Ochrona Środowiska, monika ochrona srodowiska, WYCZERPALNE:


WYCZERPALNE:

MOGĄ BYĆ ZACHOWANE

NIE MOGĄ BYĆ ZACHOWANE

  • Lasy,

  • Kompleksy glebowe,

  • Wody powierzchniowe,

  • Siła spadku wód

  • Ropa naftowa

  • Węgiel kamienny

  • Węgiel brunatny

  • Złoża mineralne

Zasoby odnawialne: lasy są zagrożone działalnością człowieka lub przyrody (np. burza, szkodniki)

LASY AMAZONI - PŁUCA ŚWIATA

Podstawowe komponenty środowiska naturalnego: powietrze, woda, gleba przenikają się wzajemnie a szczególnie integrującą rolę odbywa obieg wody, dlatego rozprowadzanie zanieczyszczeń obejmuje całą biosferę.

W środowisku rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń i ich gromadzenie, tylko w I fazie będzie związane z elementem, do którego nastąpiło wrzucenie zanieczyszczenia, później obejmuje pozostałe elementy środowiska.

Wszystkie zanieczyszczenia są rozprowadzane w atmosferze.

Z punktu widzenia zagrożenia dla organizmu ludzkiego, zagrożenie dzielimy na:

Powstała ta klasyfikacja dla uzmysłowienia prom. w środowisku.

Najczęściej stosowane kryterium to kryterium samych składników środowiska i wiąże się z tym zanieczyszczenie (składniki obce w jakimś elemencie ekosystemu, które do niego nie należą i zniekształcają jego cechy oraz właściwości obciążające środowisko)

Lt = MKj/SN

Lt - obciążenie środowiska funkcji czasu (Wastera)

M - liczba mieszkańców

Kj - jednostkowa konsumpcja

S - środowisko nadające się do życia, rozważane w konkretnym przypadku

N - wskaźnik uświadomienia społeczeństwa

Odpady: stałe, ciekłe i gazowe

Usuwanie: gazowe -> ciekłe -> stałe (deformacja w troposferze)

Ciekłe (hydrosfera tysiące lat)

Odpady powstające przy produkcji (pierwotne=Irzędu) są zwracane do produkcji

Wtórne odpady są coraz częściej wykorzystywane -> rozwój recyklingu

Najlepiej poznany jest skład i rodzaj ścieków komunalnych (bytowo-gospod.), spaliny elektrociepłowni (zasilane: paliwa konwencjonalne), spływy z pól (nawożone nawozami). Natomiast mało poznane są emisje przemysłowe, bo rozwijają się, co raz nowsze.

1/3 wydobytych zasobów -> półprodukty

2/3 wydobytych zasobów -> odpady pierwotne

Intensywny rozwój toksykologii:

70 tys. substancji chemicznych jest używanych. 2tys żywność, 3tys żywność (wydłużające terminy przydatności)

SPEKOL urządzenie do pomiaru absorpcji (mętności, substancji organicznych, pH)

Najniebezpieczniejsze substancje -> nie ulegają rozkładowi -> magazynują się w organizmach żywych.

Dla znanych i analizowanych substancji każdy prawodawca ustala maksymalną granicę dopuszczalnych stężeń MDS w powietrzu, w wodzie, glebie i żywności zwłaszcza, gdy są to substancje szkodliwe, czyli te, które:

  1. kumulują się w organizmach żywych

uchodzą do łańcucha pokarmowego i krążą w nim w wielokrotnych cyklach

  1. nie ulegają rozkładowi w procesach biochemicznego rozkładu, tzw. substancje refrakcyjne

  2. wykazują działanie synergistyczne z innymi substancjami (schorzenia i zejścia śmiertelne)

Z punktu widzenia praktyki przemysłowej istotne znaczenie ma znajomość łącznego działania szeregu substancji toksycznych na ustrój. Działanie to może być:

TOKSYKOLOGIA - bada szkodliwy wpływ leków, związków chemicznych i ich mieszaniny, na organizmy żywe. Zapobieganie chorobom i ochrona zdrowia ludzkiego. Najszerzej zajmuje się ochroną zdrowia przed działaniem szkodliwych substancji chem.

EKOTOSKYKOLOGIA - bada toksyczny wpływ zanieczyszczeń fizycznych i chemicznych na populację występujących ekosystemów. Zajmuje się badaniem dróg przenoszenia tych zanieczyszczeń, wzajemne oddziaływanie zanieczyszczeń między sobą, a środowiskiem, przemiany zachodzące na skutek tych oddziaływań …

TOKSYCZNOŚĆ - działanie niepożądane, biologicznie szkodliwe (odwracalne jak i nieodwracalne), wywołane reakcjami chemicznymi lub fizykochemicznymi pomiędzy związkiem, który wniknął do organizmu a układem biologicznym w tym organizmie napotkanym.

Działanie szkodliwe wyraża się objawami ze strony organizmu - natychmiastowe objawy organizmu to - zatrucia ostre i inne, w czasie - nowotwory.

Reakcja organizmu - skutek ekspozycji organizmu na toksyny, tzn. ilość substancji wnikającej do organizmu z różnych źródeł.

SZKODLIWOŚĆ - zdolność związków chem. do uszkodzenia prawidłowych czynności organizmu na skutek interakcji z białkami ustrojowymi, DNA lub enzymami.

Oddziaływania na organizm wynikają z wrodzonej odporności, dróg i szybkość wchłaniania oraz od organizmu.

Kilka dróg wchłaniania substancji niebezpiecznych:

BEZPIECZEŃSTWO - pewnik, że uszkodzenie organizmu nie nastąpi, gdy substancja toksyczna zostanie użyta w ilościach oraz w sposób zgodny z jej przeznaczeniem. Substancje chemiczne wprowadzone do organizmu różnymi drogami i w różnych dawkach -> zmiany biologiczne zw. Efekty lub reakcji lub odpowiednio.

Efekt zmiana patologiczna - nieżyt oskrzeli, martwica komórek wątroby.

Rażoną ekspozycję?? na wysokie stężenie parbenzenu i jego pochodne, dochodzi do działania narkotycznego - objawy: duże zatrucie.

Długotrwała ekspozycja na niskie stężenie tych związków - uszkodzenie szpiku kostnego i narządów limfoidalnych (zatrucie przewlekłe)

Odpowiedź - odsetek populacji, w której wystąpią określone efekty, czyli reakcje

Dla określenia szkodliwych dla organizmu człowieka toksyn:

Dawka -> efekt (zmiana)

Dawka -> odpowiedź

Zależności te pozwalają ustalić próg działania substancji toksycznych -> taka dawka lub stężenie w środowisku pracy poniżej, której nie istnieje efekt działania substancji toksycznych.

LD 50 letalna dawka (śmiertelna) 50% badanych organizmów umiera

EC 50 dawka efekt

Brak ogólnej systematyki toksyn.

TOKSYNY:

  1. kryterium szkodliwości

  1. kryterium toksyczności (brak jednolitej klasyfikacji szkodliwości substancji). Najczęściej stosuje się klasyfikację opartą o wartość stężeń progowych dla związków szkodliwych

STĘŻENIE PROGOWE [mg/dm3 ]

< 1

1 - 9

10 - 99

100 - 500

> 500

OCENA TOKSYCZNOŚCI

WYSOKA TOKSYCZNY

MOCNO TOKSYCZNY

ŚREDNIO TOKSYCZNY

SŁABO TOKSYCZNY

ZALEDIWE TOKSYCZNY

LD50 i EC50 służy do porównania toksycznych związków chemicznych między sobą, dokonuje się przez porównanie ...

Pogrupowanie chemikaliów, wiele wykazów subst. szkodliwych

Najbardziej niebezpieczne:

Są w tkankach ludzkich, mleku matek karmiących.

Prof. Z.Rudolf twórca inżynierii sanitarnej

G.H. Brunohland twórca współczesnej ochrony środowiska (powst. 1987r)

Raport Brunohland po raz pierwszy „zrównoważony rozwój”

Zrównoważony rozwój:

1992 roku w Rio - szczyt Ziemi - rozwinięcie „rozwój rozwoju” - człowiek chroniąc przyrodę myśli egoistycznie.

I człowiek jako podmiot - Leutrunn ma prawo do twórczego życia zgodnie z rozwojem przyrody

Agenda 21 - globalny program działań na XXI w. - podstawa nowego spojrzenia na środowisko:

  1. problem społeczno-ekonomiczny [związane z OŚ istnieje pewna bariera środowiska niepozwalająca na dalszy rozwój przemysłu, w różnych państwach jest inny poziom tego rozwoju, różne etapy spojrzenia na środowisko]

  2. ochrona i zarządzanie zasobami

  3. rola główna grup i organizacji

  4. uwarunkowania organizacyjne

Rozwój przemysłu, a rozwój zrównoważony - nie ma sprzeczności między tymi zależnościami

Modele realizacji polityki OŚ

Czynniki determinujące wybór modeli:

- …. Skutki wyprzedzają świadomość i technikę (oraz ekonom.) Możliwość wskazania negatywnych skutków.

- przeczucie odpowiedzialności za skutki działalności produkcyjnej - przyroda i jej zasoby były i są często traktowane jako niewyczerpalne. Zasoby przyrody w ekonomii - element + zw. kosztów wewnętrznych, brak rozwiniętego mechanizmu wprowadzania całkowitych kosztów przyrody do rachunku ekonomicznego.

- poziom rozwiązań technicznych - rozwój nowych technologii często ma charakter jednostronny - w kierunku bardziej efektywnych procesów bez (lub w małym stopniu) uwzględniania ich skutków dla środowiska. Przyszłość musi należeć do zamkniętych cykli produkcyjnych (bez odpadów)

- ograniczona zasobność materialna producentów, słaby nacisk grup społecznych [przeważnie uczestników lub beneficjentów cyklu produkcyjnego] powoduje chęć przełożenia kosztów ekologii na system ekonomiczny państwa lub następne pokolenia.

MODELE:

  1. zrzutów niekontrolowanych - niekontrolowane odprowadzanie odpadów stałych, ciekłych i gazowych do środowiska bez zamierzonych działań ograniczających, np. wysypiska w pobliżu siedlisk ludzi, otwarte obiegi wodne - ścieki do rzek, odpady do lasu, spalanie odpadów w nocy, model prawnie zakazany (w krajach rozwiniętych), ale nadal stosowany świadomie bądź nieświadomie w tych krajach oraz w krajach o niższym poziomie rozwoju.

  2. zrzutów kontrolowanych - rozcieńczanie szkodliwych substancji np. budowa wysokich kominów, wyprowadzanie kolektorów ściekowych głęboko do odbiorników wodnych. Model imisyjny - model funkcjonujący powszechnie w latach 70, a czasem również obecnie

  3. usuwanie skutków - model statyczny OŚ - model końca rury polega na redukcji wytwarzanych już zanieczyszczeń. Pierwszy raz świadoma ingerencja w kierunku likwidacji skutków działalności przemysłowej i ponoszenie przez producentów kosztów środowiskowych (części) (model emisyjny)

Zasada - zanieczyszczający płaci - jako początek wprowadzania instrumentów ekonomicznych do realizacji polityki OŚ. Jest to cząstkowa internalizacja kosztów, - czyli włączenie ich do kosztów produkcji.

Wprowadzenie czynnika ekonomicznego spowodowały:

Równocześnie powstają nowe przemysły redukcji, przeróbki, rozładowania odpadów, - które regenerują nowe koszty ekologiczne i energetyczne.

Niedogodność modeli oraz włączenie rachunku ekonomicznego stymulują nowe działania:

od usunięcia odpadów -> do zapobiegania ich powstawaniu

model imisyjny Sso2 = 100 μg/m3

Sso2 = 200 μg/m3

  1. model zapobiegania zanieczyszczeniom - model dynamiczny OŚ - model działania u źródła. Model OŚ wbudowany w funkcję czasu - czynnik ciągłej poprawy (ISO 14000)

czystszej produkcji - jako strategia nowoczesnej polityki OŚ. Wprowadzenie dynamicznego modelu OŚ wskazuje szereg cech:

  1. Model produkcji bezodpadowej - jako następny (czasowo) model OŚ

Powietrze bezpośrednio lub pośrednio oddziaływuje na wszystkich.

Wzorcowy skład czystego, suchego powietrza:

N2 780900 vppm

O2 290500 vppm

Ar 9300 vppm

1000000 = 100%

Pozostałe składniki:

0x08 graphic
Ne 28,0 ppm

He 5,2 ppm

0x08 graphic
CH 2,2 ppm

Kr 1,0 ppm

N2O 1,0 ppm

H2 0,5

Xe 0,08

Zanieczyszczenia powietrza:

- wszystkie substancje stałe, ciekłe lub gazowe, których udział w powietrzu przekraczają średnią wartość tych substancji w czystym powietrzu atmosferycznym

- substancja, która należy co najmniej do jednej z trzech kategorii

  1. substancje chemiczne powstałe z działalności ludzkiej (związki syntetyczne, nie występują naturalnie)

  2. substancje naturalne występujące w środowisku, których naturalny obieg w przyrodzie uległ zakłóceniu przez działalność człowieka lub, których emisje mogą mieć skutki długofalowe, np. CO2

  3. związki trujące lub szkodliwe dla ludzi i roślin, jeżeli ich …

Dwutlenek siarki - umiarkowane zanieczyszczenie Dso2 = 350 μg/m3

Da = 30 μg/m3

Stężenie gazów:

a) stężenie masowe Sm=mz/V [g/m3] [μg/m3 ]

gdzie mz - masa zanieczyszczenia

V - ośrodek dyspersyjny (najczęściej powietrze)

b) stężenie objętościowe Sv= Vz/Vg [cm3/m3]

gdzie Vz - objętość zanieczyszczenia

Vg - objętość gazu (ośrodka dyspersyjnego)

1vppm -> 10-6

1 pp mm -> 10-9

1 ppm -> 1cm3/m3

Stężenie odnosimy do jakiś ustaleń.

Wartości umowne i normalne:

- warunki umowne -> T=273,15K (t=0*C)

Atmosfera techniczna p = 1bar -> 105 Pa

- warunki normalne -> T=273,15K

Atmosfera fizyczna p=760mmHg -> 1At=1013,25Pa [ 1,01325bara]

Se so2 = 100mg/nm3 (n-trzeba przeliczyć na stałą wartość) T=150* p=150Pa

Gdzie Se jest to dopuszczalne stężenie emisyjne

Przeliczanie:

- SH -> SV

Seso2 w spalinach opuszczających komin kotłowni węglowej równa się 0,08%

Jaka musi być krotność rozcieńczenia spalin na odcinku między wylotem, aby wartość stężenia imisyjnego nie przekraczała wartości dopuszczalnej 60min=350 μg/m3

S=0,8-1,2% - zawartość siarki w węglach spalinowych w kotłowniach

SE = 0,08% -> 800vppm

Sy ≤ 350 μg/m3

SV = Sm * 1/ρ

cm3/m3 = μg/m3 * cm3 / μg

ρ=M/V gdzie M - wartość molowa [kg/kmol]

V - objętość molowa

PRAWO AVOGADRO - liczba drobin dowolnego gazu w takiej samej objętości i w takich samych warunkach termicznych jest taka sama [1kmol -> N=(6.02252)*1026 ] objętość 1mola gazu doskonałego w warunkach normalnych T=0*C p=1013,25Pa VA = 22,415

ρ = 64,07/22,415 = 2,86 [kg/nm3]

ρp = 1,2 kg/m3 (powietrza)

SVy = 0,350/2,86 = 0,122 [cm3/m3] = 0,122 ppm

x = 800/0,122 = 6557 razy (x - krotność rozcieńczenia)

Spaliny muszą być rozcieńczone 6557 razy, aby przy budynkach była bezpieczna ilość.

Emitor wysoki zapewnia wysokie wymieszanie spalin (niski nie)

9

Takie stężenia nie uznaje się za zanieczyszczenia



Wyszukiwarka