WSTĘP:
Panie Jezu Chryste, trwający na modlitwie w Ogrodzie Oliwnym przychodzimy do Ciebie, aby towarzyszyć Ci w trudnych chwilach Twojego życia. Chcemy być obecni przy Tobie, bo Ty nigdy nas nie opuszczasz i zawsze jesteś z nami.
Chcemy podziękować Ci za dar Papieża - Polaka i prosić o Jego beatyfikację.
Dopomóż, aby Jego dzieło nie zostało zmarnowane, a przesłania wytrwale realizowane.
STACJA 1. WYROK ŚMIERCI
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Pan Jezus w pokorze przyjmuje niesprawiedliwy wyrok śmierci. Pan wszelkiego Stworzenia poddaje się woli swojego stworzenia, a wszystko po to, aby otworzyć nam bramy do nieba.
Ileż niesłusznych sądów i oszczerstw wypowiedziano pod adresem Jana Pawła II, a On w pokorze - jak Chrystus je przyjmował i modlił się za tych, którzy Mu źle życzyli.
Wybacz mi, Panie wszystkie słowa raniące drugiego człowieka.
STACJA 2. OBARCZENIE KRZYŻEM
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Pan Jezus przyjmuje na swoje ramiona krzyż hańby i pogardy, krzyż ludzkich grzechów i słabości. Przyjmuje ten krzyż w cichości i pokorze, by mogły się wypełnić Słowa Pisma. Syn chce wypełnić wolę Ojca, ale przede wszystkim daje dowód swojej wielkiej miłości do człowieka.
Całym swoim życiem Papież Jan Paweł II pełnił wolę Bożą. Krzyż, którym został obarczony niósł mężnie i w pokorze serca.
Naucz mnie, Panie ukochać krzyż mojego życia i obowiązków.
STACJA 3. PIERWSZY UPADEK
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Pan Jezus upada pod ciężkim drzewem krzyża na ziemię. Pada w proch ziemi… Na tej ziemi zostawia nam ślad, są to ślady Jego stóp, ślady krzyża i ślady kropli krwi sączących się na ziemię, a wszystko po to, abyśmy nie zbłądzili i podążali Jego śladami.
Cierpienie przygniatało przez wiele lat Ojca Świętego Jana Pawła II, ale On wpatrzony w Zbawiciela podążał zawsze Jego śladami i do końca dochował Mu wierności.
Dobry Panie Jezu, naucz mnie powstawać z moich upadków i podążać zawsze Twoimi śladami.
STACJA 4. SPOTKANIE Z MATKĄ
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Pan Jezus spotyka wśród tłumu gapiów i rozkrzyczanych oszczerców kochające oczy Matki i Jej cierpiące serce. W tym krótkim spojrzeniu powiedzieli sobie wszystko. Jak bardzo musiała cierpieć Matka widząc swoje jedyne dziecko tak sponiewierane? Co kryło się w sercu Syna, gdy żegnał Matkę i zostawiał Ją samą?
Jak bardzo musiało cierpieć serce małego Karola, gdy jeszcze przed I Komunią świętą żegnał swoją Mamę - Emilię. Jak bardzo ukochał Najświętszą Maryję Pannę, że powierzył Jej całe swoje życie wypowiadając słowa „Totus- Tuus”.
Panie Jezu, dziękuję Ci, za każde troskliwe spojrzenie mojej mamy. Dziękuję Ci, za nieustającą opiekę Twojej Matki.
STACJA 5. SZYMON CYRENEJCZYK POMAGA NIEŚĆ KRZYŻ PANU JEZUSOWI
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Szymon z Cyreny nie chciał dźwigać krzyża. Zajęty swoimi sprawami nie zwracał uwagi na to, że ktoś tej pomocy bardzo potrzebuje. Przymuszony przez żołnierzy pomaga skazańcowi. Co myślał Szymon? Pewnie zastanawiał się jak wielkiej winy dopuścił się skazany, skoro tłum z taką nienawiścią odprowadzał go na Golgotę.
Jan Paweł II zawsze spieszył z pomocą drugiemu człowiekowi, nie trzeba Go było do tego przymuszać. Zatroskany losem krzywdzonych, bezbronnych, słabszych i chorych zawsze stawał w ich obronie.
Dziękuję Ci, Panie Jezu, za tych wszystkich dobrych ludzi, których postawiłeś na drodze mojego życia, aby mi pomogli w moich smutkach i problemach.
STACJA 6. WERONIKA OCIERA TWARZ JEZUSOWI
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Rzesza ludzi, tłum nieczuły na cierpienie bliźniego. Ale cóż to? W tłumie pojawia się prawdziwy człowiek, serce, które nie jest z kamienia. To Weronika - młoda, dziewczyna, która nie zastanawia się, nie kalkuluje czy jej się to opłaca, ile może zyskać, a ile stracić. Wie, że ktoś potrzebuje pomocy i ona z tą pomocą spieszy. Ociera skrwawioną twarz, spocone skronie, oplute z nienawiści policzki. Za ten dar serca otrzymuje żywy obraz twarzy Zbawiciela i to nie tylko na chuście.
Dziękuję Ci, Panie, za wielkie, kochające serce Jana Pawła II i Jego święte życie. Za wszelkie łaski za Jego pośrednictwem dla nas uproszone.
Proszę Cię, Panie, o odwagę Weroniki. Naucz mnie, chętnie nieść bezinteresowną pomoc ludziom w potrzebie.
STACJA 7. DRUGI UPADEK PANA JEZUSA
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Pan Jezus upada kolejny raz. Ciężar grzechów świata powala Go na ziemię i przygniata. Ale On wstaje. Podnosi się, by iść dalej. Wie, że bez Jego pomocy zginiemy. Jezus daje nam również przykład, aby się nie poddawać i nie zniechęcać, że nawet z najtrudniejszych upadków można powstać w imię miłości.
Jan Paweł II nigdy się nie poddawał, choć choroby i cierpienie wiele razy Go przygniatały. Nawet zamach na Jego życie nie złamał Go. Ojciec Święty wiedział, że na Nim spoczywa wielkie zadanie - wprowadzić Kościół w III tysiąclecie chrześcijaństwa. Swoje zadanie wypełnił wiernie do końca.
Pomóż mi, Panie, rzetelnie wywiązywać się z obowiązków na mnie spoczywających.
STACJA 8. PAN JEZUS POCIESZA PŁACZĄCE NIEWIASTY
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Na Drodze Krzyża znalazły się niewiasty, które płakały nad losem Jezusa. Ale On zwraca im uwagę przede wszystkim na ich dzieci. Wzrok każdej matki ma być skierowany na dziecko, aby było dobrze wychowane, pielęgnowane i ukształtowane na dobrego człowieka.
Jan Paweł II zatroskany losem kobiet skierował do nich specjalny list, zawsze podkreślał troskę o los i godność kobiety, i matki.
Dziękuję Ci, Panie, za moją kochaną mamę, która się o mnie troszczy każdego dnia. Proszę o pomoc Matki Najświętszej dla każdej matki, by umiała z miłością wychować swoje dzieci.
STACJA 9. TRZECI UPADEK PANA JEZUSA
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Kolejny upadek. Jezus jest u kresu swoich ludzkich sił. Każdy kolejny odczuwany jest coraz dotkliwiej, a przecież jeszcze wiele moich grzechów powali Jezusa na ziemię.
Jak wiele ataków nienawiści skierowanych było przeciw Ojcu Świętemu, trudno zliczyć. Każdy z nich zadaje rany. Ale trwać w nienawiści i uporze - to trwać w upadku, a przecież Chrystus się podnosi.
Wybacz mi, Panie, bezmyślne ataki na drugiego człowieka i trwanie w uporze gniewu.
STACJA 10. ODARCIE PANA JEZUSA Z SZAT
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Pan Jezus całe swoje życie służył ludziom z miłością. Oddał człowiekowi całego siebie, a teraz został odarty nawet z szat. Nic Mu nie pozostawiono, ani ubrania, ani godności, ani życia. Bóg upokorzony, wyśmiany, sponiewierany …, jakby wszyscy zapomnieli ile dobra im wyświadczył, ilu cudów dokonał, ilu głodnych nakarmił.
Jan Paweł II posiadał tak niewiele, a to co miał umiał podzielić z innymi. Stawał zawsze w prawdzie przed Bogiem i ludźmi, odziany w wiarę i prawdziwą godność człowieka.
Przepraszam Cię, Panie, za wszelkie grzechy nieczystości, gdy profanowana jest godność i wielkość człowieka.
STACJA 11. PRZYBICIE PANA JEZUSA DO KRZYŻA
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Pan Jezus rozpostarty na drzewie krzyża z nienawiścią został do niego przybity. Gwoździe zadają wielkie rany; kaleczą ręce, które czyniły cuda i nogi, które przemierzały świat, by nieść Dobrą Nowinę.
Jan Paweł II zjednoczony z krzyżem swego cierpienia daje nam przykład, jak go ukochać.
Naucz mnie, Panie, godnie nieść swój krzyż i ofiarować cierpienie w intencji potrzebujących.
STACJA 12. ŚMIERĆ PANA JEZUSA
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Pan Jezus w wielkich mękach umiera na krzyżu. Jego ziemska droga dobiega końca. Ale Jezus nie złorzeczy, przeciwnie prosi Ojca: „Nie poczytał im tego grzechu” i więcej, zostawia nam również Maryję za Matkę.
Nie było nas w Jerozolimie, gdy umierał Pan Jezus, ale widzieliśmy jak na naszych oczach odchodził Jan Paweł II. Widzieliśmy Jego mękę, cierpienie i to całkowite zawierzenie Bogu i poddanie się woli Najwyższego. Nigdy nie zapomnimy tej katechezy.
Proszę Cię, Panie, o dobrą śmierć dla umierających i o dobre przygotowanie się do chwili przejścia „z życia do życia”.
STACJA 13. PAN JEZUS W RAMIONACH MATKI
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Martwe ciało Jezusa zdjęto z krzyża, aby nie profanowało dnia szabatu. Oddano je w ręce Matki. Maryja, Ta, która dała życie tuli teraz z miłością sponiewierane ciało Syna.
I Ciebie, Ojcze Święty, utuliła Matka do swego serca. Z pewnością czekała na Ciebie, gdy wkraczałeś do bram nieba. Za tą wielką miłość do ziemskiej i Bożej Matki - dziękujemy Ci, Ojcze Święty.
Powierzam Ci, Panie, wszystkie dzieci pozbawione miłości matki.
STACJA 14. ZŁOŻENIE PANA JEZUSA DO GROBU
P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Dobry człowiek, Józef z Arymatei ofiarował nowy grób na miejsce pochówku Jezusa. Pogrzeb odbył się w pośpiechu, aby zdążyć przez świętem, nie namaszczono nawet Jego ciała, jak to było praktykowane w tradycji żydowskiej.
Ziemskie szczątki Ojca Świętego Jana Pawła II pochowane zostały w pobliżu grobu Pierwszego z Apostołów - Świętego Piotra. Na pogrzeb przybyło wielu dobrych ludzi. Prosta trumna skryła w sobie Wielkiego Człowieka. Wiele serc doznało cudu przemiany.
Modlę się Panie, za tych wszystkich, którym odmówiono prawa do godnego pochówku, za tych wszystkich po których ślad zaginął, za męczenników i dzieci nienarodzone.
ZAKOŃCZENIE:
Panie Jezu, dziękujemy Ci za dokonane dzieło zbawienia człowieka, za to, że pomimo naszych grzechów i słabości nadal nas kochasz i otwierasz nam bramy nieba.
Prosimy pokornie: wejrzyj na ziemskie życie Sługi Bożego Jana Pawła II, na wszelkie dobro jakie świadczył bliźnim i krzyż cierpienia, który niósł mężnie przez całe życie, i obdarz Go radością i szczęściem wiecznym w Królestwie Niebieskim.
Utwierdź me serce w wierze, abym umiał pięknie żyć i dawać świadectwo wiary na wzór Ojca Świętego Jana Pawła II.