfikacji kolejnych hipotez na coraz wyższym poziomie dokładności.

TARGET COSTING - rachunek kosztów docelowych - doczytać!

4. Metoda porównawcza - wnioskowanie w oparciu o informacje o przebiegu porównywalnych procesów finansowych; często stosowana, miarodajna.

Rodzaje nieporównywalności:

• nieporównywalność podmiotowa,

• nieporównywalność przedmiotowa,

• nieporównywalność finansowa.

• Metoda scenariuszowa - metoda stosowana w przypadku planów o dłuższym horyzoncie czasowym. Kolejne scenariusze podaje się analizie z uwzględnieniem szans i zagrożeń.

• Planowanie tradycyjne „% od sprzedaży” - polega na określaniu elementów bilansu, rachunku zysków i strat oraz pozostałych parametrów planowanych w zależności od projekcji przychodów ze sprzedaży, co oznacza koncentrację na związkach parametrów planowanych z poziomem przychodów operacyjnych.

Rodzaje budżetów

Zakres partycypacji

1. Budżetowanie odgórne,

korzyści: czas planowania, dyscyplina;

2. Budżetowanie oddolne,

korzyści: lepsza wiedza i procesach, pozwala lepiej zintegrować zespoły ludzkie; zagrożenia: grozi niższą efektywnością;

3. Budżetowanie cyrkulacyjne,

długi proces, założenia opracowuje poziom centralny, schodzi niżej i znów wraca do góry, a potem schodzi

4. Budżetowanie poziome,

oparte o japońską zarządczą; jest to budżet wynikiem negocjacji na średnim szczeblu kierownictwa;

wg japońskiej metody zarządczej - najwyższy szczebel kierownictwa jest do reprezentacji, dół to wykonawstwo;

DŹWIGNIA OPERACYJNA - polega na efekcie skali

Siła działania dźwigni operacyjnej w rachunku zysków i strat:

Dźwignia operacyjna:

∆OP/OP: ∆S/S

OP - wynik operacyjny,

S - sprzedaż

Wynik operacyjny kształtuje się nam przed wyliczeniem kosztów i przychodów ze sprzedaży.

Jeżeli mam wolne środki (zdolności) produkcyjne, to mogę zejść z ceny.

Dźwignia operacyjna jest silniejsza im więcej jest w tej strukturze kosztów stałych, tym bardziej opłaci się podejmować nowe decyzje.



,

przypomnieć sobie

Ks - koszt stały

Cj - cena jednostkowa

kjz - koszt jednostkowy zmienny




Sprzedaż

Koszty ogółem

Część kosztów, które zmieniają się proporcjonalnie do przedaży

Próg rentowności q

q - ilość np. sprzedanych płyt

Marża brutto=
,


- marża brutto

Margines bezpieczeństwa działania rynkowego będzie większy, gdy więcej będzie kosztów stałych.

Planowanie wyniku operacyjnego z wykorzystaniem rachunku kosztów zmiennych:

1. ZO=S-ZKO-SKO

ZO - zysk operacyjny,

S - sprzedaż,

ZKO - zmienne koszty operacyjne,

SKO - stałe koszty operacyjne,

2. 
   ,

DOL - poziom dźwigni operacyjnej


pozostają koszty stałe i marża

3. 
   


pozostaje marża

4. interpretacja DOL:

W sytuacji, gdy DOL=X%, to jeżeli sprzedaż podmiotu wzrośnie o 1%, to zysk operacyjny wzrośnie o X%.

Np. DOL=1,2%

S=20% (nie jestem pewna tej wartości),

to wynik wzrośnie o 1,44% (bo 1,2x1,2=1,44).

Metody podziału kosztów:

1. Metoda księgowa (w układzie rodzajowym podział na stałe i zmienne), która opiera się na wiedzy specjalistów,

2. Metoda statystyczna - rachunki korelacyjne,


,

i - okres (np. 12 miesięcy)

K_s=K_max-S_max*kjz

K_s - oczekiwany koszt stały.

Zwolnienie z egzaminu - na następny wykład przygotować:

Plan finansowy na 2 kolejne okresy z motywowaniem (można skorzystać z wcześniej napisanych biznes planów) - wytłumaczenie, interpretacja np.

Sprzedaż w 1. okresie jest taka, bo…

Koszty uległy zmianie, bo…

Zobowiązania w 1 okresie nie uległy zmianie, bo…

lub

Egzamin (chyba pisemny) - poda pojęcia do opracowania, a egzaminie będziemy je losować.

---