MOTYW- coś co skłania na do podejmowania rekreacji ruchowej.
MOTYWY:
Psychologiczne( np. lepsze samopoczucie, pewność siebie, samorealizacja, nowe kontakty)
Społeczne ( chęć kontaktu z innymi, chęć poprawy pozycji społecznej)
Biologiczne (Chęć poprawy zdrowia, korekta wad postawy)
Piramida potrzeb Masłowa;(Fizjologiczna, bezpieczeństwa, przynależności, uznania, samorealizacji)
REKREACJA RUCHOWA-wszystkie zajęcia (czynności) ruchowe, którym człowiek oddaje się z własnej chęci w czasie wolnym dla odpoczynku, rozrywki, pomnazania zdrowia i samodoskonalenia -społecznie aprobowane (wg Wolańskiej)
Edukacja;(kształcenie- nauczanie -uczenie, wychowanie.
CECHY SPECYFICZNE FORM AKTYWNOŚCI REKREACYJNEJ:
-- ŁATWOŚĆ uczenia się i nauczania, opanowywania i organizowania
-- MOŻLIWOŚĆ zastosowania w każdym terenie
-- DOSTĘPNOŚĆ dla wszystkich, modyfikując cele, metody i środki
-- ELASTYCZNOŚĆ swoboda w stosowaniu reguł i zasad
-- WSZECHSTRONNOŚĆ pełne oddziaływanie na organizm i osobowość
-- ATRAKCYJNOŚĆ element nowości, odkrywczości, zawsze pozytywnej emocji
KRYTERIA KLASYFIKACJI FORM AKTYWNOŚCI:
a) wielkość wysiłku fizycznego
- relaksacyjne (np. wędkowanie, spacerowanie, fotografowanie)
- średnio intensywne (np. gry rekreacyjne, narciarstwo zjazdowe, jogging)
- intensywne (np. pływanie długodystansowe, bieganie na nartach, wiosłowanie)
b) stopień trudności ości technicznej)
- łatwe (np. chodzenie, bieganie, wiosłowanie, wędkowanie)
- średnio trudne (np. tenis stołowy)
- trudne (np. sztuki walki)
c) miejsce
- formy plenerowe, terenowe
- w pomieszczeniach
- pod dachem
- na boisku
d) środowisko przyrodnicze, naturalne człowieka
- na i w wodzie
- w terenie
- w powietrzu
e) ze względu na porę roku
- całoroczne
- letnie
- zimowe
Zespół ćwiczeniowy: jest podstawową jednostką metodyczno -organizacyjna, w ramach których odbywa się zorganizowanie i systematyczne uprawianie rekreacji ruchowej. Liczba osób w zespole ćwiczeniowym może być różna, zależna od rodzaju form aktywności i warunków niezbędnych do otrzymania charakteru zajęć i ich bezpieczeństwa.
Zespoły ćwiczeniowe ( podział ogólny)
-formalne
-nieformalne
Zespoły Ćwiczeniowe; stałe, sezonowe, okazjonalne
Zespoły Ćwiczeniowe (forma rekreacji)
-Kwalifikowane popularne
-Popularne
Zespoły Ćwiczeniowe ( na treść )
- gimnastyczne np. aerobik
- rekreacyjne gry ruchowe np. tenis stołowy
-gry zespołowe np. piłka siatkowa
-rekreacyjne ćwiczenia terenowe np. bieg na orientacje
METODY REKREACJI- zespoły czynności oraz środków stosowanych w sposób powtarzalny dla osiągnięcia zaplanowanego celu związanego z rekreacją
FUNKCJE METOD REKREACJI;
-doskonalenie funkcjonowania podstawowych układów organizmu,
W celu pomnażania kondycji.
- zapewnienie utrwalenia i udoskonalenia nabytych umiejętności,
-zaznajomienie się z nowymi formami rekreacji ruchowej,
- umożliwia kontrole i ocenę stopnia stopnia opanowania umiejętności i poziomu uzyskanej wiedzy.
KLASYFIKACJA METOD REKREACJI:
a) metody realizacji czynności rekreacyjnych:
-- metoda ćwiczeń przerywanych
-- metoda ćwiczeń ciągłych
b) metody nauczania-uczenia się czynności rekreacyjnych:
-- metoda słowna
-- metoda oglądowa
-- metoda działań praktycznych:
- częściami
- całością
- wymiennie lub równocześnie
SPOSOBY POSTĘPOWANIA W METODZIE ĆWICZEŃ CIĄGŁYCH, BEZ PRZERW WYPOCZYNKOWYCH:
» ciągły wysiłek ze stałą intensywnością (np. jogging, pływanie dystansowe)
Cechy charakterystyczne tej metody:
- umiarkowana intensywność bodźca
- długi czas trwania wysiłku przy angażowaniu możliwie największej liczby grup mięśniowych
» długotrwałe ćwiczenia o zmiennej intensywności bodźca. W czasie wysiłku o niższej intensywności stwarza się organizmowi warunki do niepełnego wypoczynku.
SPOSOBY POSTĘPOWANIA W METODZIE ĆWICZEŃ PRZERYWANYCH:
» ćwiczenia metodą powtórzeniową (ćwiczenia występują po przerwie umożliwiającej odpoczynek i uspokojenie tętna i oddechu)
» ćwiczenia metodą interwałową (ćwiczenia występują w dłuższych seriach i przedzielone są krótkimi przerwami umożliwiającymi tylko częściowy odpoczynek)
Cechą charakterystyczną tej metody jest dokładne określenie:
- intensywności ćwiczenia
- liczby powtórzeń
- czasu i charakteru przerw między ćwiczeniami
ANIMACJA to zaplanowana, zorganizowana działalność, której celem jest optymalizacja zachowań w czasie wolnym jednostki lub grupy dla podniesienia ich jakości. Zadaniem jest mobilizowanie ludzi do aktywności w cz. wolnym wykorzystując różnorodne środki i sytuacje.
Podstawowe zadania animatora rekreacji- stymulowanie aktywności uczestników rekreacji
umiejętny dobór form i metod zajęć rekreacyjnych do poszczególnych grup ludzi
Pomoc i instruktaż w podejmowaniu aktywności ruchowej
wywieranie wpływu na uczestników zajęć za pośrednictwem innych rekreacyjnych członków grupy, a więc odpowiednim kierowaniem zespołem.
Animator rekreacji powinien posiadać szereg różnorodnych zdolności i umiejętności, które pomogą mu w pracy
Animator rekreacji to osoba, która w kontaktach międzyludzkich wykorzystuje metody werbalne, wiedzę i umiejętności oraz własny przykład, aby doprowadzić do podejmowania aktywności rekreacyjnej przez inne osoby nieprzygotowane, nieuprawiające jej dotychczas i rozbudzić w nich takie potrzeby.
Można je podzielić na takie, które są:
możliwe do nauczenia
niemożliwe do nauczenia
częściowo do nauczenia
Animator rekreacji powinien także posiadać określone cechy osobowości i charakteru:
Łatwość nawiązywania kontaktów
Naturalna sympatia do ludzi i przyjazny stosunek do otoczenia
Entuzjazm w działaniu
Samodzielność
Zdolności sugestywne
Zaradność życiowa
Wrażliwość uczuciowa i intelektualna
Odwaga w podejmowaniu uzasadnionego ryzyka
Zdolność wykorzystania posiadanej wiedzy w praktyce
Pomysłowość i kreatywność
Ponadto pracując z ludźmi animator rekreacji powinien umieć wykorzystywać różne style kierowania grupą:
Autokratyczny - animator narzuca własną wolę i nie daje swobody działania
Demokratyczny - animator liczy się ze zdaniem grupy, która ma dużą samodzielność w działaniu; decyzje są podejmowane wspólnie
Liberalny - pełna swoboda grupy w działaniu, animator ma do niej pełne zaufanie i reaguje tylko pod naciskiem doraźnych spraw
SPOŁECZNE BARIERY REKREACJI (wybrane czynniki ograniczające aktywność rekreacyjną)
→ poznawcza - poziom wiedzy, stan upowszechnienia wiedzy, społeczna percepcja wiedzy
→ psychologiczna - niedorozwój potrzeb, nietrwała motywacja, skromne aspiracje, brak dobrej woli, lęk przed urazem/ośmieszeniem
→ kulturowa - historyczny wzorzec zachowań, brak tradycji w tym zakresie, negatywne postawy do kultury fizycznej
→ ekonomiczna - niski poziom warunków życia, wysoki koszt usług rekreacyjnych, wysokie ceny sprzętu rekreacyjnego
→ ideologiczna - rekreacja nie jest uznawana za ważną strefę życia społecznego-brak dotacji finansowych, trudności organizacyjno-programowe i prawne, niski prestiż zawodu specjalisty rekreacji