ABC marichuany, Uprawa 2, Wstęp


Wstęp

Popularna mary�ka, ganja, trawka, staff, madżonga - czy jak jš kto nazwie - robi w naszym kraju zawrotnš karierę trafiajšc za po�rednictwem tzw. dealerów do szerokiego gremium odbiorców. Owi po�rednicy na handlu marihuanš zarabiajš krocie, często w sposób oszukańczy, nieuczciwy oraz szkodliwy. Nierzadko jest to grupa osób (tzw. mafia), która zajmuje się oprócz tego innš działalno�ciš przestępczš.
Będšc przeciwnym tego typu praktykom, a jednocze�nie popierajšc liberalizację prawnš na tej płaszczy�nie aż do legalizacji tzw. miękkich narkotyków, udostępniam tę pracę chcšc trafić do jak największego grona odbiorców, aby ukrócić niecny proceder, a jednocze�nie rozpowszechnić i rozpropagować ideę legalizacji marihuany. Jestem przekonany, że dzięki informacjom zawartym w tej pracy wszyscy bez problemów będš mogli wyhodować na swoje potrzeby wysokiej jako�ci ganje. Uważam, że je�li każdy, kto chce, będzie mógł wyhodować sobie grass, to ukróci to mafijne monopole na tej płaszczy�nie.

Bez zdecydowanego oddzielenia narkotyków twardych od miękkich (marihuana, haszysz, LSD-25, psylocybina i inne psychodeliki) nie ma szans na skuteczne zwalczanie narkobiznesu. Przykładem tragicznym w swej wymowie sš USA, gdzie w większo�ci stanów posiadanie, handel i produkcja narkotyków podlega surowej karze, a mimo to spożycie narkotyków jak i przestępczo�ć z nimi zwišzana jest absolutnie najwyższa na �wiecie. Na przeciwnym biegunie należy postawić przykład Holandii, gdzie oddzielono narkotyki miękkie i twarde, z czę�ciowš legalizacjš tych pierwszych. Zarówno spożycie, jak i przestępczo�ć zdecydowanie zmalały (w Holandii każdy ma prawo wyhodować do 25 krzewów konopi indyjskich). Również inne kraje europejskie odchodzš od karania za narkotyki np. Anglia, Szwecja, Dania. Nawet w Niemczech, gdzie prawo jest surowe, miękkie narkotyki sš ogólnie dostępne. Należy mieć nadzieje, że zwycięży rozsšdek i Polska nie stanie się Iranem czy innym Pakistanem.

Niniejsza pozycja przeznaczona jest zarówno dla laików nie majšcych pojęcia, co to "trawka", jak i dla fachowców, starych znawców, którzy znajdš tu z całš pewno�ciš wiele ciekawych informacji uzupełniajšcych ich wiedzę. Je�li chcesz być znawcš tematu, musisz poznać tę pracę. Je�li nie wiesz nic na temat marihuany - dowiesz się wszystkiego. Je�li wiesz wszystko - przekonasz się, że nie wiesz nic.

Co to sš konopie?

Konopie sš uprawiane od 10 tys. lat. Na przestrzeni dziejów wytworzyło się wiele odmian i krzyżówek. Konopie indyjskie (cannabis indica) sš ro�linš jednorocznš, rozdzielnopłciowš - tzn. posiadajš osobne ro�liny męskie i żeńskie. Konopie indyjskie sš jednš z podstawowych odmian konopi. Drugim głównym gatunkiem sš konopie siewne (cannabis sativa) rosnšce na naszych polach, miedzach i nieużytkach. Konopie siewne majš niskš zawarto�ć psychoaktywnš, co dyskwalifikuje je z dalszych rozważań. Jednakże znawca tematu (fachowiec z długoletnim stażem) potrafi znale�ć jednš lub kilka ro�lin na polu samosiejki (konopi siewnych), które będš się wyróżniały psychoaktywnym działaniem narkotycznym.

Głównym tematem sš jednak konopie indyjskie, które sš wysoce psychoaktywne - o co wła�nie nam chodzi. Swojš przydatno�ć do celów narkotycznych zawdzięczajš wysokiej zawarto�ci THC (tetra-hydrocannabinol). To specyficzne połšczenie chemiczne jest jedyne i niepowtarzalne w przyrodzie. Można je uzyskać sztucznie, lecz jest to niezwykle trudne, kosztowne i nieefektywne. THC składa się z połšczenia pewnych kwasów, którymi nie będziemy się zajmować. Tylko ro�liny odmiany zawierajšcej więcej niż 0,3 % THC w żywicy sš hodowane jako narkotyk. Wszystkie odmiany majšce poniżej tej granicy nadajš się na produkcję jedynie włókna lub oleju.

Konopie można hodować w szklarniach, doniczkach lub na otwartej przestrzeni. Uzależnione jest od ilo�ci, jakš chcemy uzyskać, warunków pogodowo - atmosferycznych (zima lub kiepskie lato) oraz odmiany konopi hodowanych.

Nasiona - gatunki

Ro�liny konopi, jak już wspomniałem, dzielš się na żeńskie i męskie. Jedynie żeńskie ro�liny wytwarzajš żywicę, która zwiera THC i ma wła�ciwo�ci narkotyczne. Męska ro�lina wytwarza pyłek, którym zapyla kielichy kwiatowe ro�liny żeńskiej, wskutek czego powstajš nasiona. Nasiona najczę�ciej występujš w całych ki�ciach - tak, jak rosnš kwiaty. Nasiona, gdy dojrzejš, odpadajš od ro�liny matki i różnymi drogami w naturalnych warunkach rozsiewajš się po okolicy. Prawie każda uprawiana ro�lina konopi zaczyna się od kiełkujšcego nasiona. Prawie każdy hodowca konopi - niezależnie od intencji - zaczyna od nasion, które sš podarunkiem od innego hodowcy, pochodzš z importu (na dnie worka z marihuanš) lub też zostajš w sklepie (np. Amsterdam). Bardzo trudno jest kontrolować produkcję nasion. Najlepszš metodš jest, gdy hodowca zaplyla krzaki o dobrych wła�ciwo�ciach pyłkiem z innych krzaków o równie dobrych wła�ciwo�ciach. Jest to czyste i sterylne, jednakże bardzo trudne - dlatego też większo�ć nasion jest produktem przypadkowym naturalnej selekcji.
W zwišzku z powyższymi faktami nasuwa się kilka konkluzji:

W trakcie selekcji nasion hodowca często szuka ro�lin z nasionami, które były starannie zapylone przez innego znajomego hodowcę. W tym przypadku, nawet gdy nasiona sš efektem krzyżówek, jest większa szansa na sukces niż przy stosowaniu nasion niewiadomego pochodzenia.
Żeby osišgnšć dobre wyniki, należy stosować następujšce zasady:

Najlepszymi nasionami do hodowli sš te, które znajdujš się wzdłuż głównej łodygi u podstawy ki�ci kwiatowych, ponieważ kwiaty kwitnš w tych miejscach najwcze�niej i sš zapylane przez wcze�niej dojrzałe pylniki. Jest duża szansa, że z tych nasion powstanie silne, szybko dojrzewajšce potomstwo. Natomiast dojrzałe nasiona pobrane z górnej czę�ci ki�ci, które sš często otoczone przez niedojrzałe nasiona, powstajš z pó�niej kwitnšcych kwiatów. Kwiaty te najczę�ciej sš zapylane przez najpó�niej dojrzewajšce męskie ro�liny lub przez obojnaki. Ich potomstwo będzie dojrzewać pó�no i istnieje duża szansa na dwupłciowo�ć. Należy pamiętać, że na nasiona ma taki sam wpływ ro�lina żeńska, jak i męska. Jeżeli nasiona sš zbierane z tego samego miejsca ki�ci kwiatowej, a następnie przebrane ze względu na rozmiar, kształt, kolor i wzorek, to jest wtedy większa szansa, że majš ten sam typ genetyczny i wyprodukujš jednolite potomstwo. Gatunek nasion wybrany do hodowli należy dopasować do warunków klimatycznych.


Gatunki nasion:

W Holandii, gdzie hodowla konopi nie jest represjonowana, istnieje cała gama odmian konopi tak naturalnych, jak i hybryd. W Amsterdamie istniejš wyspecjalizowane sklepy, gdzie można nabyć - oprócz nasion - wszystkie potrzebne do uprawy akcesoria, tj. narzędzia, nawozy, osprzęt oraz broszurki. Popularnš odmianš konopi hodowanych w Holandii jest skun, przystosowany do uprawy w naszym klimacie. Charakteryzuje się intensywnym smakiem, zapachem oraz dużš warto�ciš psychoaktywnš.

Ziemia - rodzaj

Ziemia musi być dobrze spulchniona i żyzna. Powinna być bogata w azot, potas, wapń, fosfor. Ziemia musi mieć odczyn obojętny (ani zasadowa, ani kwa�na). W przypadku sadzenia w ogródku należy wybrać i uży�nić glebę tak, by mogła wyrosnšć tam doskonała kapusta. Konopie i kapusta rosnšce w sšsiedztwie dobrze oddziałujš na siebie. Jeżeli wysiewamy konopie na tzw. nieużytkach (na utajonych polach, nad rzekami, jeziorami, na polanach i innych uroczyskach), dobrš wskazówkš żyzno�ci gleby jest zdrowa, wysoka i soczysta pokrzywa. W takim miejscu, po wykarczowaniu, przekopaniu i wypieleniu możemy być pewni, że wysiew się przyjmie i osišgniemy sukces. Metoda ta jednak posiada wiele wad (trudny dostęp, wymagana stała pielęgnacja, brak kontroli), dlatego nie jest polecana. W przypadku, gry uprawę będziemy prowadzić w domu, piwnicy, na strychu, korytarzu czy też w szafie, należy ziemię odpowiednio przygotować.

Najczę�ciej stosuje się glebę wysokiej jako�ci, lecz warto jš poddać sterylizacji. Jednym ze sposobów jest podgrzanie ziemi w piekarniku do temperatury około 82 stopni C i pozostawienie na 30 min. Należy jednak uważać, żeby ziemi nie przegrzać, gdyż zabije to zwišzki odżywcze i spowoduje powstanie zwišzków toksycznych. Inny sposób to rozcieńczenie formaliny z wodš w stosunku 1:30, a następnie polanie tym roztworem ziemi. Po tej czynno�ci należy ziemię spłukać wodš (nie wypłukać!).

Kiedy li�cie ro�liny żółknš, to gleba ma odczyn kwa�ny i trzeba jš nawapnić. �rodki uszeregowane ze względu na skuteczno�ć to: gaszone wapno, kreda, sproszkowany wapień, skorupki od jajek. Ziemię słabszego gatunku oraz na plantacjach otwartych należy nawozić. Pamiętać należy, aby nie nawozić wcze�niej niż po 3-4 tygodniach. Je�li stosujemy stopniowe nawożenie (np. przez kroplówkę lub uprawę bez ziemi na wacie mineralnej), należy podawać azot, fosfor, potas i wapń w ilo�ci zależnej od kolejno�ci. Ro�lina przed kwitnieniem potrzebuje mniej azotu na korzy�ć potasu i fosforu. Hodowla dżdżownic jest bardzo pomocna ze względu na dotlenianie ziemi, jak i przerabianie jej na dobrze przyswajalnš przez ro�liny.

Kiełkowanie nasion



Wysadzanie, sadzonki

Nasiona należy włożyć pomiędzy 6 płatków ligniny nasšczonej wodš, a następnie pozostawić w ciepłym i ciemnym miejscu na okres 1-2, góra 3 dni. Nasiona kiełkujš od 12 h do 7 dni. Zaraz po ukazaniu się małego białego kiełka należy nasiona umie�cić w ziemi uważajšc, by owego kiełka nie uszkodzić. Nasiona sadzimy na głęboko�ć 2-5 centymetrów. Należy pamiętać, by lignina jak i ziemia były przez cały czas wilgotne. Nasiona, które kiełkujš pierwsze, sš zwykle najsilniejsze i najlepsze. Je�li ro�lina nie zaczyna gwałtownie swego wzrostu, to zazwyczaj nie osišga swoich pełnych możliwo�ci. Nasiona można również kiełkować bezpo�rednio w ziemi. Należy je wcze�niej zamoczyć w wodzie na 1-2 h, następnie umie�cić w ziemi na odpowiedniej głęboko�ci, lekko ugnie�ć i dobrze podlać. Jeżeli sadzimy bezpo�rednio w ziemię, należy dbać, by w poczštkowym okresie - do 7 dni - ziemia była wilgotna (ale nie błoto!).

Woda - podlewanie



Częstotliwo�ć, ilo�ć

Woda do podlewania powinna być czysta i bogata w minerały i substancje �ladowe. Im lepsza jako�ć wody, tym lepiej. W pierwszej fazie należy podlewać często - nawet codziennie. Pó�niej, gdy ro�liny będš większe - a więc i korzeń będzie dłuższy - należy podlewać wtedy, gdy będzie sucho na głęboko�ć 10 cm (przeciętnie raz na tydzień). Podlewać należy konkretnie - "raz, a dobrze" - a nie po trochu, ponieważ woda paruje i nie dociera do niższych partii ziemi, czyli do szczytu korzenia.

�wiatło - wpływ



Naturalne, sztuczne, różnice

�wiatło ma ogromny wpływ na wszystkie ro�liny, a więc i na konopie. Im więcej �wiatła, tym lepiej. Ilo�ć �wiatła sztucznego (czas na�wietlania) lub długo�ć letnich dni ma decydujšcy wpływ na wczesne kwitnienie i podział, na rozwój płciowy. Ważne jest, by zachować odpowiedni cykl �wietlny. Kwitnienie zaczyna się po ok. 2-2,5 miesišcach, gdy stosujemy max 12 h zaciemnienia. Gdy 14 h ciemno�ci - kwitnienie występuje po 3,5-4 miesišcach. Nie jest znany mechanizm działania, jednakże ro�lina potrzebuje minimum 10 h �wiatła, aby nastšpiła produkcja THC. Natomiast faza ciemno�ci potrzebna jest do uzyskania kwiatów i nasion. Przy hodowli w szafie lub na innych podobnych plantacjach można stosować �wiatło 24 h na dobę, bez fazy ciemnej. Sposób ten uniemożliwia rozwój nasion i komplikuje proces kwitnienia.

Optymalne �wiatło ro�lina dostaje w połowie czerwca, gdy dni sš najdłuższe, a noc krótka. Niektóre odmiany konopi majš specyficzny cykl życia i te odmiany kwitnš dwa razy w roku i dwa razy do roku powtarzajš cykl życia. Odmiany takie występujš w strefie zwrotnikowo-równikowej, gdzie klimat jest dla sprzyjajšcy. Współczesne badania prowadzone przez Valle'a wskazujš na to, że konopie rosnšce pod 12-godzinnym �wiatłem produkujš dwa razy więcej THC niż ro�lina rosnšca pod �wiatłem 10-godzinnym. Przy uprawach tzw. przeno�nych można stosować dodatkowe na�wietlanie sztuczne (oprócz naturalnego dziennego), aby uzyskać optymalny cykl �wietlny. Lepszym o�wietleniem sztucznym jest jarzeniówka dajšca białe �wiatło zbliżone do naturalnego dziennego.

Temperatura

Konopie sš ro�linš ciepłolubnš. Temperatura, w jakiej rosnš, waha się od 27-55 stopni C. Natomiast za idealnš temperaturę uważa się po�redniš między 38 a 45 stopni C. Z powyższego wynika, że uprawy konopi najlepiej udajš się w klimacie tropikalnym, gdzie taka temperatura jest naturalna. Przy uprawie domowej należy zadbać o odpowiedniš temp. (uprawa szklarniowa). Trzeba też wzišć pod uwagę, że niektóre urzšdzenia grzewcze produkujš szkodliwe dla uprawy promienie. Najważniejsze jest to, aby temperatura, w której rosnš konopie, nie była niższa niż 25 stopni C, ponieważ ro�liny rosnš wolniej, a jako�ć marihuany jest gorsza. W naszej strefie klimatycznej trzeba uważać na przymrozki, które mogš zniszczyć plantację. Zależne jest to od gatunku hodowanych konopi; niektóre gatunki sš lepiej przystosowane, inne mniej. Ochronš przed spadkami temperatury we wczesnej fazie rozwoju ro�liny jest stosowanie namiotu foliowego lub szklanych kapturków, np. słoików. W przypadku hodowli domowej w poczštkowej fazie nie należy zbytnio wysuszać powietrza, w którym ro�lina ro�nie. W pó�niejszej fazie jest to pożšdane, szczególnie w okresie końcowym - przed zbiorem. Kiedy powietrze jest suche, zwężajš się blaszki na li�ciach, dzięki czemu zwiększa się produkcja żywicy.

Ro�liny potrzebujš także zarówno tlenu, jak i dwutlenku węgla - można stosować gazy z butli. Naturalniejszš metodš jest częste wietrzenie pomieszczenia, w którym hodujemy konopie (szczególnie przy uprawie w szafie). Dwutlenek węgla można dostarczać poprze częste przebywanie w pomieszczeniu z uprawš. Ma to również dobry wpływ na nasze samopoczucie.

Księżyc

Księżyc ma również wpływ na hodowlę; nie decydujšcy, ale jednak. Księżyc ma cztery fazy, które występujš w czterech tygodniach. Faza pierwsza, czyli okres nowiu; następny tydzień to kwarta i następny - pełnia. Najlepszym okresem do sadzenia jest faza pierwsza i druga, natomiast wszelkie prace ogrodnicze - tj. przesadzanie, przycinanie, pielenie, zbieranie itp. - wykonuje się w fazie 3 i 4.

Jest to czę�ć uprawy biodynamicznej, która wydaje się być najodpowiedniejsza dla uzyskania najlepszych rezultatów (ilo�ci i jako�ci wyhodowanej marihuany). Zainteresowanych odsyłam do różnych broszurek i ksišżek traktujšcych o uprawie biodynamicznej. Uprawa taka polega - z grubsza rzecz bioršc - na uwzględnieniu oddziaływań planet Układu Słonecznego na cykl życia ro�lny.

Przycinanie

Przycinanie polega na usunięciu szczytu ro�liny lub rozgałęzień i ma na celu zwiększenie gęsto�ci ro�liny kosztem wysoko�ci. Najbardziej popularna metoda to usunięcie topa ro�liny (najwyższego punktu). Pierwszego przycięcia dokonać najlepiej po 3 tygodniach od posadzenia w ziemi. Dalszych przycinań dokonuje się - tak łodyg głównych, jak i bocznych - gdy osišgnš one wielko�ć przewidzianš dla danego krzaka. W miejscu usuniętego topa zaczyna wyrastać nowa para szczytów, która wydłuża się w dwa nowe odgałęzienia. Energia rozrostu głównej łodygi rozkłada się na dwie czę�ci, wskutek czego ro�lina wolniej ro�nie w górę, a bardziej rozrasta się na boki. Usunięcie szczytu przyczynia się do rozrostu bocznych rozgałęzień. Jeżeli przycięcie nastšpi w pó�niejszym okresie - szczególnie w okresie kwitnienia - to proces ten (kwitnienie) zostanie opó�niony, a w skrajnych przypadkach uniemożliwiony.

Przycinanie dokonuje się za pomocš pęsety lub żyletki czy też małych nożyczek. Należy szczególnie uważać, aby nie uszkodzić niższych partii ro�liny, a głównie najbliższych szczytowi. Można to również wykonać palcami, je�li posiada się ku temu szczególne predyspozycje. Należy skubnšć sam topik (mały punkt na szczycie ro�liny).
Je�li nie stosujemy przycinania, ro�lina rozwija się w naturalny dla siebie sposób i uzyskuje klasyczne rozmiary i kształty.

Kwitnienie



Różnice męsko - żeńskie

Kwitnienie opisane zostało zasadniczo w poprzednich rozdziałach. Główny wpływ na kwitnienie ma cykl �wietlny i gatunek konopi. Konopie kwitnš osobno w postaci męskiej i żeńskiej. Ze względu na występowanie THC w żywicy, do celów konsumpcyjnych nadaje się jedynie rodzaj żeński.

Ro�lina żeńska wypuszcza białe, przezroczyste słupki kwiatowe u nasady li�ci w formie ki�ci kwiatowych, które na skutek przekwitnienia zmieniajš kolor na rudobršzowy. Kwiaty te sš mocno oblepione żywicš bogatš w THC. Na skutek różnych czynników (temperatura, dojrzewanie) li�cie znajdujšce się w pobliżu ki�ci kwiatowych również pokrywajš się żywicš w postaci białego kleistego nalotu. W przypadku zapylenia pylnikiem z ro�liny męskiej w miejscu kwiatu pojawia się zalšżek nasiona, który z czasem przeradza się w postać dojrzałš otoczonš łupinkš (calyx), mocno nasšczonš żywicš.

Ro�lina męska dojrzewa niemal równocze�nie lub pó�niej niż żeńska. W poczštkowej fazie ro�nie szybciej; pó�niej szybciej przekwita. W dojrzałym stadium jest z reguły mniejsza i dużo rzadsza niż ro�lina żeńska. Kwiaty majš kształt kulek wyrastajšcych u nasady li�cia, które to kulki następnie nabrzmiewajš przechodzšc w kształt jaja i pękajš, uwalniajšc pyłek - proszek koloru żółtawego, w dotyku zbliżony do talku.

Ważnš rzeczš jest by umieć rozpoznawać obydwie postacie ro�liny w najwcze�niejszym okresie, co pomoże w uprawie sinsemilli i pozbawi złudzeń co do przewidywanej ilo�ci wyprodukowanej marihuany. �rednio na 100 wysadzonych nasion 30-50% to ro�liny męskie.

Zbieranie, suszenie



Przechowywanie

Zbieranie najczę�ciej odbywa się w 2-3 miesišce od zakwitnięcia. W naszych warunkach klimatycznych - je�li nasiona wysiejemy w maju - okres zbioru przypadnie na pa�dziernik; okres ten uzależniony jest od pogody. Ro�lina może dojrzewać długo w promieniach jesiennego słońca, produkujšc nowe kwiaty i odkładajšc żywice. Jednakże jesienna słota powoduje wypłukiwanie żywicy, a nawet gnicie ro�lin. Przy doborze pory zbioru należy kierować się rozsšdkiem i prognozami pogody. Niekiedy zbiór trzeba przyspieszyć (wrzesień) lub nawet opó�nić (listopad, poczštek grudnia). W przypadku hodowli domowej przed przewidywanym zbiorem należy ograniczyć podlewanie, zwiększyć temperaturę i zintensyfikować �wiatło. Gdy li�cie zacznš l�nić od żywicy oznacza to, że ro�lina gotowa jest do zbioru.

W�ród hodowców jamajskich praktykowane bywa zbieranie bocznych odgałęzień i pozostawienie samego szczytu na łodydze głównej (ok. 20 cm) w celu dojrzenia i przesycenia żywicš. Szczyt taki wyróżnia się mocš i intensywnym działaniem psychoaktywnym.

Ro�liny najlepiej wyrywać z korzeniami, a następnie podwieszać pod sufitem - korzeniem do góry. Pomieszczenie do suszenia musi być suche, przewiewne i ciepłe (ok. 50 stopni C). Po kilku dniach należy oberwać duże li�cie (można to zrobić wcze�niej), pó�niej oberwać marihuanę z łodygi i włożyć do papierowych tutek, pozostawiajšc je otwarte przez kilka dni. Nie można ro�lin przesuszać, ponieważ kruszš się i proszkujš. Ro�liny z giętkimi łodygami umieszcza się w słoikach, każdy krzak osobno i tak przechowuje w suchym i chłodnym miejscu, z dala od �wiatła. Słoiki należy co jaki� czas otwierać, aby uniknšć procesów gnilnych. Tak przygotowana i przechowywana "trawa" będzie podobna do tytoniu.

Je�li nie chcemy trzymać marihuany w domu można - po odpowiednim przygotowaniu słoików - zakopać jš w dogodnym miejscu w ziemi. Słoik taki musi być szczelny, dekielek zalany woskiem, żywicš lub innš substancjš uszczelniajšcš. Marihuana powinna być możliwie maksymalnie wysuszona.

Sinsemilla



Cykl życia i uprawa

Dzikie konopie majš następujšcy cykl rozwoju: od nasiona przez kiełek, następnie forma przed-kwiatowa, forma dorosła - dwa rodzaje (jedna z pyłkiem, druga z nasionami). W celu uzyskania narkotyku często zrywa się ro�liny w stadium kwiatowym, przed powstaniem nasion. Ponieważ uprawa sinsemilli polega na hodowli beznasiennej wykluczajšcej zapylenie i powstanie nasion, należy zastosować specjalne techniki - aby nie dopu�cić do zapylenia uprawy, a uzyskać nasiona do dalszego wysiewu. Nowocze�ni hodowcy konopi włóknistych hodujš specjalne odmiany o wysokiej włóknisto�ci. Hodowcy ci stosujš często odmiany jednopłciowe, ponieważ dojrzewajš one wcze�niej niż dwupłciowe. Dzięki testom i znajomo�ciom fenotypu można robić krzyżówki o odpowiednich walorach. Farmer może pozostawić czę�ć swojej uprawy, aby dojrzała i wydała nasiona. Jeżeli powstanie krzyżówka, to wła�ciwo�ciami może nie przypominać rodziców, a pożšdane cechy mogš zostać zatracone.

Hodowcy marihuany z nasionami, przeznaczonej do palenia lub na haszysz, zbierajš duże ilo�ci nasion, które odpadajš w czasie przetwarzania. Dojrzała żeńska ro�lina może wytworzyć dziesištki tysięcy nasion, je�li nie jest chroniona przed zapyleniem.

Sztuka hodowli sinsemilli polega na tym, że usuwa się wszystkie męskie ro�liny eliminujšc w ten sposób cały pyłek, a pozwalajšc żeńskim ro�linom na wytwarzanie masywnych ki�ci niezapylonych kwiatów. To, w jaki sposób w niezapylonych żeńskich ro�linach odkłada się dużo cannabinoidu (molekularna czšsteczka występujšca jedynie w konopiach) oraz terpanu (organiczna czšstka kompozycji aromatycznej) jest niezbadane i pozostaje tajemnicš. Jednakże powyższe jest faktem. Przyjmuje się, że gdy ro�lina wytwarza nasiona, to jej życie jest krótkie i THC nie ma czasu się odłożyć. Je�li ro�lina jest zapylona, to większo�ć energii życiowej "idzie" na produkcję nasion zamiast na wzrost i produkcję żywicy. Natomiast ro�lina niezapylona produkuje przez cała swojš egzystencję ki�cie kwiatów, a ta z nasionami kończy owš produkcję w momencie zapylenia. Przyjmuje się również, że z chwilš zapylenia kończy się produkcja substancji odpowiedzialnej za wzrost w głównej łodydze.

Hodowca musi zaingerować w cykl życia konopi, aby uniemożliwić zapylenie ro�lin żeńskich w naturalny sposób. Staranny hodowca może wyprodukować tyle nasion czystego typu, ile potrzeba do następnego wysiewu, nie ryzykujšc zapylenia zasadniczej uprawy. Męski rodzic wykazujšcy pożšdane cechy jest wyizolowany, a pyłek zebrany i ostrożnie naniesiony na kwiaty ro�lin żeńskich.

Techniki zapylania

Kontrolowane ręczne zapylanie składa się ze zbioru pyłku z męskich ro�lin i nakładania pyłku na kwiaty żeńskich ro�lin. Obydwie czynno�ci muszš być starannie wykonane, aby uniknšć przypadkowego zapylenia lub uszkodzenia ro�lin. By uniknšć przypadkowego zapylenia stosuje się torebki izolujšce (foliowe), które nakłada się na kwiaty, pozwalajšc na przenikanie �wiatła i cyrkulację powietrza, co jest konieczne dla rozwoju ro�liny. Papier lub ciasno tkany materiał wydajš się być najodpowiedniejszymi materiałami. Grubo tkany materiał sprawia, że pyłek ucieka, natomiast tworzywo sztuczne sprawia, że gromadzi się woda, co powoduje gnicie kwiatów. Jasne, półprzepuszczalne materiały zachowujš niższš temperaturę w słońcu, natomiast ciemne materiały absorbujš ciepło słoneczne wytwarzajšc efekt cieplarniany, wskutek czego ginie pyłek.
Torebki sš proste w konstrukcji. Skleja się je najlepiej z jasnego nylonu, używajšc kleju silikonowego. Dobre skutki daje również użycie gortexu.

Produkcja nasion wymaga udanego procesu zapylenia, w zwišzku z czym również warunki wewnštrz torebki muszš być odpowiednie do zapylenia (sucho�ć, odpowiednia temp., dostęp �wiatła). Najpraktyczniej jest stosować tę samš torebkę przy zbieraniu pyłku, jak i przy zapylaniu ro�liny żeńskiej, dzięki czemu unika się zanieczyszczenia pyłku w trakcie przenoszenia.

Innym sposobem jest pozostawienie jednego krzaka męskiego na polu, dzięki czemu można uzyskać kilka nasion z pierwszych kwitnšcych kwiatów, które ulegajš zapyleniu, uniemożliwiajšc w ten sposób powstanie obojnactwa ro�lin. Ro�linę męskš usuwa się zaraz po zapyleniu tych wczesnokwitnšcych kwiatów.

Pyłek można zbierać różnie. Je�li hodowca może sobie pozwolić na odizolowanie miejsca, gdzie mogš być hodowane męskie ro�liny - bez zagrożenia, że zapylš żeńskš czę�ć hodowli - to można stosować zbiór bezpo�redni. Polega to na podłożeniu jakiego� małego płaskiego naczynia pod dojrzały kwiat i potrzšsaniu ro�linš w celu strzepania pyłku do naczynia. Można również ucišć całe ki�cie kwiatowe, które się suszy, a pyłek przechowywać w zamkniętym naczyniu z ryżem - a to ze względu na to, iż ryż absorbuje wodę. Cało�ć należy trzymać w lodówce. Najlepszš porš do zbioru pyłku jest poranek, zanim promienie słońca otworzš torebki pyłkowe. Pyłek zbiera się z ro�lin najzdrowszych i najlepiej rozwiniętych.

Od momentu pojawienia się pierwszych oznak męsko�ci (pojawienie się drobnych kulek u nasady li�ci) do chwili otwarcia pylników mija 1-5 tygodni. Po założeniu torebek pyłek zbiera się po 1-2 tygodniach. Można obcinać ki�cie kwiatów męskich i zbierać z torebkami. Pyłek trzeba wysuszyć. Nie wolno zbierać zbyt szybko, ponieważ nie będzie pyłku. Wysuszony pyłek przechowujemy w miejscu suchym, chłodnym i ciemnym. Pyłek nie może dostać wilgoci. Po wysuszeniu resztki ro�lin należy usunšć.

Żeńskš ro�linę zapyla się wtedy, gdy białawy, blady słupek wyłania się z kielicha. Najlepiej zapylać, gdy słupków takich pojawi się na ro�linie dużo i robić to w dolnych partiach ro�liny, unikajšc w ten sposób zbyt dużego nasłonecznienia. Wydaje się, że najlepszš porš jest ciepły, bezwietrzny wieczór. Z ro�liny, którš zapylimy, usuwamy wszystkie duże li�cie. Zapylenia dokonujemy poprzez nałożenie pyłku pędzelkiem, pęsetš itp. Po nałożeniu torebki potrzšsamy ro�linš tak, aby nie uronić pyłku. Torebki można pozostawić na ro�linach przez pewien czas, należy jednak zdjšć po ok. 3 dniach. Je�li warunki pogodowe sš nieodpowiednie, należy odczekać tydzień.

Gdy zapylenie nastšpiło na pewno, to kielich (calyx) zaczyna pęcznieć; w tym okresie ro�lina wymaga dobrego nawodnienia. Pełnš dojrzało�ć nasiona uzyskujš po ok. 3-4 tygodniach. Przy bardzo złej pogodzie (cišgłe deszcze) może nastšpić niedorozwój nasion. Oznakš, że nasiona sš niedojrzałe jest to, że łupinka (calyx) wysycha i wystajš z niej ciemne nasiona.

Bardzo pomocne w hodowli jest prowadzenie notatek i zapisów. Zapis taki powinien znajdować się w notesie lub zeszycie z ponumerowanymi kartkami dla każdej ro�liny. Zaszeregowany numer przyczepia się na karteczce do danej ro�liny - unikamy w ten sposób pomyłek. Przy krzyżówce zapis powinien zawierać daty wysiewów rodziców, pochodzenie nasion (męskie X, żeńskie Y), datę zapylenia itd.

Rozgałęzianie



Sadzonki, odnóżki

Konopie indyjskie można rozmanażać nie tylko poprzez produkcję nasion, lecz również poprzez hodowlę bezpłciowš, czyli klonowanie. Do tego typu hodowli niezbędne jest jednak laboratorium oraz podstawy genetyki.

Można stosować jednak odrosty. Polega to na pobraniu z rosnšcej ro�liny o dobrych wła�ciwo�ciach odnóżki, ukorzenieniu jej i hodowli jako osobnej ro�liny. Pomimo tego, że odnóżki konopi ukorzeniajš się stosunkowo łatwo, to jednak istnieje duża różnica pomiędzy poszczególnymi odnóżkami. Selekcja w tym przypadku jest istotna. Najlepiej ukorzeniajš się młode i silne rozgałęzienia boczne grubo�ci 3-7 mm �rednicy. Unikać należy odgałęzień ro�lin słabych, chorych lub uszkodzonych. Łodygi o dużej zawarto�ci karbohydratu ukorzeniajš się łatwo, a miarš jego zawarto�ci jest sztywno�ć łodygi. Innš metodš sprawdzania zawarto�ci karbohydratu jest moczenie �wieżo odciętej łodygi w roztworze jodyny. Je�li ilo�ć karbohydratu jest odpowiednia, to roztwór zabarwi się na bršzowo. Męskie ro�liny zawierajš więcej karbohydratu niż żeńskie. Ro�liny żeńskie zawierajš więcej nitrogenu, który utrudnia ukorzenianie się.

Ro�liny, z których będš robione odnóżki, należy podlewać �wieżš wodš, a rosnšć muszš w pełnym słońcu. Powinny być ciasno posadzone ze względu na dłuższy czas wzrostu, który potrzebny jest na odłożenie się odpowiedniej ilo�ci karbohydratu. Najlepiej wybierać łodygi dolne, które zakończyły rozgałęzianie i zaczęły gromadzić skrobię. Na 2 tygodnie przed odcięciem łodygi od ro�liny głównej należy owinšć łodygę w miejscu cięcia nieprzezroczystš ta�mš. Łyko w łodydze należy lekko oskrobać lub zgnie�ć poniżej łodygi przeznaczonej na szadonkę. Sadzonkę, którš chcemy ukorzenić, najlepiej �cišć żyletkš i natychmiast umie�cić jej końcówkę w czystej wodzie. Cięcia najlepiej dokonać w wodzie. Sadzonka musi mieć długosć 10-45 cm. �rodowisko sadzonek musi być ciepłe i wilgotne. W ziemi, do której wsadzimy odrosty, robimy patyczkiem otwory niewiele szersze obwodem od łodygi sadzonki, w odległo�ci nie mniejszej niż 10 cm. Końcówkę odnóżki, którš wsadzimy do ziemi, dobrze jest posmarować �rodkami grzybobójczymi oraz regulatorem wzrostu. Odległo�ć otworu od dna pojemnika z ziemiš powinna wynosić min. 10 cm. Po wsadzeniu sadzonki do ziemi należy uważać, by nie zatrzeć regulatora wzrostu i płynu grzybobójczego; trzeba też delikatnie ucisnšć ziemię wokół ro�liny.

Przez pierwsze dni należy zwracać na ro�linę pilnš uwagę. Sadzonki podlewa się codziennie odżywczym roztworem. Odnóżki zwykle szybko rozwijajš system korzeni i sš gotowe do przesadzenia po okresie 3-6 tygodni. Ukorzenienie żależy od ilo�ci tlenu w atmosferze. Je�li poziom tlenu jest za niski, może nie doj�ć do ukorzenienia. W pomieszczeniu, gdzie następuje ukorzenienie, musi być �wieże powietrze. Dobrze jest stosować witaminę B1.

Przeszczepy

Jest to technika stosunkowo trudna , ale bardzo ciekawa. Polega na szczepieniu różnych gatunków konopi w jednš ro�linę. Po �rodku sadzi się ro�linę głównš, a po bokach ro�liny, które będš szczepami. Po ok. 4 tygodniach można przystšpić do szczepienia. Wyglšda to tak, że w �rodku łodygi nacina się łyko na głęboko�ć nie większš niż połowa �rednicy łodygi, zarówno łodygi matki, jak i szczepów. Następnie styka się ro�liny w miejscach nacięcia i mocuje (obwišzuje) za pomocš plastra. Należy pamiętać, że w jednym nacięciu można zaszczepić tylko jeden szczep. Po ok. 2 tygodniach usuwa się dolnš czę�ć szczepu, poniżej miejsca szczepienia, poprzez odcięcie. Teraz należy obserwować ro�linę; je�li szczep się przyjmie i ro�lina ro�nie, to usuwa się plaster ze złšcz. Należy w trakcie przeszczepiania zachować odpowiednie warunki klimatyczne (temperatura, wilgoć, �wiatło). Uwaga! Miejsce przeszczepu należy zabezpieczyć przed wilgociš! Istnieje niebezpieczeństwo nie przyjęcia się szczepu.

Ciekawostkš jest, że można użyć jako krzaku głównego ro�liny dzikiej o niskiej przydatno�ci narkotycznej, lecz doskonale przystosowanej do danych warunków tzn. mocnej, silnej i odpornej. Do tej ro�liny szczepimy ro�liny o pożšdanych cechach, w efekcie czego trudne do uprawy odmiany konopi majš szanse na wła�ciwy rozwój w stosunkowo trudnych warunkach. Konopie można również szczepić z innymi ro�linami, np. z chmielem, jednak teorie na ten temat sš skrajnie różne.

Hodowla na siatce

Hodowla na siatce ma na celu wyprodukowanie maksymalnie dużej ilo�ci marihuany z jednej ro�liny. Dzięki tej technice ro�lina maksymalnie się rozgałęzia i pnie ku górze do słońca najdrobniejszymi nawet odrostami.

Potrzebnych jest kilka słupków. Ustawia się je co 1-2 m, między słupkami rozcišga się żyłki na wysoko�ci 30-45 cm od siebie. Najlepiej ustawić słupki w kierunku z zachodu na wschód, aby uzyskać najlepsze nasłonecznienie. Ro�liny umieszcza się po�rodku między słupkami (1 sadzonka między dwoma słupkami). Odgałęzienia przymocować sznurkami - przeplatajšc między żyłkami - aby rosły poziomo. Zamiast żyłek i słupków można stosować również siatkę. Postępowanie jak przy słupkach i żyłkach.



0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic


Wyszukiwarka