Waldemar Guzek

Wydz. BINOŻ

Kier. Biotechnologia

Grupa IV

Ćwiczenie nr 27

WYZNACZANIE ENERGII AKTYWACJI JODOWANIA ACETONU

Data wykonania ćwiczenia 8-12-2008

Data oddania sprawozdania

Data zwrotu sprawozdania

Data ponownego oddania sprawozdania

CEL ĆWICZENIA

Wyznaczenie energii aktywacji reakcji jodowania acetonu

Zagadnienia teoretyczne

Stałą szybkości reakcji nazywamy współczynnik proporcjonalności k w równaniu kinetycznym.

W klasycznej kinetyce przyjmuje się, że stała k jest niezależna od stężenia reagentów i czasu reakcji, natomiast zmienia się z temperaturą i zależy od rodzaju i stężenia katalizatorów. Stała szybkości wyraża liczbowo szybkość reakcji, gdy stężenie każdego z substratów wynosi 1 mol/l. Wymiar stałej zależy od postaci równania kinetycznego i wyraża się ogólnym wzorem:

Energią aktywacji nazywamy minimum energii jaką powinny być obdarzone cząsteczki, aby mogły przereagować. Można ją obliczyć na podstawie równania Arrheniusa:

A - współczynnik częstotliwości

Energię aktywacji można również obliczyć znając dwie stałe szybkości danej reakcji w dwóch różnych temperaturach ze wzoru:

lub badając nachylenie prostej w układzie współrzędnych lg k = f(1/T).

Jodowanie acetonu jest reakcją autokatalizowaną przez jony wodorowe, będące jednym z jej produktów:

Jest to reakcja dwustopniowa, następcza:

Etap I

Etap II

Etap I jest powolny, odwracalny i decydujący o szybkości całej reakcji. Przebieg jego jest następujący:

postać ketonowa postać enolowa

POMIARY

T (min)	V (ml)
T (min)		V (ml)

POMIARY

T (min)	V (ml)	x	a-x	b+x	ln(b+x)/(a-x)

T (min)	V (ml)	x	a-x	b+x	ln(b+x)/(a-x)