Tkanka chrzęstna- nie unaczyniona, ani nie unerwiona. W dojrzałej postaci składa się z istoty międzykomórkowej, w której zanurzone są włókna białkowe oraz elementy komórkowe. Z tych ostatnich najliczniejszą grupę stanowią komórki chrzęstne (chondrocyty). Grupy kilku komórek chrzęstnych leżących obok siebie wypełniają jamki chrzęstne w istocie podstawowej.
Nabłonek jednowarstwowy sześcienny- zbudowany z komórek równościennych, w których jądra umieszczone są centralnie. U człowieka występuje w: kanalikach nerwowych, końcowych odcinkach gruczołów ( tam gdzie zachodzi intensywne wchłanianie i wydzielanie)
Nabłonek jednowarstwowy walcowaty tworzą wysokie komórki o kształcie nieregularnych graniastosłupów. Jądra znajdują się w spodniej warstwie cytoplazmy niewiele ponad błoną podstawną. U człowieka występuje : w przewodzie pokarmowym (od żołądka do odbytnicy0 oraz w jajowodach.
Nabłonek jednowarstwowy wielorzędowy tworzą wysokie komórki przypominające powyginane graniastosłupy oraz komórki niższe o klinowatym kształcie. Jądra umieszczone są na różnej wysokości. U człowieka występuje w: drogach oddechowych (jamie nosowej, krtani, tchawicy i oskrzelach) Na wolnej powierzchni komórek tego nabłonka często występują liczne rzęski pomagające usuwać zanieczyszczenia.
Nabłonek wielowarstwowy płaski zbudowany jest z kilku warstw komórek, z których zewnętrzne są wyraźnie spłaszczone. Intensywne podziały tego nabłonka w głębszych warstwach tego nabłonka umożliwiają złuszczanie się warstw wierzchnich i stałe odnawianie całego nabłonka. U człowieka występuje w: jamie ustnej przełyku, w pochwie, i na przedniej powierzchni rogówki oka tworzy także naszą skórę.
Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana szkieletowa kształtem przypomina wydłużony walec. Włókna są ułożone równolegle do siebie przez co zwiększa się siła skurczu. Ilość spłaszczonych jąder komórkowych w jednym włóknie może dochodzić do kilkuset, znajdują się na obrzeżach komórki.
Tkanka mięśniowa gładka współtworzy ściany narządów wewnętrznych: przewodu pokarmowego, naczyń krwionośnych, limfatycznych i narządów moczo-płciowych, występuje też w skórze. Włókna mięśniowe gładkie skupiają się najczęściej w pasma bądź w błony mięśniowe. W mięśniach gładkich szybkość i siła skurczu nie są wymagane, wręcz mogły by być szkodliwe. Znacznie ważniejsza ja odporność na znużenie, czyli zdolność do pozostawania w długotrwałym skurczu, nawet w warunkach niedoboru tlenu. Tkanka ta posiada jedno cylindryczne jądro w wrzecionowatej komórce. Skurcze tkanki mięśniowej gładkiej są nie zależne od naszej woli.