FIZYKOTERAPIA ĆWICZENIE 1

ELEKTROLECZNICTWO- jest to dział fizykalny, w którym w celach leczniczych wykorzystuje się prąd stały oraz prądy impulsowe o małej i średniej częstotliwości.

PRĄD STAŁY- jest nazywany prądem galwanicznym i jest wykorzystywany w galwanizacji, jonoforezie i kąpielach elektryczno- wodnych.

W skórze prąd będzie płynął po najmniejszym oporze: gruczoły łojowe i potowe.

Głębiej prąd będzie płynął wzdłuż naczyń limfatycznych i nerwów.

Przewodnictwo człowieka zależy od zawartości wody i jonów w tkankach. Im więcej jonów, tym większe przewodnictwo.

1. W organiźmie ludzkim dobre przewodnictwo wykazują:

• Krew

• Mocz

• Limfa

• Płyn mózgowo-rdzeniowy

• Tkanka mięśniowa

• Tkanka łączna

2. Złymi przewodnikami są:

• Tkanka tłuszczowa

• Nerwy

• Ścięgna

• Torebki stawowe

• Kości

3. Prądu nie przewodzą:

• Warstwa zrogowaciała naskórka

• Włosy

• Paznokcie

Opór skóry zwiększa się, gdy skóra jest wilgotna i nagrzana.

PRZEPŁYWOWI PRĄDU PRZEZ ORGANIZM TOWARZYSZĄ ZJAWISKA:

1. ELEKTROCHEMICZNE- związane są z przepływem prądu przez elektrolity tkankowe.

ANODA + KATODA -

2Na + 2H₂O 2NaOH + H₂

2Cl + H₂O 2HCl + O

2. ELEKTROKINETYCZNE- związane z przemieszczaniem się jonów. Do zjawisk elektrokinetycznych zalicza się:

• Elektroforezę: kataforeza, anaforeza.

• Elektroosmoza

KATAFOREZA- polega na przemieszczaniu ładunków dodatnich w kierunku katody

ANAFOREZA- polega na przemieszczaniu się jonów ujemnych w kierunku anody.

ELEKTROOSMOZA- przemieszczanie wody przez błony komórkowe w kierunku katody.

3. ELEKTROTERMICZNE- na skutek przemieszczania się jonów, atomów i cząsteczek dochodzi do otarcia a to daje efekt cieplny.

4. ZJAWISKA ZE STRONY NACZYŃ KRWIONOŚNYCH I MIĘŚNI- powstaje rumień galwaniczny, który utrzymuje się przez 2 godziny po zabiegu. Dochodzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych w głębi położonych mięśni. Prąd działa przeciwbólowo i przyśpiesza procesy regeneracji. W mięśniach następuje zwiększenie napięcia mięśni pod katodą- katelektrotonus. Pod anodą następuje zmniejszenie napięcia mięśni- andelektrotonus.

METODYKA ZABIEGÓW

1. Skierowanie od lekarza. (Dane pacjenta, imię, nazwisko, wiek, rozpoznanie, sposób wykonania zabiegu, dawkę).

2. Przygotowanie pacjenta (Brak metalowych przedmiotów- biżuteria, sprawdzić stan czucia, skontrolować obszar skóry- bez brodawek lub ran, ułożenie pacjenta, informujemy pacjenta o mrowieniu pod elektrodami).

3. Technika wykonania- sprawne aparaty, nieuszkodzone przewody, wolny wzrost natężenia prądu.

4. Elektrody- płaskie cynowe, płaskie gumowe.

5. Podkłady pod elektrody- gaza chirurgiczna 1m x 1m, co po złożeniu daje 2cm grubości.

RODZAJE GALWANIZACJI:

• Podłużna

• Poprzeczna

• Wstępująca anodowa

• Zstępująca katodowa

DAWKOWANIE PRĄDU:

1. Obiektywne:

0,01 - 0,1mA/cm²

0,1 - 0,3mą/cm²

0,3 - 0,5mA/cm²

2. Subiektywne- do pierwszych odczuć pacjenta należy przykładać prąd.

Zabiegi stosuje się codziennie przez 10-12 kolejnych dni. Przerwa 1-2 tygodnie i znowu można powtórzyć serię zabiegów. Zabieg trwa 10-15 minut.

WSKAZANIA:

• Nerwobóle

• Polineuropatie

• Zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa

• Altrozy

• Obwodowe porażenia

• Zaburzenia krążenia obwodowego

• Utrudniony zrost kostny

PRZECIWWSKAZANIA:

• Ropne stany zapalne skóry i tkanek miękkich

• Stany gorączkowe

• Zmiany skórne

• Stany nowotworowe

• Porażenie spastyczne

• Zakrzepy

• Miażdżyca

• Zatory

• Endoprotezy

• Metalowe implanty

• Nietolerancja osobnicza prądu (ropne bąble)

Na⁺Cl^-

+