Inaczej: hagiografia. Gatunek ten należy do epiki lub też do dramatu. Hagiografia kształtowała się już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa na Wschodzie,

gdzie w języku greckim spisywano żywoty pustelników. W przekazach dziejów i czynów świętych podkreślano zwłaszcza cnoty praktykowane przez nich w stopniu heroicznym, celowo przy tym wyolbrzymiając działania, postępki oraz umartwienia (patrz hasło: asceza) bohaterów, tworząc w ten sposób wzór parenetyczny

Przykładami utworów hagiograficznych są: "Legenda o św. Aleksym" oraz "Kwiatki św. Franciszka z Asyżu".

---