strona 1-1 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych
1 Podstawowe instrukcje programowe

Niniejszy rozdział zawiera ogólne informacje dotyczące podstawowych instrukcji programowania, oraz wyjaśnia w jaki sposób funkcjonują one w konkretnej aplikacji.
Dla każdej z instrukcji podstawowych podane zostały:

• stosowane symbole instrukcji

• sposób funkcjonowania instrukcji

Dodatkowo, ostatnia cześć niniejszego rozdziału zawiera przykład zastosowań podanych instrukcji podstawowych, w sterowaniu maszyny do nawiercania warstw papieru.

Instrukcje bitowe (typu przekaźnikowego)

Instrukcja	Funkcjonowanie	Strona
Symbol Nazwa
XIC Sprawdzić styk zwarty	Sprawdza bit powodujący zwarcie normalnie rozwartego styku	1-9
XIO Sprawdzić styk rozwarty	Sprawdza bit powodujący rozwarcie normalnie zwartego styku	1-9
OTE Ustaw wyjście	Przekształca wartość bitu na 1 i 1 na 0	1-10
OTL Zablokuj wyjście OTU Odblokuj wyjście	OTL przekształca wartość bitu na 1 gdy obwód (rung) jest realizowany, natomiast pozostawia bit niezmieniony gdy obwód nie jest realizowany, lub następuje cykl zasilania. OTU przekształca wartość bitu na 0 gdy obwód (rung) jest realizowany, natomiast pozostawia bit niezmieniony, gdy obwód logiczny nie jest realizowany, lub następuje cykl zasilania	1-10
OSR Wyzwól pojedynczy impuls	Uaktywnia obwód (rung) tylko jednorazowo (przez jeden cykl programowy)	1-11

Ciąg dalszy na następnej stronie


strona 1-2 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Instrukcja		Funkcjonowanie	Strona
Symbol Nazwa
TON Odliczaj z opóźnieniem po włączeniu	Odlicza odcinki czasu od chwili gdy instrukcja realizuje wartość 1 (true)		1-17
TOF Odliczaj z opóźnieniem po wyłączeniu	Mierzy odcinki czasu od chwili gdy instrukcja realizuje wartość 0 (false)		1-18
RTO Zliczaj stany logiczne	Mierzy odcinki czasu od chwili gdy instrukcja realizuje wartość 1 (true) i zapamiętuje nagromadzony wynik gdy następuje zmiana realizowanej wartości na 0 (false), lub występuje cykl zasilania		1-19
CTU Zliczaj zmiany stanów narastająco	Nalicza narastająco wszystkie zmiany wartości obwodu logicznego ze stanu 0 do 1 i zapamiętuje nagromadzony wynik gdy instrukcja realizuje wartość 0 (false) lub następuje cykl zasilania		1-24
CTD Zliczaj zmiany stanów malejąco	Nalicza malejąco wszystkie zmiany obwodu logicznego ze stanu 0 do 1 i zapamiętuje nagromadzony wynik gdy instrukcja realizuje wartość 0 (false) lub występuje cykl zasilania		1-25
HSC Zliczaj szybkie impulsy	Nalicza szybkie impulsy z szybkiego wejścia sterownika Fixed		1-31
RES Zeruj	Zeruje pierwotną wartość nagromadzonego wyniku i statusu bitowego zegara lub licznika. Nie stosuje się jej wraz z instrukcją TOF		1-31

Ogólna charakterystyka instrukcji podstawowych

Poniższe instrukcje zastosowane w języku programu drabinkowego, odpowiadają wbudowanym kostrukcyjnie obwodom logicznym które używane są przy sterowaniu maszyny lub urządzenia.

Instrukcje podstawowe dzielą się na trzy podgrupy: instrukcje bitowe, zegara i licznika. Zanim użytkownik przystąpi do zapoznania się z poszczególnymi instrukcjami w każdej z tych grup, powinien zapoznać się z ich ogólną charakterystyką omawiającą każdą z grup, a mianowicie:

• ogólną charakterystyką instrukcji bitowych

• ogólną charakterystyką instrukcji zegara

• ogólną charakterystyką instrukcji licznika

strona 1-3 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Ogólna charakterystyka instrukcji bitowych

Instrukcje te dotyczą operacji na pojedynczych bitach danych. W trakcie pracy procesor może ustawiać i zerować wartość określonego bitu, w zależności od logicznej ciągłości obwodu (rung) schematu drabinkowego. Bit adresować można dowolną ilość razy, w zależności od wymagań określonej aplikacji.

Uwaga: Nie zaleca się używania tych samych adresów w instrukcjach o większej ilości wyjść.

Instrukcje bitowe używane są w następujących plikach:

Plik wejściowy i wyjściowy (Pliki O0: i I1:)

Pliki te odpowiadają zewnętrznym wejściom i wyjściom. Bity w pliku 1 odzwierciedlają zewnętrzne wejścia. W większości przypadków pojedyncze słowo 16-bitowe w tych plikach odpowiadać będzie pozycji gniazda (slotu) w sterowniku, podczas gdy numer bitu odpowiada numerom zacisków wejść i wyjść. Niewykorzystane bity w danym słowie nie są dostępne dla innych zastosowań.
Poniższa Tabela wyjaśnia zasady adresowania wejść i wyjść. Należy przyjąć, że oznaczenie e określa numer gniazda (slotu), podczas gdy oznaczenie s dotyczy numeru słowa. Gdy trzeba się powołać na plik instrukcji, stosować należy połączenie tych oznakowań e.s zestawionych razem ze sobą.

Format	Opis oznakowania
O:e. s/b I:e. s/b	O	Wyjście
		I	Wejście
		:	Separator elementu pliku
		e	Nr gniazda (decymalnie)	Gniazdo (slot 0) w pierwszej kasecie usytuowane najbliżej zasilacza przeznaczone jest dla modułu procesora (CPU). Kolejne gniazda (sloty) przeznaczone dla modułów wejścia/wyjścia mają kolejne numery 1 do 30 (max)
		.	Separator słowa. Stosowany jest tylko wówczas, gdy konieczne jest podawanie numeru słowa tak jak podano poniżej
		s	Numer słowa	Stosowany jest tylko wówczas gdy ilość wejść i wyjść przekracza liczbę 16 slotów.Dopuszczalny zakres: 0-255 (zakres ten odpowiada specjalizowanej karcie dla wielu słów)
		/	Separator bitu
		b	Numer zacisku	Wejścia: 0-15 Wyjścia: 0-15

strona 1- 4 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

—————————————————————————————————————

Przykłady (odpowiednie dla sterownika opisanego na stronie F-12)

O:3/15 Wyjście 15,gniazdo (slot) 3
O:5/0 Wyjście 0,gniazdo (slot) 5
O:10/11 Wyjście 11,gniazdo (slot) 10
I:7/8 Wejście 8,gniazdo (slot) 7
I:2.1/3 Wejście 3,gniazdo (slot) 2, słowo 1

Adresy słów:

O:5 Wyjście-słowo 0,gniazdo (slot) 5
O:5.1 Wyjście-słowo 1,gniazdo (slot) 5
I:8 Wejście-słowo 0,gniazdo (slot) 8

Wartości domyślne: Urządzenie programujące wyświetla adresy słów w bardziej sformalizowany sposób. Przykładowo, kiedy należy podać adres O:5/0, na wyświetlaczu zobaczymy O:5.0/0 ( Plik wyjściowy, gniazdo (slot)5,słowo 0,zacisk 0)
—————————————————————————————————————


Plik Statusowy (Plik S2:)

Format	Opis oznakowania
S:e/b	S	Plik statusowy
		:	Separator elementu pliku
		e	Nr elementu struktury	W sterowniku SLC 5/01 typu Fixed przybiera wartości między 0 i 15 W sterowniku SLC 5/02 przybiera wartości między 0 i 32 W sterowniku SLC 5/03 OS 300 przybiera wartości między 0 i 83 W sterowniku SLC 5/03 OS 301 i późniejszym przybiera wartości między 0 i 96 W sterowniku SLC 5/04 OS 401 i SLC 5/01 przybiera wartości między 0 i 64 Elementy są pojedynczym słowem.16 bitów na element (słowo).
		/	Separator bitu
		b	Numer bitu	Usytuowanie bitu w ramach elementu struktury. Przyjmuje wartości w zakresie 0-15

—————————————————————————————————————

Przykłady:

S:1/15 Element 1,bit 15.Jest to bit pierwszy z brzegu ("first pass") który służy do zainicjowania
instrukcji w konkretnej aplikacji.

S:3 Element 3.Najniższy bajt tego elementu odpowiada aktualnemu czasowi skanu programu. Największy
bajt odpowiada czasowi oczekiwania (watchdog) skanu programu.

—————————————————————————————————————

strona 1-5 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Plik danych bitowych (B:3)

Plik 3 jest plikiem bitowym, początkowo używanym przy zastosowaniu instrukcji bitowych (przekaźnikowych), rejestrów przesunięć i sekwenserów. Maksymalna wielkość pliku określana jest liczbą 256 elementów składających się z pojedynczych słów, w sumie odpowiada to 4096 bitom. Bit zaadresować można przez podanie numeru elementu struktury (od 0 do 255) i numeru bitu w ramach tego elementu (od 0 do 15). Można również adresować bity podając ich kolejność od 0 do 4095.

Elementy tego pliku można też adresować następująco:

Format	Opis oznakowania					Przykład
Bf:e/b	B	Plik bitowy				B3:3/14 Bit 14,element 3 B3:252/00 Bit 0,element 252 B3:9 Bity 0-15,element 9
		f	Numer pliku. Liczba 3 jest przeznaczona dla domyślnego pliku. Jeżeli potrzebna jest dodatkowa przestrzeń adresowa dla numeru pliku można przyjąć wartości od 9 do 255
		:	Separator elementu pliku
	e	Numer elementu struktury	Przyjmuje wartości od 0 do 255. Odpowiadają one elementom złożonym z 1 słowa (16 bitów na element)
	/	Separator bitu
	b	Numer bitu		Usytuowanie bitu w ramach elementu. Przyjmuje wartości w zakresie 0-15
Format	Opis oznakowania					Przykład
Bf/b	B f /	Takie samo jak poprzednio Takie samo jak poprzednio Takie samo jak poprzednio				B3/62 Bit 62
	b	Numer bitu			Kolejność bitu w ramach pliku. Przyjmuje wartości w zakresie 0-4095	B3/4032 Bit 4032

Pliki zegara i liczników (T4: i C5)

Formaty adresowania dla tych plików znajdują się na stronach 1-15 i 1-22 .

strona 1-6 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Plik sterowania (R6:)

Instrukcje zawarte w tym pliku wykorzystują różne bity sterujące. Są to elementy złożone z 3 słów stosowane w instrukcjach przesunięcia bitu, FIFO (pierwszy na wejściu, pierwszy na wyjściu), LIFO (ostatni na wejściu, pierwszy na wyjściu),instrukcji sekwensera, oraz przy wykorzystaniu instrukcji ASCII (tj.instrukcja ABL, ACB, AHL, ARD, ARL, AWA i AWT).Słowo 0 jest słowem statusowym, słowo 1 wskazuje na długość przechowywanych danych, słowo 2 wskazuje miejsce w pliku. Pokazuje to następujący rysunek:

W elemencie sterującym znajduje się osiem bitów statusowych i jeden bajt kodu błędu. Element sterujący dla sterownika typu Fixed i SLC 5/01 ma sześć bitów. Bity EU i EM nie są wykorzystywane przez procesor.

Element sterujący
15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 Słowo

EN EU DN EM ER UL IN FD I Kod błędu	0
Długość tabeli bitów lub pliku (LEN)	1
Wskaźnik położenia bitu (POS)	2

Bity adresowalne: Słowa adresowalne:

EN = Aktywność LEN = Długość

EU = Aktywność skasowana POS = Pozycja

DN = Wykonanie
EM = Stos pusty
ER = Błąd
UL = Kasowanie (wyłącznie przesunięcia bitu)
IN = Powstrzymanie (Jest to bit ruchomy [RN bit 9] wg instrukcji ASCII)
FD = Zgodność (tylko co do porównania sygnału zgodności SQC)

Kod błędu wyświetlany jest tylko w układzie szesnastkowym i nie jest adresowalny.

Adresowanie elementów sterujących powinno być następujące:

Format	Opis oznakowania
Bf:e	R	Plik sterujący
		f	Numer pliku. Liczba 6 jest wartością przewidzianą dla domyślnego pliku. Jeżeli potrzebna jest dodatkowa przestrzeń adresowa dla numeru pliku można przyjąć wartości od 9 do 255
		:	Separator elementu pliku
	e	Numer elementu	Przyjmuje wartości od 0 do 255. Odpowiadają one elementom złożonym z 3 słów (patrz rysunek powyżej)

strona 1-7 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

—————————————————————————————————————
Przykład: R6:2 Element 2, plik sterowania 6

Adresowanie bitów i słów z zastosowaniem formatu Rf:e.s/b
Symbol Rf:e wyjaśniony został powyżej, pozostałe symbole oznaczają:

. jest separatorem słowa
s wskazuje na niższy element struktury
/ jest separatorem bitu
b wskazuje bit

R6:2/15 lub R6:2/EN Bit aktywności
R6:2/14 lub R6:2/EU Bit skasowanej aktywności
R6:2/13 lub R6:2/DN Bit wykonania
R6:2/12 lub R6:2/EM Bit pustego stosu
R6:2/11 lub R6:2/ER Bit błędu
R6:2/10 lub R6:2/UL Bit kasowania przesunięcia (wyłącznie) bitu
R6:2/9 lub R6:2/IN Bit powstrzymania przesunięć
R6:2/8 lub R6:2/FD Bit zgodności przy porównaniu

R6:2.1 lub R6:2.LEN Długość tabeli bitów
R6:2.2 lub R6:2.POS Pozycja bitu w tabeli

R6:2.1/0 Bit 0 w oznaczeniu długości tabeli
R6:2.2/0 Bit 0 w oznaczeniu pozycji w tabeli
—————————————————————————————————————

Plik liczb całkowitych (N:7)

Adresów tych (na poziomie bitowym) można używać w miarę potrzeby zastosowania w programie. Są to elementy złożone z 1-słowa,adresowalne na poziomie elementu i bitu.

strona 1-8 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Adresowanie liczb całkowitych powinno być następujące:

Format	Opis oznakowania
Nf:e/b	N	Plik liczb całkowitych
		f	Numer pliku. Liczba 7 jest wartością dla domyślnego pliku. Jeżeli potrzebna jest dodatkowa przestrzeń adresowa dla numeru pliku można przyjąć wartości od 9 do 255
		:	Separator elementu pliku
	e	Numer elementu	Przyjmuje wartości od 0 do 255. Odpowiadają elementom złożonym z 1 słowa (16 bitów na element)
	/	Separator bitu
	b	Numer bitu		Usytuowanie bitu w ramach elementu. Przyjmuje wartości w zakresie 0-15

Przykłady:

N7:2 Element 2,plik liczb całkowitych 7
N7:2/8 Bit 8 w elemencie 2,pliku liczb całkowitych 7
N10:36 Element 36,plik liczb całkowitych 10 (plik 10 nazwany został przez użytkownika plikiem liczb
całkowitych)
—————————————————————————————————————

strona 1-9 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Sprawdzić styk zwarty (XIC)

Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05
Instrukcja wejścia

Instrukcja XIC wykorzystywana jest w programie drabinkowym do określenia czy dany bit
ma wartość 1. W trakcie wykonywania tej instrukcji ,jeżeli bit adresowany ma wartość 1, to wówczas wynik instrukcji ma wartość logiczną "prawda" (true).
W trakcie wykonywania tej instrukcji , jeżeli adresowany bit ma wartość 0, to wówczas instrukcja ma wartość logiczną "fałsz" (false).

Status adresowanego bitu	Wartość instrukcji XIC
0	Fałsz
1	Prawda

Położenie "włącz" lub "wyłącz" występuje w następujących rodzajach urządzeń:

• Przyciski podłączone do wejść (adresowane jako I:0/4)

• Wyjścia podłączone do lampek sygnalizacyjnych (adresowane jako O:0/2)

• Zegar sterujący oświetleniem (adresowany jako T4:3/DN)
  

Sprawdzić styk rozwarty (XIO)

Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05
Instrukcja wejścia

Instrukcja XIC wykorzystywana jest w programie drabinkowym do określenia czy dany bit
ma wartość 0. W trakcie wykonywania tej instrukcji ,jeżeli adresowany bit ma wartość 0, to wówczas instrukcja ma wartość logiczną "prawda" (true).
W trakcie wykonywania tej instrukcji ,jeżeli bit adresowany ma wartość 1, to wówczas instrukcja ma wartość logiczną "fałsz" (false).

Status adresowanego bitu	Wartość instrukcji XIO
0	Prawda
1	Fałsz

Położenie "włącz" lub "wyłącz" występuje w następujących rodzajach urządzeń:

• Wyłącznik przeciążeniowy normalnie zwarty (N.C.) i podłączony do wejścia (I:0/10)

• Wyjścia podłączone do lampek sygnalizacyjnych (adresowane jako O:0/4)

• Zegar sterujący oświetleniem (adresowany jako T4:3/DN)

strona 1-10 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Wyzwolić impuls (OTE)

Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05
Instrukcja wyjścia

Instrukcja OTE ma zastosowanie w programie drabinkowym do odwrócenia wartości bitu gdy warunki obwodu (rung) odpowiadają wartości logicznej "prawda".

Przykładem zastosowania jest urządzenie które włącza lub wyłącza lampki sygnalizacyjne wyjścia (adresowane jako O:0/4)

Instrukcja OTE jest zerowana :

• Gdy wchodzi się lub powraca z trybu pracy REM Run lub REM Test, lub też gdy przywrócone zostaje zasilanie.

• Gdy instrukcja OTE zastosowana została w ramach nieaktywnego lub logicznie fałszywego Resetowania w Systemie Centralnego Sterowania (MCR)

Uwaga: Bit zdefiniowany w ramach podprogramu który wykorzystuje instrukcję OTE pozostaje niezmieniony do
chwili gdy nastąpi ponowne skanowanie podprogramu.


Ustaw wyjście (OTL)
i
Zablokuj wyjście (OTU)

Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05

Instrukcje wyjścia

Instrukcje OTL i OTU mają charakter trwały. OTL może tylko ustawić bit na 1, podczas gdy instrukcja OTU może tylko go ustawić tylko na 0. Instrukcje te występują zawsze parami, adresowanie w obu instrukcjach dotyczy tego samego bitu.

Aplikacja użytkownika może sprawdzać wartość bitu ustawianego przy pomocy instrukcji OTL i OTU dowolną ilość razy, w zależności od potrzeb.

W warunkach błędu krytycznego, fizyczne wyjścia są nieaktywne(wyłączone). Po zmianie warunków umożliwiajacej ustapienie błędu krytycznego, sterownik wznawia działanie, wykorzystując dane z tabeli wartości argumentu.

strona 1-11 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Działanie instrukcji OTL

Kiedy przydziela się adres dla instrukcji OTL, który odpowiada adresowi fizycznego wyjścia, urządzenie wyjścia podłączone do zacisków listwy zaczyna być zasilane w momencie gdy bit zostaje zdefiniowany (ustawiony na 1 lub aktywny).

Kiedy warunki które występują w obwodzie (rung) powodują jego logiczny fałsz (po stanie odpowiadającym prawdzie) zdefiniowany bit pozostaje ustawiony, a odpowiednie urządzenie wyjścia pozostają nadal zasilane.

Po uzyskaniu aktywności instrukcja OTL powoduje że sterownik ustawia adresowany bit na 1. Od tej chwili bit pozostaje włączony na 1, niezależnie od warunków które panują w obwodzie, aż do chwili gdy zostanie on wyłączony na 0 (zazwyczaj przez działanie instrukcji OTU w innym obwodzie).

Działanie instrukcji OTU

Kiedy przydziela się adres instrukcji OTU, który odpowiada adresowi fizycznego wyjścia, urządzenie wyjścia podłączone do zacisków listwy przestaje być zasilane w momencie gdy bit zostaje wyzerowany (ustawiony na 0 lub nieaktywny).

Instrukcja OTL powoduje że sterownik wyłącza na 0 adresowany bit. Od tej chwili bit pozostaje wyłączony, niezależnie od warunków które panują w obwodzie, aż do chwili gdy zostanie on włączony (zazwyczaj przez działanie instrukcji OTL w innym obwodzie).

Wyzwól pojedynczy impuls (OSR)
Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05
Instrukcja wejścia

Instrukcja OTR jest instrukcją trwałą która uruchamia działania jednorazowo. Ma ona zastosowanie w w sytuacjach gdy w obwodzie (rung) występuje zmiana stanów logicznych z "fałsz" na "prawda".

Gdy warunki w obwodzie (rung) poprzedzające działanie instrukcji OSR powodują zmianę stanu logicznego z "fałsz" na "prawda", działanie instrukcji OSR będzie odpowiadało stanowi "prawda" na czas pojedynczego skanu. Po zakończeniu skanu, działanie instrukcji OSR odpowiadać będzie stanowi "fałsz", nawet wówczas gdy poprzednie warunki panujące w obwodzie (rung) odpowiadały stanowi "prawda". Stan logiczny instrukcji OSR ponownie odpowiadać będzie "prawdzie" tylko wówczas gdy poprzednie warunki w obwodzie (rung) odpowiadać będą przejściu ze stanu "prawda" do "fałsz".

Procesory SLC 500 i SLC 5/01 umożliwiają jednorazowe zastosowanie instrukcji OSR w każdym wyjściu na każdy obwód (rung),instrukcja OSR nie może jednak występować w odgałęzieniu obwodu. Procesor SLC 5/02 i wyższe oraz sterowniki MicroLogix 1000 umożliwiają zastosowanie po jednej instrukcji OSR na wyjście w każdym obwodzie (rung),zastosowanie instrukcji OSR w odgałęzieniu obwodu jest w tym wypadku dozwolone.

strona 1-12 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Parametry wprowadzane

Przydzielanie adresów dla instrukcji OSR nie ma na celu jednorazowego zastosowania do aplikacji użytkownika, ani też określenia statusu samej instrukcji. Przydzielony adres pozwala na to aby instrukcja OSR mogła zapamiętać poprzedni stan obwodu (rung).

Adres nadaje się zarówno w odniesieniu do pliku bitowego jak i pliku liczb całkowitych. Adresowany bit ustawiony jest jako 1 na czas jednego skanu , pod warunkiem że warunki obwodu (rung) poprzedzające instrukcję OSR odpowiadają stanowi "prawda" (nawet jeżeli stan samej instrukcji OSR odpowiada "fałszowi"),bit jest kasowany na 0 jeżeli warunki obwodu (rung) poprzedzające instrukcję OSR odpowiadają stanowi "fałsz".

Uwaga: Adres bitu stosowany w niniejszej instrukcji musi mieć charakter unikalny.
Nie należy powtarzać go w innych częściach programu.
Nie należy używać adresów wejść i wyjść do programowania adresu parametru
instrukcji OSR.

Przykłady:

Poniższe obwody jednostkowy (rung) dobrze ilustrują funkcjonowanie instrukcji OSR.
Pierwsze cztery obwody (rung) są odpowiednie przy zastosowaniu procesorów SLC 500 i SLC 5/01.
Piąty z nich posiada odgałęzienie na wyjściu i stosuje się do procesorów SLC 5/02 i wyższych, oraz sterowników MicroLogix 1000.

Procesory SLC 500 i SLC 5/01

oznakowania na schemacie identyczne jak w oryginale angielskim

Gdy instrukcja wejścia zmienia wartość logiczna z "fałszu" na "prawdę" ,działanie instrukcji OSR polega na tym że warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda" na wyjściu przez jeden skan programu. Wyjście osiąga stan "fałsz" i taki pozostaje w kolejnych skanach tak długo, jak długo nie nastąpi kolejna zmiana z "fałszu" na "prawdę".

oznakowania na schemacie identyczne jak w oryginale angielskim

DO BCD
Źródło: Tf:0.ACC
M.Przeznaczenia 0:3

W takim przypadku wartość nagromadzona w zegarze jest przekształcana do BCD i przesuwana do słowa wyjścia które posiada podłączona diodę LED. Gdy zegar jest włączony nagromadzona wartość szybko się zmienia. Wartość ta może być jednak zatrzymana i wyświetlona w przypadku każdej zmiany wartości logicznej warunków obwodu na wejściu z "fałszu" na "prawdę".


strona 1-13 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Zastosowanie instrukcji OSR w odgałęzieniu obwodu jednostkowego (rung) dla procesorów SLC 500 i SLC 5/01

oznakowania na schemacie identyczne jak w oryginale angielskim

W powyższym obwodzie stosowanie instrukcji OSR nie jest dozwolone wewnątrz odgałęzienia obwodu

oznakowania na schemacie identyczne jak w oryginale angielskim

W powyższym obwodzie stosowanie instrukcji OSR jest dozwolone ponieważ nie dotyczy ona odgałęzienia obwodu.

W przypadku procesorów SLC 500 i SLC 5/01 dopuszczalne jest zastosowanie po jednej instrukcji OSR na każdy obwód.

Gdy wykorzystuje się procesory SLC 500 lub SLC 5/01 nie należy wpisywać danych wejściowych po przydzieleniu instrukcji OSR w określonym obwodzie (rung).Mogą wtedy wystąpić niespodziewane zjawiska.

Zastosowanie instrukcji OSR w odgałęzieniu obwodu jednostkowego (rung) dla procesorów SLC 5/02 i wyższych, oraz dla sterowników Micro Logix 1000

oznakowania na schemacie identyczne jak w oryginale angielskim

Procesory SLC 5/02 i wyższe, oraz sterowniki MicroLogix 1000 umożliwiają zastosowanie po jednej instrukcji OSR na każde wyjście w obwodzie jednostkowym (rung).

strona 1-14 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Charakterystyka Instrukcji Zegara (Czasomierzy)

Każdy adres czasomierzy składa się z 3 słów. Słowo 0 ma funkcje kontrolne, słowo 1 zawiera wartości przyjęte wstępnie (preset), słowo 3 zawiera wartości nagromadzone.
(accumulated).

15 14 13

Słowo 0	EN TT DN	Zastosowania wewnętrzne
Słowo 1	Wartości przyjęte wstępnie
Słowo 2	Wartości nagromadzone

Bity adresowalne Słowa adresowalne

EN = Bit 15 Aktywności PRE= Wartości przyjęte wstępnie (preset)
TT = Bit 14 Taktowania zegara ACC = Wartości nagromadzone (accumulated)
DN = Bit 13 Wykonania


Parametry wprowadzane

Wartość nagromadzona (.ACC)

Jest to czas jaki upłynął od momentu w którym zegar ostatni raz był wyzerowany. Gdy zostanie on nastawiony, będzie on aktualizować tą wartość w sposób ciągły.

Wartość przyjeta wstępnie (.PRE)

Jest to wartość jaka osiągnąć musi zegar zanim sterownik ustawi wykonywany bit. Gdy wartość nagromadzona stanie się równa lub większa od wartości przyjętej wstępnie, bit wykonania zostaje ustawiony. Bit ten wykorzystywany być może do sterowania urządzeniem wyjścia.

Wartości przyjete wstępnie i wartości nagromadzone dla instrukcji zegara mogą przybierać wartości w zakresie od 0 do +32.767.Jeżeli wartość wstępna lub nagromadzona jest liczbą ujemną to wówczas wystąpi błąd
wykonania instrukcji.

Podstawa czasu

Podstawę czasu określa się jako czas zastosowanego przedziału pomiaru czasu. Dla procesorów Fixed i
SLC 500,podstawa czasu wynosi 0,01 sekundy. Dla procesorów SLC 5/02 i wyższych, a także dla sterowników
MicroLogix 1000 podstawa czasu może być dobrana w zakresie 0,01 sekundy (10 ms) do 1,0 sekundy.

strona 1-15 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Dokładność Zegara

Dokładność zegara wiąże się z długością czasu który upływa od momentu uzyskania aktywności instrukcji zegara aż do momentu w którym nastąpi zrealizowanie przyjętej podstawy czasu. Niedokładność, której źródłem jest skan programu może być większa niż podstawa czasu. Należy też przy tym uwzględnić czas niezbędny do wymuszenia dla urządzenia wyjścia.

Dokładność taktowania mieści się w granicach -0,01 do +0 sek, podczas gdy czas skanu programu wynieść może do 2,5 sek. Urządzenie zegarowe taktowane co 1 sek umożliwia dokładność skanu programu do 1,5 sek. Jeżeli
skan w konkretnej aplikacji nie przekracza 1,5 do 2,5 sek, należy ponownie dokonać ustawień instrukcji obwodu jednostkowego (rung) w taki sposób aby obwód ten był skanowany w czasie mieszczącym się w tych granicach.



Adresowanie w pliku zegara

Adresowanie bitów i słów wykonuje się w formacie Tf:e. s/b

Objaśnienia
T	Plik zegara (czasomierza)
f	Numer pliku. Dla procesorów SLC 500 wartością domyślną jest 4.Pliki 9-255 przeznaczone są do przechowywania dodatkowych danych. Jedyna wartością obowiązującą dla sterowników MicroLogix 1000 jest 4.
:	Separator elementu pliku
e	Numer elementu pliku	Są to elementy złożone z 3 słów. Zakres wartości dla procesorów SLC 500 mieści się pomiędzy 0-255. Zakres wartości dla sterowników MicroLogix 1000 mieści się pomiędzy 0-39
.	Element słowa
s	Składnik elementu
/	Separator bitu
B	Numer bitu

strona 1-16 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Przykłady adresowania

• T4:0/15 lub T4:0/EN Bit aktywności

• T4:0/14 lub T4:0/TT Bit taktowania zegara

• T4:0/13 lub T4:0/DN Bit wykonania

• T4:0.1 lub T4:0/PRE Bit wartości przyjętej wstępnie

• T4:0.2 lub T4:0.ACC Bit wartości nagromadzonej

• T4:0.1/0 lub T4:0. PRE/0 Bit 0 wartości przyjętej wstępnie

• T4:0.2/0 lub T4:0. ACC/0 Bit 0 wartości nagromadzonej

strona 1-17 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Odliczaj z opóźnieniem po włączeniu (TON)

Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05
Instrukcja wyjścia

Instrukcję TON stosuje się w celu włączenia lub wyłączenia wyjścia po nastawieniu wartości wstępnej na zegarze i po jego włączeniu. Instrukcja TON powoduje uruchomienie naliczania przyjętej podstawy czasu gdy warunki obwodu (rung) odpowiadać będą stanowi "prawda". Tak długo jak warunki obwodu odpowiadać będą "prawdzie" następuje nagromadzanie się wartości akumulowanej (ACC) aż do momentu, gdy osiągnie ona wartość przyjętą wstępnie (PRE).Gdy warunki obwodu (rung) odpowiadać będą "fałszowi" nastąpi wyzerowanie wartości nagromadzonej, niezależnie od tego jaka wartość została zakumulowana w zegarze.

Zastosowanie Bitów Statusowych

Ten bit	Jest ustawiany gdy	i pozostaje niezmieniony zanim nie wystąpią
Bit wykonania zegara DN (bit 13)	Wartość nagromadzona jest równa lub większa od wartości przyjętej wstępnie	Warunki obwodu odpowiadające stanowi "fałsz"
Bit taktowania zegara TT (bit 14)	Warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda" a wartość nagromadzona jest niższa niż wartość przyjęta wstępnie	Warunki obwodu odpowiadające stanowi "fałsz" lub gdy ustawiany jest bit wykonania
Bit aktywności zegara (bit 15)	Warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda"	Warunki obwodu odpowiadające stanowi "fałsz"

Gdy zmienia się tryb pracy procesora z REM Run lub REM Test na REM Program, lub też następuje zanik zasilania dla odbiorów użytkownika w trakcie pracy zegara, przed osiągnięciem wartości wstępnie przyjętej, zachodzą następujące okoliczności:

• Bit aktywności zegara (EN) pozostaje niezmieniony

• Bit taktowania zegara (TT) pozostaje niezmieniony

• Wartość nagromadzona (ACC) pozostaje taka sama

Przy powrocie z trybu pracy REM Run lub REM Test zachodzą następujące okoliczności:

Warunki	Wyniki
Jeżeli warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda"	Bit EN pozostaje bez zmian. Bit TT pozostaje bez zmian. Wartość ACC jest zerowana
Jeżeli warunki obwodu odpowiadają stanowi "fałsz"	Bit EN jest zerowany Bit TT jest zerowany Wartość ACC jest zerowana

strona 1-18 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych


Odliczaj z opóźnieniem po wyłączeniu (TOF)

Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05

Instrukcja wyjścia
Instrukcję TOF stosuje się w celu włączenia lub wyłączenia wyjścia po wyłączeniu obwodu (rung) przy nastawionej wartości wstępnej na na zegarze. Instrukcja TOF powoduje uruchomienie naliczania przyjętej podstawy czasu gdy warunki obwodu (rung) odpowiadać będą przejściu ze stanu "prawda" do stanu "fałsz". Tak długo jak warunki obwodu odpowiadać będą "fałszowi" następuje nagromadzanie się wartości akumulowanej (ACC) aż do momentu gdy osiągnie ona wartość przyjętą wstępnie (PRE).Gdy warunki obwodu (rung) odpowiadać będą "prawdzie" nastąpi wyzerowanie wartości nagromadzonej, niezależnie od tego jaka wartość została zakumulowana w zegarze.




Zastosowanie Bitów Statusowych

Ten bit	Jest ustawiany gdy	i pozostaje niezmieniony zanim nie wystąpią
Bit wykonania DN Zegara (bit 13)	Warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda"	Warunki obwodu odpowiadające stanowi "fałsz", a wartość nagromadzona będzie równa lub większa od wartości przyjętej wstępnie
Bit taktowania zegara TT (bit 14)	Warunki obwodu odpowiadają stanowi "fałsz" a wartość nagromadzona jest niższa niż wartość przyjęta wstępnie	Warunki obwodu odpowiadające stanowi "prawda", lub gdy ustawiany jest bit wykonania
Bit aktywności zegara (bit 15)	Warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda"	Warunki obwodu odpowiadające stanowi "fałsz"

Gdy zmienia się tryb pracy procesora z REM Run lub REM Test na REM Program, lub też następuje zanik zasilania dla odbiorów użytkownika w trakcie pracy zegara przed osiągnięciem wartości wstępnie przyjętej, zachodzą następujące zjawiska:

• Bit aktywności zegara (EN) pozostaje niezmieniony

• Bit taktowania zegara(TT) pozostaje niezmieniony

• Bit wykonania (DN) pozostaje niezmieniony

• Wartość nagromadzona (ACC) pozostaje taka sama

strona 1-19 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Przy powrocie z trybu pracy REM Run lub REM Test zachodzą następujące zjawiska:

Warunki	Wyniki
Jeżeli warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda"	Bit TT jest zerowany Bit DN pozostaje bez zmian. Bit EN jest ponownie nastawiany. Wartość ACC jest zerowana
Jeżeli warunki obwodu odpowiadają stanowi "fałsz"	Bit TT jest zerowany Bit DN jest zerowany Bit EN jest zerowany Wartość ACC jest nastawiana jako równa wartości PRESET.

Instrukcja Reset (zerowania/ponownej nastawy)RES nie może być stosowana wraz z instrukcją TOF ponieważ instrukcja RES zawsze zeruje bit statusowy jak również wartość nagromadzoną
(patrz strona 1-31)

Uwaga: The TOF times inside an inactive MCR Pair (na razie nie przetłumaczalne)


Załącz z opóźnieniem i zapamiętaniem czasu (RTO)

Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05
Instrukcja wyjścia

Instrukcję RTO stosuje się w celu włączenia lub wyłączenia wyjścia po nastawieniu wartości wstępnej na na zegarze i jego włączeniu. Instrukcja RTO jestr instrukcją trwałą powodująca naliczanie przyjętej podstawy czasu gdy warunki obwodu (rung) odpowiadać będą stanowi "prawda".
Instrukcja RTO zatrzymuje nagromadzoną wartość gdy mają miejsce następujące okoliczności:

• Warunki obwodu (rung) odpowiadają stanowi "fałsz"

• Następuje zmiana trybu pracy procesora z REM Run lub EM Test do REM Program

• Następuje zanik zasilania procesora (przy założeniu że jego praca podtrzymywana jest przez baterię)

• Występują błędy w pracy procesora

Przy powrocie trybu pracy procesora do REM Run lub REM Test oraz/lub wystąpieniu warunków w obwodzie (rung) dla stanu "prawda", naliczanie czasu rozpoczyna się od nagromadzonej uprzednio wartości. Zachowując wartość nagromadzaną instrukcja ta uruchamia pomiar łącznego czasu w którym warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda".

strona 1-20 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Zastosowanie Bitów Statusowych

Ten bit	Jest ustawiany gdy	I pozostaje niezmieniony zanim nie wystąpią
Bit wykonania zegara DN (bit 13)	wartość nagromadzona jest równa lub większa od wartości przyjętej wstępnie	aktywna jest odpowiednia instrukcja RES
Bit taktowania zegara TT (bit 14)	warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda" a wartość nagromadzona jest niższa niż wartość przyjęta wstępnie	warunki obwodu odpowiadające stanowi "fałsz" lub gdy ustawiany jest bit wykonania
Bit aktywności zegara (bit 15)	warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda"	warunki obwodu odpowiadające stanowi "fałsz"

Uwaga:
Aby wykasować wartość nagromadzoną i bit statusowy po zaistnieniu warunków obwodu z instrukcją RTO jak dla stanu "fałsz", należy zaprogramować instrukcję zerowania (RES) z tym samym adresem w innym obwodzie (rung)

Gdy zmienia się tryb pracy procesora z REM Run lub REM Test na REM Program, lub REM Fault, lub też następuje zanik zasilania dla odbiorów użytkownika w trakcie pracy zegara przed osiągnięciem wartości przyjętej wstępnie, zachodzą następujące okoliczności:

• Bit aktywności zegara (EN) pozostaje niezmieniony

• Bit taktowania zegara(TT) pozostaje niezmieniony

• Wartość nagromadzona (ACC) pozostaje taka sama

Przy powrocie z trybu pracy REM Run lub REM Test lub po przywróceniu zasilania zachodzą następujące zjawiska:

Warunki	Wyniki
Jeżeli warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda"	Bit EN pozostaje bez zmian. Bit TT pozostaje bez zmian. Wartość ACC pozostaje bez zmian i przywrócona zostaje możliwość dopisywania .
Jeżeli warunki obwodu odpowiadają stanowi "fałsz"	Bit TT jest zerowany Bit DN pozostaje w swoim poprzednim stanie Bit EN jest zerowany Wartość ACC pozostaje w swoim poprzednim stanie

strona 1-21 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Zastosowanie liczników

Elementy struktury pliku liczników

Każdy adres wykorzystywany przez instrukcje liczników składa się z elementów na które składają się 3 słowa.
Słowo 0 jest słowem sterującym, zawierającym bit statusowy instrukcji. Słowo 1 odpowiada wartości przyjętej wstępnie. Słowo 2 zawiera wartość nagromadzoną.

Słowo sterujące instrukcji liczników zawiera sześć bitów statusowych, tak jak to pokazano poniżej:

15 14 13 12 11 10 09 08 07 06 05 04 03 02 01 00

Słowo 0	CU CD DN OV UN UA	Do użytku wewnętrznego
Słowo 1	Wartość przyjęta wstępnie
Słowo 2	Wartość nagromadzona

Bity adresowalne: Słowa adresowalne:

CU = Aktywne naliczanie w górę PRE = Wartość nastawiona wstępnie
CD = Aktywne naliczanie w dół ACC = Wartość nagromadzana
DN = Bit wykonania
OV = Bit przeładowania dodatniego
UN = Bit przeładowania ujemnego
UA = Zaktualizowana wartość nagromadzona
(HSC tylko dla sterowników Fixed)

Bit określany jako "Do użytku wewnętrznego" nie jest bitem adresowalnym.

Dane dotyczące instrukcji szybkiego licznika sterowników MicroLogix 1000 znajdują się w Rozdziale 7.

Parametry wejściowe

Wartość nagromadzana (.ACC)

Wartość nagromadzana dotyczy ilości przejść ze stanu "fałsz" do stanu "prawda" które nastąpiły od chwili ostatniego zerowania licznika.

strona 1-22 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Wartości przyjęte wstępnie (PRE)

Określa ona wartość która musi nagromadzić licznik zanim nastąpi ustawienie bitu wykonania. Gdy wartość nagromadzona staje się równa lub większa od wartości przyjętej, następuje ustawienie bitu wykonania. Bit ten wykorzystać można do sterowania urządzeniem wyjścia.

Wartość przyjęta i nagromadzana może przyjmować wartości od -32.768 do +32.767,jest ona pamiętana jako liczba całkowita ze znakiem. Wartości ujemne są pamiętane w postaci uzupełnieniowego kodu dwójkowego.

Struktura adresowania

Adresowanie instrukcji licznika prowadzi się w formacie Cf:e.s/b

Objaśnienia
C	Plik licznika
f	Numer pliku. Dla procesorów SLC 500 wartością domyślną jest 5.Pliki 9-255 przeznaczone są do przechowywania dodatkowych danych. Jedyna wartością obowiązującą dla sterowników MicroLogix 1000 jest 5.
:	Separator elementu pliku
e	Numer elementu pliku	Są to elementy złożone z 3 słów. Zakres wartości dla procesorów SLC 500 mieści się pomiędzy 0-255. Zakres wartości dla sterowników MicroLogix 1000 mieści się pomiędzy 0-31
.	Element słowa
s	Składnik elementu
/	Separator bitu
B	Numer bitu

strona 1-23 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Przykłady:

C5:0/15 lub C5:0/CU Aktywne naliczanie w górę
C5:0/14 lub C5:0/CD Aktywne naliczanie w dół
C5:0/13 lub C5:0/DN Bit wykonania
C5:0/12 lub C5:0/OV Bit przeładowania dodatniego
C5:0/11 lub C5:0/UN Bit przeładowania ujemnego
C5:0/10 lub C5:0/UA Bit aktualizacji wartości nagromadzanej (dla sterowników Fixed tylko HSC)
C5:0.1 lub C5:0.PRE Wartość licznika przyjęta wstępnie
C5:0.2 lub C5:0.ACC Wartość nagromadzona w liczniku
C5:0.1/0 lub C5:0.PRE/0 Bit wartości przyjętej wstępnie
C5:0.2/0 lub C5:0.ACC/0 Bit wartości nagromadzonej


Jak funkcjonuje licznik

Poniższy rysunek pokazuje jak funkcjonuje licznik. Wartość w liczniku musi znajdować się w przedziale
-32.768 do +32.767.Jeżeli wartość w liczniku przekracza +32.767 lub znajduje się poniżej -32.768,nastawiany jest bit stanu przeładowania dodatniego (OV) lub ujemnego (UN).

Licznik może zostać wyzerowany przy pomocy instrukcji kasowania (RES).

tłumaczenia do rysunku - z lewa na prawo

-32.768 0 +32.767

(CTU)
Naliczanie narastające

Wartość nagromadzona w liczniku

(CTD)

Naliczanie zmniejszające

Przeładowanie ujemne Przeładowanie dodatnie

strona 1-24 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Zliczaj narastająco zmiany logiczne (CTU)

Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05
Instrukcja wyjścia

Instrukcja CTU ma za zadanie naliczanie zmian logicznych ze stanu "fałsz" do stanu "prawda". Warunki obwodu mogą podlegać zdarzeniom zachodzącym w wyniku działania programu (których źródłem może być procesor lub urządzenia zewnętrzne) tj.na przykład ruch części mechanicznych, który powoduje sygnał tego stanu, lub też uruchamia wyłączniki krańcowe.

Gdy warunki występujące w obwodzie (rung) w którym zastosowano instrukcję CTU powodują zmianę z "fałsz" na "prawda", wartość nagromadzona przyrasta o jeden, zakładając że instrukcja CTU zauważy tą zmianę. Zdolność do zauważania takich zmian przez licznik zależy od częstotliwości sygnałów wejściowych.

Uwaga:

Szybkość zmian (z 0 na 1) sygnału wejściowego nie może być większa od dwukrotnego czasu skanu (przyjmując 50% cykl obowiązkowy).

Wartość nagromadzona pozostaje zapamiętana gdy warunki obwodu ponownie powrócą do stanu "fałsz".
Będzie ona pamiętana tak długo dopóki nie zostanie wyzerowana przez instrukcję Reset ( RES) zaadresowaną identycznie jak instrukcja zerowania licznika.

Zastosowanie Bitów Statusowych

Ten bit	Jest ustawiany gdy	i pozostaje niezmieniony zanim nie wystąpi
Bit przeładowania dodatniego OV (bit 12)	wartość nagromadzona znalazła się w pobliżu -32.768 (wychodząc z początkowego + 32.767) i rośnie nadal	działanie instrukcji RES zaadresowanej identycznie z instrukcja CTU, lub gdy wartość nagromadzona nie znajdzie się poniżej lub będzie wyrównana z +32.767 w wyniku działania instrukcji CTD
Bit wykonania DN (bit 13)	wartość nagromadzona jest równa lub wyższa od wartości przyjętej wstępnie	wartość nagromadzona będzie niższa w stosunku do wartości przyjętej wstępnie
Bit aktywności naliczania CU (bit 15)	warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda"	wystąpią warunki obwodu jak dla stanu "fałsz" lub aktywna będzie instrukcja RES zaadresowana identycznie jak aktywna instrukcja CTU

Wartość nagromadzona pozostaje zapamiętana po tym jak instrukcja CTU osiąga stan "fałsz", lub gdy przerwane a następnie przywrócone zostaje zasilanie sterownika. Pozostają również niezmienione bity statusu licznika- wykonania, przeładowania dodatniego i ujemnego. Wartość nagromadzona i bity sterujące są zerowaneponownie gdy przydzielona im instrukcja RES staje się aktywna. Bity CU są zawsze ustawiane przed wejściem w tryb pracy procesora REM Run lub REM Test.

strona 1-24 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Zliczaj malejąco zmiany logiczne (CTD)

Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05
Instrukcja wyjścia

Instrukcja CTD ma za zadanie podliczać ilość zmian logicznych ze stanu "fałsz" do stanu "prawda". Warunki obwodu mogą podlegać zdarzeniom zachodzącym w wyniku działania programu (których źródłem może być procesor lub urządzenia zewnętrzne) tj. na przykład ruch części mechanicznych, który powoduje sygnał tego stanu, lub też uruchamia wyłączniki krańcowe.

Gdy warunki występujące w obwodzie (rung) w którym zastosowano instrukcję CTD powodują zmianę stanu z "fałsz" na "prawda", wartość nagromadzona zmniejsza się o jeden, zakładając że instrukcja CTD zauważy tą zmianę.

Wartość nagromadzona pozostaje zapamiętana gdy warunki obwodu ponownie powrócą do stanu "fałsz".
Będzie ona pamiętana tak długo dopóki nie zostanie wykasowana przez instrukcję zerowania ( RES) zaadresowaną identycznie jak instrukcja zerowania licznika.

Zastosowanie Bitów Statusowych

Ten bit	Jest ustawiany gdy	i pozostaje niezmieniony zanim nie wystąpi
Bit przeładowania ujemnego UN (bit 11)	wartość nagromadzona znalazła się w pobliżu +32.768 (wychodząc z początkowego - 32.767) i zmniejsza się nadal	działanie aktywnej instrukcji RES zaadresowanej identycznie z instrukcja CTD lub wartość nagromadzona nie znajdzie się powyżej, lub będzie zrównana z +32.767 działaniem instrukcji CTU
Bit wykonania DN(bit 13)	wartość nagromadzona jest równa lub wyższa od wartości przyjętej wstępnie	wartość nagromadzona będzie niższa w stosunku do wartości przyjętej wstępnie
Bit aktywności naliczania CU	warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda"	wystąpią warunki obwodu jak dla stanu "fałsz" lub aktywna będzie instrukcja RES zaadresowana identycznie jak instrukcja CTD

Wartość nagromadzona pozostaje zapamiętana po tym jak instrukcja CTD osiąga stan "fałsz", lub gdy przerwane a następnie przywrócone zostaje zasilanie sterownika. Pozostają również niezmienione bity statusu licznika: wykonania, przeładowania dodatniego i ujemnego. Wartość nagromadzona i bity sterujące są zerowane ponownie gdy przydzielona im instrukcja RES staje się aktywna. Bity CD są zawsze ustawiane przed wejściem w tryb pracy procesora REM Run lub REM Test.

strona 1-25 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych


Zliczaj szybkie impulsy (HSC)

Ma zastosowanie do ML 1000 i Sterowników Fixed

Instrukcja wyjścia

Licznik szybkich impulsów jest odmianą licznika działającego wg.instrukcji CTD. Instrukcja HSC staje się aktywna kiedy obwód osiąga stan "prawda" i przestaje być aktywna gdy obwód osiąga stan "fałsz".

Dane na temat zastosowania instrukcji szybkiego licznika, patrz Rozdział 7.

Uwaga:

Instrukcja HSC powoduje naliczanie stanów przejściowych które zachodzą na zacisku wejścia I:0/0.Instrukcja HSC nie nalicza jednak zmiany stanów całego obwodu. Aktywność lub jej brak w odniesieniu do obwodu (rung) z instrukcją HSC maja swoje konsekwencje w naliczaniu stanów przejściowych które dają się zauważyć na wejściu adresowanym jako I:0/0.Zaleca się przy tym stosowanie instrukcji HSC w obwodzie nie ograniczonym żadnymi warunkami. Nie należy natomiast stosować instrukcji XIC zaadresowanej I:0/0 szeregowo wraz z instrukcją HSC ponieważ wyniki naliczenia będą stracone.

HSC jest specjalnąa odmiana instrukcji licznika CTU przewidzianą do stosowania w sterownikach 24VDC typu Fixed i sterownikach MicroLogix 1000 24VDC.Bity statusowe i wartości nagromadzone w instrukcji HSC nie maja charakteru trwałego.

Uwaga:

Niniejsza instrukcja umożliwia szybkie liczenie zmian w systemach sterowników Fixed I/O z wejsciem 24VDC.Dopuszczalne jest stosowanie po jednej instrukcji na sterownik. Aby jednak instrukcja mogła być wykorzystywana należy przestawić przełącznik szybkiego licznikaw sposób podany na rysunku. Zaleca się też stosowanie kabla ekranowanego celem zmniejszenia zakłóceń na wejściu.

Funkcjonowanie szybkiego licznika

Aby uruchomić licznik należy wykonać następujące czynności:

1. Wyłączyć zasilanie sterownika Fixed

2. Zdjąć obudowę sterownika SLC

3. Odnaleźć miejsce gdzie znajduje się przełacznik szybkiego licznika oznakowany jako J2.Nie należy wyjmować go całkowicie, lecz sprawdzić czy końcówki jego podłączeń nie stykają się ze sobą.

strona 1-27 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

tłumaczenie opisów na rysunku

Wyłącznik szybkiego licznika zlokalizowany jest albo poniżej wtyku baterii lub po jego prawej stronie.

4. Ponownie założyć obudowę sterownika.

Uwaga:

Wejście I:0/0 działa wówczas w trybie szybkim. Bit aktywnego licznika szybkich impulsów ma adres C5:0/CU.
Jeżeli warunki obwodu odpowiadają stanowi "prawda", nastawiany jest bit adresowany jako 5:0/CU, a występujące zmiany stanów na wejściu I:0/0 zaczynają być naliczane.

Aby rozpocząć naliczanie szybkich impulsów, należy załadować wartość przyjętą wstępnie na adres C5:0.PRE i zaktywizować obwód licznika. Aby załadować wartość przyjętą wstępnie należy wykonać następujące czynności:

• Zmienić dotychczasowy tryb pracy procesora na REM Run lub REM Test

• Uruchomić zasilanie procesora w trybie REM Run.

• Zerować licznik szybkich impulsów HSC przy pomocy instrukcji RES.

Gdy instrukcja HSC sama nastawia bit DN w trakcie przerwania, następuje automatyczne załadowanie wartości przyjętej wstępnie.

Każda ze zmian stanu która występuje na wejściu I:0/0 powoduje przyrost wartości nagromadzonej w HSC.
Gdy wartość ta zrówna się z wartością przyjętą wstępnie, nastawiany jest bit wykonania (C:0/DN),wartość nagromadzona jest zerowana, a wartość wstępnie przyjęta (C5:0.PRE) jest ładowana do instrukcji HSC jako
przygotowanie do naliczania następnej szybkiej zmiany stanu na wejściu I:0/0.

Program drabinkowy powinien dokonać sprawdzenia bitu wykonania (C5:0/DN) w celu określenia statusu instrukcji HSC. Po stwierdzeniu że bit wykonania został nastawiony, program drabinkowy powinien go wyzerować (wykorzystując do tego instrukcję OTU) zanim jeszcze wartość nagromadzona w HSC osiągnie wartość przyjętą wstępnie, lub też zanim ustawiony będzie bit przeładowania (C5:0/OV).

strona 1-28 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Instrukcja HSC różni się od instrukcji liczników CTU i CTD. Instrukcje CTU i CTD są licznikami programowymi. Instrukcja HSC jest instrukcją sprzętową i działa asynchronicznie w stosunku do skanu programu. Wartość nagromadzana (C5:0/ACC) aktualizowana jest każdorazowo w miarę jak obwód (rung) jest sprawdzany pod względem zmian stanu przez program drabinkowy. Oznacza to że zawartość akumulatora sprzętowego HSC przekazywana jest do akumulatora programowego instrukcji HSC. Dla wykonania tej operacji używać należy instrukcji OTE .Instrukcja HSC natychmiast po zaktualizowaniu zawartości akumulatora zeruje bit C5:0/UA.

Wiele zmian stanów powodujących ich naliczanie zgodnie z instrukcją HSC może wystąpić pomiędzy cyklami weryfikacji tej instrukcji, co powodować może niedokładności w działaniu programu drabinkowego. Dla poprawy dokładności pomiaru aktualizacja bitu akumulatora (C5:0/UA ) powoduje, że wartość odpowiadająca C5:0/ACC jest natychmiast również aktualizowana do stanu który dostosowany jest do nastaw akumulatora sprzętowego.

Do zerowania licznika szybkich impulsów używa się instrukcji RES zaadresowanej na C5:0.Instrukcja HSC zeruje bity statusowe, zawartość akumulatora i ładuje wartość przyjętą wstępnie w następujących sytuacjach:

• włączenia zasilania

• wejścia w tryb pracy REM Run

• zerowania

Elementy struktury licznika szybkich impulsów

Adres C5:0 licznika HSC składa się z 3 słów:


15 14 13 12 11 10

Słowo 0	CU CD DN OV UN UA	Nie wykorzystywane
Słowo 1	Wartość przyjęta wstępnie
Słowo 2	Wartość nagromadzona

CU = Bit aktywności naliczania rosnącego
CD = Bit aktywności naliczania malejącego
DN = Bit wykonania
OV = Bit przeładowania dodatniego
UN = Bit przeładowania ujemnego
UA = Bit aktualizacji akumulatora (tylko dla instrukcji HSC)

strona 1-29 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

• Słowo 0 zawiera następujące bity statusowe instrukcji HSC:
  

• Bit 10 (UA) aktualizuje słowo akumulatora instrukcji HSC po to aby uwzględniało ono aktualny status instrukcji, gdy zaistnieją warunki dla stanu "prawda"

• Bit 12 (OV) wskazuje czy nastąpiło przeładowanie dodatnie

• Bit 13 (DN) wskazuje czy osiągnięta została wartość założona wstępnie

• Bit 15 (CU) wskazuje czy instrukcja HSC jest aktywna lub nieaktywna
  

• Słowo 1 zawiera wartość przyjętą wstępnie i załadowaną do instrukcji HSC, bądź przez wykonanie instrukcji RES która ustawia bit wykonania, lub też wtedy gdy następuje włączenie zasilania. Zakres wartości który może ono przybierać mieści się w przedziale +1 do +32.767

• Słowo 2 zawiera wartość nagromadzoną w akumulatorze HSC. Słowo to jest aktualizowane każdorazowo gdy sprawdzana jest instrukcja HSC i gdy bit aktualizacji akumulatora jest ustawiany przez instrukcję OTE. Zawartość akumulatora jest tylko do odczytu. Każda nowa wpisywana wartość jest nadpisywana przy udziale licznika szybkich impulsów w trakcie sprawdzania stanu instrukcji, zerowania, lub wprowadzania trybu REN Run.

Przykłady zastosowań

W zamieszczonych poniżej schematach obwody (rungi) 1,18 i 31 pliku programu podstawowego zawierają instrukcję XIC zaadresowaną na bit wykonania instrukcji HSC i instrukcji JSR. Obwody te sprawdzają status bitu wykonania instrukcji HSC. Gdy bit ten jest ustawiony w jakimkolwiek ze sprawdzanych punktów, program dokonuje skoku do pliku podprogramu 3,zgodnie z wewnętrzną logiką instrukcji HSC. Po jej wykonaniu bit wykonania jest ustawiony w pozycji odblokowanej, a realizacja programu odbywa się poprzez jego powrót do programu głównego.

strona 1-30 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

tłumaczenie opisów do schematu-od lewej i w dół

Przykład zastosowania - Plik 2 (sprawdzanie Bitu DN w programie głównym)

Obwód 1 JSR
Obwód 2 skok do podprogramu

Obwód 17
Obwód 18 JSR
Obwód 19 skok do podprogramu

Obwód 30
Obwód 31 JSR
Obwód 32 skok do podprogramu

Przykład zastosowania - Plik 3 (Wykonanie instrukcji HSC)

Obwód 0
Wykonanie instrukcji
Obwód 1

Obwód 20 Odblokować bit DN

Obwód 21 RET-powrót

strona 1-31 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Instrukcja zerowania (RES)

Ma zastosowanie do ML 1000,Sterowników Fixed,
SLC 5/01,5/02,5/03,5/04,5/05


Instrukcja wyjścia

Instrukcji RES używa się do zerowania zegara lub licznika. Gdy instrukcja RES staje się aktywna zeruje ona instrukcje: Odliczaj z opóźnieniem (TON ), Zliczaj stany (RTO), Zliczaj zmiany narastająco (CTU), Zliczaj stany malejąco (CTD), które są zaadresowane identycznie jak instrukcja RES.

Przy zastosowaniu instrukcji RES do:	Procesor zeruje następujące ustawienia:
Zegara (Nie należy stosować instrukcji RES wraz z instrukcją TOF)	Wartość ACC na 0 Bit wykonania DN Bit taktowania TT Bit aktywności EN
Licznika	Wartość ACC na 0 Bit przeładowania dodatniego OV Bit przeładowania ujemnego UN Bit wykonania DN Bit wskazujący aktywność naliczania dodatniego CU Bit wskazujący aktywność naliczania ujemnego CD
Sterowanie	Wartość POS na 0 Bit aktywności EN Bit utraty aktywności EU Bit wykonania DN Bit pustego stosu EM Bit błędu ER Bit kasowania UL Bity IN i FD pozostają w poprzednim stanie

Uwaga:

Szczegóły stosowania tej instrukcji do zerowania akumulatora instrukcji HSC w sterowniku MicroLogix 1000 znajdują się na stronie 7-22.

Gdy zeruje się licznik, gdy instrukcja RES staje się aktywna ,oraz gdy obwód licznika jest aktywny, zerowane są bity CU i CD.

Jeżeli wartość wstępnie przyjęta jest liczba ujemną, instrukcja RES zeruje wartość nagromadzoną. To zaś powoduje że bit wykonania jest nastawiany przez instrukcję CTU lub CTD.

Ponieważ instrukcja RES zeruje wartość nagromadzoną, bit wykonania, taktowania i bit aktywności, nie należy jej używać do zerowania adresu zegara stosowanego dla instrukcji TOF.W przeciwnym wypadku może wystąpić nieprzewidziane działanie maszyny lub urządzenia, które spowodować może zagrożenie dla personelu.

strona 1-32 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Zastosowanie podstawowych instrukcji programowych do sterowania urządzeniem do nawiercania warstw papieru.
Przykłady zastosowań.

Niniejszy rozdział przedstawia odpowiednie przykłady schematów drabinkowych i zastosowanie podstawowych instrukcji programu. Obwody (rung) są zastosowane w odniesieniu do urządzenia wykonującego otwory w warstwach papieru opisanego w Aneksie H. Przykłady te rozpatrywać należy w nawiązaniu do programu podstawowego znajdującego się w pliku 2, oraz podprogramu w pliku 6.

Adding pliku 2

Obwody przedstawione na poniższych stronach są inaczej nazywane też "programem uruchamiania". Określają one niezbędne warunki do tego aby wprawić maszynę w ruch sterując przyciskami uruchomienia i zatrzymania. Gdy naciskany jest przycisk uruchomienia wprawia on w ruch przenośnik warstw papieru, oraz rozpoczyna uruchamiać napęd wiertarki. Gdy naciskany jest przycisk zatrzymania uniemożliwiany jest ruch przenośnika i wyłączany jest napędwiertarki.

System sterowania sprawdza także czy głowica wiertarki jest cofnięta (do położenia wyjściowego) i że narzędzie
(wiertło) nie przekroczyło czasu jego dopuszczalnego czasu użytkowania ( co zostało w programie określone), zanim nie nastąpi kolejny ruch przenośnika.

tłumaczenie opisów na rysunku

Położenie wyjściowe
głowicy I:1/5 Wyłącznik napędu głowicy O:3/1

strona 1-33 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Obwód 2:0
Obwody te uruchomią przenośnik po naciśnięciu przycisku uruchomienia (start).Po to aby uruchomić przenośnik niezbędne jest jednak zaistnienie innych warunków tj:

• głowica musi być wycofana do położenia wyjściowego (home)

• wiertło nie może przekroczyć dopuszczalnego czasu użytkowania

Obwód zatrzyma również przenośnik gdy wciśnięty zostanie przycisk zatrzymania (stop), lub nastąpi przekroczenie dopuszczalnego czasu pracy wiertła.

Przycisk Położenie głowicy Przycisk wymuszone(latch)
URUCHOMIENIE wyjściowe Zatrzymanie DZIAŁANIE (RUN) I:1.0 I:1.0 I:1.0 B3:0

wymuszone(latch)

DZIAŁANIE (RUN)
B3:0

Obwód 2:1

wymuszone(latch) włączony napęd (ON)

DZIAŁANIE (RUN) głowicy
B3:0 O:3.0

B:3.0 O:3.0
(OSR) (L)

Obwód 2:2
Zatrzymanie przenośnika gdy zaistnieją warunki dla odblokowania (unlatch) bitu ustawienia DZIAŁANIE (RUN)

wymuszone(latch) ruch/zatrzymanie

DZIAŁANIE (RUN) Przenośnika
B3:0


Adding Pliku 6

Ten podprogram sprawdza ruch w górę i w dół głowicy wiertarskiej wykonującej otwory w ryzach papieru

tłumaczenie opisu do rysunku

Położenie wyjściowe
I:1/5 Wyłącznik głowicy (On/Off) O:3/1 Wycofanie głowicy O:3/2

Posuw roboczy głowicy O:3/3

Położenie dolne
I:1/4

strona 1-34 Podręcznik podstawowych instrukcji programowych

Obwód 6:0

Ten rozdział programu drabinkowego kontroluje ruch w górę i dół głowicy wiertarskiej.
Gdy książka(warstwa papieru) na przenośniku znajdzie się poniżej położenia głowicy wiertarskiej następuje ustawienie bitu URUCHOMIENIE SEKWENCJI WIERCENIA.

Obwód (rung) wykorzystuje ten bit do zapoczątkowania procesu wiercenia. Ponieważ bit ten jest ustawiony na cały okres niezbędny do tej operacji, konieczne jest zastosowanie instrukcji OSR dla odwrócenia sygnału powodującego ruch ku dołowi, dzięki czemu możliwy jest powrót głowicy ku górze.

Początek Podprogram Ruch głowicy
sekwencji wiercenia w dół

wiercenia OSR

B3:2 B3:3 O3:0

Obwód 6:1

Gdy głowica dokonała przewiercenia, odpowiedni jej element styka się z wyłącznikiem krańcowym Głębokość wiercenia. Kiedy to nastąpi wyłączony zostaje sygnał RUCH GŁOWICY W DÓŁ, pojawia się natomiast sygnał POWRÓT GŁOWICY W GÓRĘ.

Głębokość Ruch głowicy
wiercenia LS w dół
I:1.0 O:3.0 (U)

1 przejście Położenie wyjściowe Ruch głowicy
S:1 głowicy LS I:1.0 w górę
O:3.0 (L)

Obwód 6:2

Gdy głowica powróciła do położenia wyjściowego (po nawierceniu otworu) odpowiedni jej element styka się z wyłącznikiem krańcowym Głowica w POŁOŻENIU WYJŚCIOWYM . Kiedy to nastąpi odwrócony zostaje sygnał RUCH GŁOWICY W GÓRĘ, bit URUCHOMIENIE SEKWENCJI WIERCENIA zostaje odwrócony dla uwidocznienia że cykl nawiercania jest zakończony co umożliwia uruchomienie przenośnika.

Położenie Ruch Ruch
wyjściowe głowicy głowicy
głowicy LS w górę w górę
I:1.0 O:3.0 O:3.0

Uruchomienie sekwencji wiercenia

B:3/2 (U)

Wymuszenie Uruchomienie/zatrzymanie
DZIAŁANIE (RUN) przenośnika

B3:0 O:3.0 (L)

---