Jürgen Habermas (18.06.1929 ) |
Filozof, socjolog i publicysta polityczny. W swoich pracach kładł nacisk na różnice między zainteresowaniami technicznymi, praktycznymi i emancypacyjnymi, zakładając, że nauki krytyczne dużo zawdzięczają tym ostatnim w ich walce przeciwko wszelkim formom panowania człowieka nad człowiekiem. |
Henry A. Giroux (18.09.1943) |
Pedagog i socjolog. Jest znanym specjalistą w dziedzinie badań nad kulturą, pedagogiką krytyczną, teoria programów kształcenia i socjologia wychowania. Wraz z McLarenem poddał krytyce współczesna szkołę z jej tradycyjnym nauczaniem. |
Peter McLaren (2.08.1948) |
Pedagog i socjolog. Wprowadził do tzw. radykalnej pedagogiki amerykańskiej mocne akcenty etnograficzne, z uwzględnieniem kulturowych i edukacyjnych aspektów wieloetniczności. Jest też kontynuatorem pedagogiki krytycznej. W pedagogice zastosował teorie rytuałów kulturowych. |
Ivan Illich (4.09.1926-2.12.2002) |
Socjolog i pedagog, filozof, teolog. Poddał ostrej krytyce szkołę i domagał się jej likwidacji. Według niego nauczyciel dla dziecka jest równocześnie przewodnikiem i nauczycielem. Określa nauczyciela jako „mistrza umiejętności”, który zapoznaje uczniów ze swoja dziedziną wiedzy. Takie nauczanie jest przyjemnością i formą wypoczynku zarówno dla ucznia, jak nauczyciela. |
Charles Wright Mills (28.08.1916-20.03.1962) |
Socjolog. Był twórcą terminu wyobraźnia socjologiczna. Zajmował się głównie tematyką struktury społecznej oraz refleksją nad intelektualną, moralną i polityczną rola nauk społecznych we współczesnym świecie. |
Max Horkheimer (14.02.1895-7.07.1973) |
Psycholog, filozof i socjolog. Przedstawiciel tzw. Teorii krytycznej. Stworzył podstawy społeczno-ekonomiczne krytyki kapitalizmu z pozycji krytycznej teorii. |
Henryk Rowid (12.11.1877-31.08.1944) |
Właściwie Naftali Herz Kanarek. Pedagog i psycholog. Kładł nacisk na stworzenie polskiej koncepcji systemu dydaktyczno-wychowawczego, której dał nazwę szkoły twórczej oraz na gruntowne pedagogiczno-psychologiczne przygotowanie nauczycieli do realizacji tego systemu. |
Marian Falski (7.12.1881-8.10.1974) |
(Pseudonim Rafał Praski)Pedagog i działacz oświatowy. Twórca elementarza. Praca ta była przejawem postępu metodycznego w nauce czytania i pisania. Połączono w niej elementy metody tradycyjnej literowo-głoskowej z elementami metody syntetycznej odkrytej przez Falskiego będącej wynikiem spostrzeżeń, że czytający zwraca uwagę na początek i koniec wyrazu.
|
Bogdan Nawroczyński (9.04.1882-17.01.1974) |
Pedagog i filozof o poglądach liberalnych, jeden z wybitnych przedstawicieli polskiej myśli pedagogicznej. Zwolennik i twórca koncepcji szkoły średniej, w której do głosu doszły wpływy pedagogiki kultury oraz pedagogicznej myśli francuskiej. Według niego ideał wykształcenia składa się z dwóch czynników: dóbr naturalnych i jednostki ludzkiej. Jego urzeczywistnieniem jest wykształcony człowiek. |
Helena Radlińska (2.05.1879-10.10.1954) |
Pedagog i działacz oświatowy. Twórczyni pedagogiki społecznej. Zajmowała się (ze szczególnym uwzględnieniem badań nad społecznymi uwarunkowaniami procesów oświaty)historią oświaty oraz zagadnieniami książki, czytelnictwa, bibliotekoznawstwa. |
Zygmunt Mysłakowski (4.08.1890-1.10.1971) |
Pedagog. Twórca teorii wychowania ujętej w kontekście społecznym i kulturowym.
|
Józef Chałasiński (17.02.1904-5.12.1979) |
Socjolog, członek PAN. Wprowadził nowe metody badawcze: pamiętnikarską i autobiograficzną do badań socjologicznych. Wprowadził termin „awans społeczny”. Badał problematykę wychowania w ustrojach komunizmu i socjalizmu, a także szkolnictwo amerykańskie. |
Jan Stanisław Bystroń (20.12.1892-18.11.1964) |
Socjolog i etnograf, członek tytularny PAN. Odegrał ważną rolę w rozwoju socjologii wychowania w Polsce, szczególnie interesował się związkami szkoły z życiem społecznym. |
Florian Znaniecki (15.01.1882-23.03.1958) |
Socjolog i filozof. Przedstawiciel tzw. Socjologii humanistycznej. Zajmował się badaniami bibliograficznymi. Uwzględniał 4 działy systemowe: czynności społeczne, stosunki społeczne, osobowości społeczne i grupy społeczne. |
Friedrich Adolf Wilhelm Diesterweg (29.10.1790-7.07.1866) |
Pedagog niemiecki. Bronił zasad demokratyczności i świeckości szkoły, domagał się podniesienia pozycji społecznej nauczycieli oraz uwolnienia ich spod wpływu kleru. |
Paul Barth (1.08.1858-30.09.1922) |
Niemiecki filozof i pedagog. Był zwolennikiem socjologii wychowania. Domagał się wysokiego uznania dla nauki moralności w szkole oraz respektowania wyników społeczeństwa w historii edukacji. |
Paul Bergemann (1862-1946) |
Pedagog. Twórca nauki nazwanej „ pedagogiką społeczną”. Społeczeństwo dla niego to ograniczona wspólnota ożywiona duchem zbiorowym z ustawicznie zmieniającym się nowym pokoleniem. |
Emil Durkheim (5.04.1858-13.11.1917) |
Socjolog i pedagog. Uważał wychowanie za ogół wpływów skierowanych przez społeczeństwo na jednostki mające stać się jego członkami. W celu rozbudzenia i rozwinięcia w nich stanów fizycznych, umysłowych i moralnych przez to społeczeństwo pożądanych. |