Ze sceny 30 aktu I „Pan Młody z Gospodarzem dokonaj interpretacji, zwracając uwagę na to w jaki sposób przeszłość wpływa na relacje między inteligencją a chłopami. Odwołaj się do całości utworu.
Pisząc dramat „Wesele” Stanisław Wyspiański wzorował się na autentycznych wydarzeniach, ślubie i weselu krakowskiego artysty Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną. Jednym z problemów przedstawionych w „Weselu” są relacje między inteligencją a chłopami kształtowane przez wydarzenia z przeszłości.
W scenie trzydziestej aktu I jest ukazana rozmowa między dwoma przedstawicielami inteligencji: Panem Młodym i Gospodarzem. Pomimo, że obaj są zwolennikami chłopomanii, mają do chłopów negatywne nastawienie. Ocena Gospodarza jest wystawiona przez pryzmat dawnych lat, a konkretnie roku 1846. Uważa ich za ludzi, którzy działają jedynie pod wpływem chwili: „tylko im zabłysnąć nożem, a zapomną o imieniu Bożem…”. Obaj mężczyźni wyrażają swoją niepewność, co do tego, czy chłopi znów nie mogliby podnieść buntu. Pan Młody jednak utrzymuje, że już to zapomnieli. Gospodarz wtóruje mu, jednak w jego głosie wyczuwalna jest ironia. Gospodarz wyrażaj jeszcze nadzieję i wiarę w wolność i niepodległość drzemiących w ludziach. Pomimo, związku z chłopką, Pan młody nie dostrzega mocniejszej więzi pomiędzy stanami: „myśmy wszystko zapomnieli: o tych mękach, nędzach, brudzie; stroimy się w pawie piórka”. Warunkiem sukcesu byłaby współpraca inteligencji i chłopów. Jednak ukryte obawy i strach oraz próżność i uczucie wyższości inteligencji nie pozwalają na trwałe kontakty. Naród potrzebuje poważnych słów, a nie tylko słów rzucanych na wiatr i chwilowego zainteresowania wsią „chocia gleba może licha, nie trza ustępować z drogi, były bogi, będę bogi; wiara jeszcze jakaś w ludzie”.
Kolejnym przykładem dużej bariery, uniemożliwiającej porozumienie dwóch stanów jest wyobrażenie inteligencji o chłopach. Podczas gdy Czepiec próbuje nawiązać rozmowę z Dziennikarzem, ten go zbywa, dziwiąc się, że ten może mieć cokolwiek do powiedzenia w kwestii polityki. Sądzi, że prosty chłop nie powinien się wypowiadać w tak poważnych kwestiach, gdyż i tak nie będzie miał nic sensownego do powiedzenia. Czepiec natomiast po próbie nawiązania rozmowy, utrzymuje się w przekonaniu, że inteligencja jest zarozumiała i próżna, a wszystko co ma związek z chłopomanią, łącznie ze ślubami jest nieszczere i na pokaz.
Do porozumienia nie może dojść nawet w tak prostych kwestiach jak życie codzienne. Radna podczas rozmowy z Panną Młodą, wyraża wprost swoje zdanie na temat ślubów mieszanych. Uważa je za bezsensowne, gdyż dopóki będą zajęci wszystko może być dobrze. Jednak, gdy nastanie wieczór, cóż będą robić skoro nie mają nawet wspólnych tematów do rozmów.
Przeszłość jak i teraźniejszość wpływa na stosunki inteligencji z chłopami bardzo negatywnie. Dla chłopów rabacja galicyjska była demonstracją swojej siły, dla inteligencji była to groźba, która wisiała w powietrzu nawet po 50-ciu latach. Poglądy obu warstw są odmienne, czasem wręcz sprzeczne, dlatego wszelkie kontakty między stanami są płytkie, powierzchowne i nieszczere. Wyspiański chciał ukazać, że brak zdolności do porozumienia jest tym, co pogrąża ojczyznę, ponieważ szanse na niepodległość i wolność są na wyciągnięcie ręki. Tą ręką jest chłopstwo, które posiada wielki temperament i moc, jednak sami nie potrafią ich wykorzystać. Inteligencja jest tym co potrafi naprowadzić rękę na cel, może wykorzystać ogromny potencjał chłopów. Jednak brak porozumienia, doprowadza do marnowania każdej szansy, która dałaby wolność.
Praca oceniona na ocenę dobrą. Punktowana jak maturalna praca pisemna. Nie jest cudowna, bo była pisana w 40 minut przed lekcją =P.
R - 14 p
K - 5 p
S - 5 p
J - 9 p
Z - 2 p
_____
35 p