Podstawy psychologii z elementami teorii osobowości
Wykład XI
Egzamin: 30 listopada 2001
Z w/w definicji wynikają wnioski:
przywództwo wiąże się z innymi ludźmi, przez podporządkowanie się wskazaniom przywódcy,
członkowie grupy umożliwiają proces przewodzenia
przywództwo wiąże się z nierównym podziałem władzy między przywódcą i członkami grupy; - członkowie grupy nie są jej całkowicie pozbawieni; zazwyczaj jednak przywódca ma większą władzę
przywództwo wiąże się z umiejętnością korzystania z rozmaitych postaci władzy
przywództwo ma związek z wartościami
Max Weber wyróżnił trzy idealne typy władzy prawomocnej
władzę charyzmatyczną - opartą na przekonaniu, o szczególnych, nadzwyczajnych cechach przywódcy
władzę tradycyjną - opierającą się na wierze w trwałość pewnego porządku i jego prawomocność
władzę legalną /racjonalną/ - pochodzącą z mianowania lub wyboru dokonanego na podstawie prawnych procedur; władza legalna jest elastyczna, tzn. można ją nadawać i obierać, zwiększać i uszczuplać
Pięć źródeł władzy kierownika
władza formalna jest związana z pozycją formalną w strukturze; odnosi się do definiowania zadań dla podwładnych, z powodu istnienia obowiązku wypełniania poleceń przełożonych
nagradzanie jest uzależnione od możliwości sprawowania kontroli danego kierownika nad zasobami w organizacji
przymus jest „odwrotnością nagrody”; podporządkowanie się poleceniom jest nagradzane, a brak dyscypliny i efektów karany
charyzma oparta jest na emocjonalnym związku między liderem a współpracownikami
wiedza odnosi się do zdolności, umiejętności i “znajomości rzeczy” przez lidera, będących źródłem jego władzy
Różnice między kierowaniem a przywództwem
“..przywództwo to proces kierowania i wywierania wpływu na działalność grupy, związaną z jej zadaniami...” - pod tym względem jest ono podobne do kierowania
umiejętności motywacyjne są kluczowym elementem przywództwa, natomiast kierowanie skupia uwagę na planowaniu i administrowaniu
w większości organizacji w nadmiernym stopniu występuje kierowanie, w niedostatecznym zaś przywództwo
człowiek może być skutecznym menedżerem, dobrym planistą - nie mając uzdolnień cechujących przywódcę
“..przywództwo to proces kierowania i wywierania wpływu na działalność grupy, związaną z jej zadaniami...” - pod tym względem jest ono podobne do kierowania
umiejętności motywacyjne są kluczowym elementem przywództwa, natomiast kierowanie skupia uwagę na planowaniu i administrowaniu
w większości organizacji w nadmiernym stopniu występuje kierowanie, w niedostatecznym zaś przywództwo
człowiek może być skutecznym menedżerem, dobrym planistą - nie mając uzdolnień cechujących przywódcę
Różnice między przywództwem a zarządzaniem Maxwell /1994/
Boss kieruje pracownikami; przywódca ich szkoli
Boss wykorzystuje swój autorytet; przywódca wyzwala działania dobrowolne
Boss wywołuje lęk podwładnych; przywódca wzbudza entuzjazm
Boss często używa słowa “ja”; przywódca słowa “my”
Boss szuka winnych niepowodzeń; przywódca szuka drogi do sukcesu
Boss wie, jak należ pracować; przywódca daje przykład dobrej pracy
Boss mówi: “Proszę to zrobić”; przywódca mówi: “Zróbmy to!”
Boss kieruje pracownikami; przywódca ich szkoli
Boss wykorzystuje swój autorytet; przywódca wyzwala działania dobrowolne
Boss wywołuje lęk podwładnych; przywódca wzbudza entuzjazm
Boss często używa słowa “ja”; przywódca słowa “my”
4. Psychiczne cechy charakteryzujące przywódcę.
Wyróżniono trzy koncepcje badań nad przywództwem:
analizę cech przywódcy
analizę zachowań
analizę sytuacyjną
Koncepcja zespołu cech nie okazała się przydatna, gdyż nie ma określonej kombinacji cech, wyraźnie odróżniającej przywódców od nie przywódców, bądź przywódców skutecznych od nieskutecznych.
Koncepcja przywództwa jako zespołu zachowań /podejście behawioralne/:
Dwie funkcje przywódcze:
rozwiązywania problemów, czyli związane z zadaniami
podtrzymujące trwałość grupy, których wykonanie przez przywódcę lub inną osobę jest niezbędne do skutecznego funkcjonowania grupy /n.p. rozstrzyganie sporów/
Dwa style przywództwa:
styl zorientowany na zadania, autorytarny, czyli inicjujący
styl zorientowany na pracowników, demokratyczny albo uczestniczący
Koncepcja sytuacyjnego podejścia do przywództwa
Sytuacyjne podejście, stara się ustalić, jakie czynniki sytuacyjne mają, największe znaczenie i jaki styl przywództwa w danej sytuacji będzie skuteczniejszy
Teorie te skupiają uwagę na: wymaganiach wynikających z zadań, cechach, oczekiwaniach i zachowaniach podwładnych, oczekiwaniach i zachowaniach kolegów
Fazy zdobywania umiejętności przez kierownika
w początkowej fazie najodpowiedniejsze są zachowania kierownika, zorientowane głównie na zadania; pracowników trzeba uczyć ich zadań i zapoznawać z regulaminami
w drugiej fazie, utrzymanie zachowań zorientowanych na zadania pozostaje nadal konieczne, wzrasta zaufanie przywódcy i jego poparcie; przywódca powinien w większym stopniu uwzględniać zachowania nastawione na wzajemne stosunki
w trzeciej fazie zaczyna się pojawiać motywacja do osiągnięć; przywódca nie musi już wydawać dyrektyw; nadal powinien wspierać pracowników i okazywać im życzliwość
Style przywództwa
Kierownik sam rozwiązuje problem lub podejmuje decyzję
Kierownik otrzymuje potrzebne informacje od podwładnego /podwładnych/, po czym sam podejmuje decyzję co do rozwiązania problemu
Kierownik omawia problem z zainteresowanymi pracownikami, wysłuchuje ich koncepcji i propozycji
Kierownik dzieli się problemem z podwładnymi, uzyskuje ich kolektywne koncepcje i propozycje
Kierownik dzieli się problemem z podwładnymi, przyjmuje i wdraża to rozwiązanie, które popiera cała grupa
Sektory skutecznego przywództwa - Hill N. /1996/
Niezachwiana odwaga
Samokontrola
Ugruntowane poczucie sprawiedliwości
Stałość decyzji
Umiejętność tworzenia konkretnych planów działania
Zwyczaj wnoszenia wkładu pracy większego od wynagrodzenia
Osobisty urok
Zdolność rozumienia innych i życzliwość dla nich
Mistrzostwo w szczegółach
Gotowość ponoszenia pełnej odpowiedzialności
Kooperatywność
Dziesięć cnót dobrego przywódcy Newman B. /1995/
1. Przywódca posiada wizję
2. Przywódca jest zdyscyplinowany
3. Przywódca jest mądry
4. Przywódca jest odważny
5. Przywódca potrafi okazać pokorę
6. Przywódca wie, jak podejmować decyzje
7. Przywódca rozwija przyjacielskie kontakty
8. Przywódca jest taktowny i jest dobrym dyplomatą
9. Przywódca doskonali swą umiejętność rządzenia
10. Przywódca emanuje inspirującą energią
Przyczyny ponoszenia klęsk przez przywódców
Niezdolność do ustalania szczegółów
Niechęć do podejmowania skromnych zadań
Oczekiwanie wynagrodzenia za to, co “wiedzą”, a nie za użytek jaki czynią z tej wiedzy
Lęk przed umiejętnościami wykonawców
Brak wyobraźni
Sobkostwo
Nieopanowanie
Nielojalność
Przesadne wyobrażenie o “autorytecie” przywódczym
Tytułomania
5. Model kwalifikacyjny kierownika.
Rodzaje kierowników /menedżerów/
Ze względu na szczebel zarządzania:
Kierownicy najniższego szczebla /pierwszej linii/, “pracownicy dozoru”, brygadzista, mistrz, kierownik biura, pracowni, działu
Kierownicy średniego szczebla- są to np. kierownik zakładu, szef wydziału, kierownik operacji
Kierownicy najwyższego szczebla /nazywani menedżerami/ - odpowiedzialni za całokształt zarządzania organizacją; wyznaczają cele organizacji, jej ogólną strategię, posługują się tytułami: prezes, wiceprezes, dyrektor naczelny
Ze względu na dziedzinę /obszar, rodzaj/ zarządzania
Kierownicy /menedżerowie/ funkcjonalni - ponoszący odpowiedzialność za jeden tylko rodzaj działalności /zarządzania/, np.: kierownicy produkcji, marketingu, finansów, zasobów ludzkich, administracji i innych
Kierownicy liniowi /ogólni/- odpowiedzialni za wszystkie działania takie jak produkcja, marketing, finanse w całej organizacji lub jej jednostce /filii, samodzielnym zakładzie, wydziale/
Role interpersonalne - przewidują kontakty z innymi ludźmi
Reprezentacyjna - polega na pewnych funkcjach ceremonialnych - udział w uroczystym otwarciu nowego zakładu /obiektu/, uroczyste spotkanie pracowników, podejmowanie gości obiadem; są to działania bardziej ceremonialne i symboliczne niż merytoryczne
Przywódcza - polega na wytyczaniu celów, mobilizacji zespołu do ich osiągnięcia, pokazuje podwładnym, jak pracować i jak osiągać odpowiednie wyniki; angażując, szkoląc i motywując pracowników
Łącznik - polega na ułatwianiu i organizowaniu kontaktów ważnych dla prawidłowego funkcjonowania firmy; dotyczy stosunków z otoczeniem; koordynowanie lub inicjowanie więzi międzyludzkich albo międzyorganizacyjnych
Role informacyjne - wymagają przetwarzania informacji
Monitor /monitoring/ - polega na przeszukiwaniu obserwacji/ otoczenia i wnętrza organizacji w celu uzyskania ważnych informacji; menedżer wypytuje podwładnych, zbiera informacje napływające spontanicznie, stara się być możliwie najlepiej poinformowany
Rozdzielający informacje /propagator/ - polega na upowszechnianiu i przekazywaniu informacji innym
Rzecznik - polega na informowaniu otoczenia organizacji o jej sprawach; jest to ważny element public relations; jest to formalne przekazywanie informacji ludziom spoza organizacji
Role kierownicze /menedżerskie/
Role decyzyjne odnoszą się do decyzji, które trzeba podjąć
Przedsiębiorca - rola przedsiębiorcy wiąże się z wprowadzaniem innowacji, zmian
Kierujący zaburzeniami /przeciwdziałający zakłóceniom/ - strajki, naruszenia praw autorskich, niedobory energii
Dysponent zasobów /rozdzielający zasoby/ - decyduje o sposobie dystrybucji zasobów - rozdziela środki w budżecie operacyjnym jednostki pomiędzy członków
Negocjator - prowadzi negocjacje z innymi grupami lub organizacjami jako przedstawiciel przedsiębiorstwa - umowy ze związkami zawodowymi, z konsultantem,
z kluczowym dostawcą
Typy umiejętności kierowniczych
Umiejętności techniczne - to zdolność posługiwania się metodami, technikami i wiedzą w wyspecjalizowanej dziedzinie
Umiejętności interpersonalne /społeczne/ - to zdolność nawiązywania kontaktu, współpracowania z innymi ludźmi
Umiejętności koncepcyjne - to zdolność koordynowania i integrowania wszystkich interesów
i działań organizacji; umiejętności zależne od zdolności do myślenia abstrakcyjnego; pozwalają myśleć strategicznie i podejmować na tej podstawie decyzje
Umiejętności diagnostyczne i analityczne - pozwalają określić problem, rozpoznać jego możliwe przyczyny i zastosować skuteczne rozwiązanie
Warunki zarządzania
Pełnienie funkcji zarządzania wymaga pewnych cech psychofizycznych /odporność na zmęczenie i stresy, podzielność uwagi, nie uleganie emocjom/
Zarządzanie wymaga specyficznej motywacji
Menedżerowie muszą chcieć, umieć i lubić oddziaływać na innych ludzi
Zarządzanie wymaga pewnych kwalifikacji intelektualnych /umiejętności szybkiego uczenia się, szerokie horyzonty, umiejętności analizy i syntezy/
Wykonywanie funkcji zarządzania wymaga wielu umiejętności, jak:
znajomości języków obcych, umiejętności obsługi komputera
umiejętności przekonywania, prowadzenia dyskusji, przemawiania, udzielania wywiadów
Zarządzający musi umieć celowo dysponować swymi osobistymi zasobami: czas, energia, reputacja, zaufanie
umiejętność relaksowania się; ćwiczenia fizyczne, sport, życie rodzinne
Pytania kontrolne:
Jakie są źródła władzy?
Jakie są rodzaje władzy?
Na czym polega przywództwo?
Jaka jest różnica między kierowaniem a przywództwem?
Jakie są style przywództwa?
Jakie role odgrywają kierownicy / menadżerowie?
Jakie są typy umiejętności kierowniczych?