Loka Sutta
Sutta o swiecie
(Loka Sutta; SN XXV.82)
Pewien mnich zbliżywszy się do Błogosławionego, pokłonił mu się z szacunkiem i usiadł z boku.
Siedząc, zwrócił się do Błogosławionego tymi słowami:
"Świat, mówi się 'świat'. W jakim sensie słowo to określa świat?"
"Jeśli się rozpada mnichu, to jest to nazywane światem. A co się rozpada?
Oko się rozpada. Kształty się rozpadają. Świadomość widzenia się rozpada. Kontakt wzrokowy się rozpada. Cokolwiek by nie powstało na bazie tego kontaktu, doświadczane jako przyjemność, przykrość, czy ani przyjemność ani przykrość, to również się rozpada.
Ucho się rozpada. Dźwięki się rozpadają. Świadomość słyszenia się rozpada. Kontakt słuchowy się rozpada. Cokolwiek by nie powstało na bazie tego kontaktu, doświadczane jako przyjemność, przykrość, czy ani przyjemność ani przykrość, to również się rozpada.
Nos się rozpada. Zapachy się rozpadają. Świadomość węchu się rozpada. Kontakt węchowy się rozpada. Cokolwiek by nie powstało na bazie tego kontaktu, doświadczane jako przyjemność, przykrość, czy ani przyjemność ani przykrość, to również się rozpada.
Język się rozpada. Smaki się rozpadają. Świadomość smaku się rozpada. Kontakt smakowy się rozpada. Cokolwiek by nie powstało na bazie tego kontaktu, doświadczane jako przyjemność, przykrość, czy ani przyjemność ani przykrość, to również się rozpada.
Ciało się rozpada. Dotyk się rozpada. Świadomość dotyku się rozpada. Kontakt czuciowy się rozpada. Cokolwiek by nie powstało na bazie tego kontaktu, doświadczane jako przyjemność, przykrość, czy ani przyjemność ani przykrość, to również się rozpada.
Umysl się rozpada. Idea się rozpada. Świadomość myśli się rozpada. Kontakt myślowy się rozpada. Cokolwiek by nie powstało na bazie tego kontaktu, doświadczane jako przyjemność, przykrość, czy ani przyjemność ani przykrość, to również się rozpada.
Jeśli się rozpada, to jest to nazywane światem."