K Philipsa

Gdy rynek jest zrownoważony dochodzi do jednorazowgo trwalego zwiekszenia nominalnej podaży pieniadza -> realna podaż ↑ -> stopy % ↓. Dalej w krótkim okresie ↑ globalnego popytu -> produkcja ↑ ->bezrobocie ↓ || drugi etap dostosowań: place ↑ stopniowo reagujac na wzrost popytu, ceny ↑. ↑ceny powoduja r podaż pieniadza ↓ i stopa % ↑ co wymusi ↓ popytu na pieniadz. Popyt globalny ↓ a bezrobocie ↑

Wstrzas wywolany spadkiem POPYTU globalnego. W krótkim okresie 1. place ceny ↓ -> inflacja ↓. 2 bezrobocie ↑ ->place i ceny ↓ ->realna podaz pieniadza ↑ ->stopy% ↓ ->globalny popyt ↑ gospodarka przesuwa się do gory(E).Bezrbocie↓

1. Koszt zdartych zelówek

Inaczej koszt transakcyjny np. z modelu Baumola-Tobina. Inflacja oznacza dodatnie nominalne stopy procentowe ⇒ część aktywności ekonomicznej poświęcana jest na zabezpieczanie aktywów finansowych (np. gotówki) przed jej skutkami.

2. Koszt wymiany banknotów

3 Koszty menu

Inflacja oznacza większą częstotliwość zmian cenników.

4 Koszty niewłaściwej alokacji zasobów

Wyższa inflacja oznacza w praktyce wyższą wariancję inflacji i cen względnych. Oznacza to, że łatwiej pomylić zmiany cen względnych spowodowane przez inflację, ze zmianami cen spowodowanymi przesunięciami popytu i błędnie alokować inwestycje

5 Koszty erozji bazy informacyjnej

Informacja ekonomiczna (gromadzona przez przedsiębiorstwa lub banki) szybciej się dezaktualizuje. Trzeba poświęcić więcej zasobów na jej uaktualnianie

6 Zwiększona redystrybucja majątku

Przykłady:

Trudność w oszacowaniu przyszłej inflacji powoduje pomyłki przy ustalaniu oprocentowania a) pożyczek ⇒ ktoś zyskuje, ktoś traci.

b)podatek inflacyjny ⇒ rząd zyskuje, obywatel traci.