Prawo urzędnicze, Prawo urz dnicze odpowiedzi na pytania administracja zaoczna 2008, 1


1.Pojęcie pracodawcy samorządowego oraz kto wykonuje za niego czynności z zakresu prawa pracy.

Pracodawca samorządowym jest urząd marszałkowski , i wojewódzkie jednostki samorządowe ,starostwo powiatowe , urzad gminy , jednostki pomocnicze gminy, gminne jednostki i zakłady budżetowe , biura związków samorządów terytorialnych oraz zakłady utworzone przez te związki , biura jednostek administracyjnych jednostek samorządu terytorialnego.

2 Rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem z urzędnikiem państwowym mianowanym.

3.Odpowiedzialność dyscyplinarna urzędnika służby cywilnej- rodzaje kar dyscyplinarnych, kto rozpoznaje sprawy dyscyplinarne oraz zatarcie kar dyscyplinarnych.

Członek korpusu służby cywilnej odpowiada dyscyplinarnie za naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej.

2. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie trzech miesięcy od dnia powzięcia przez dyrektora generalnego urzędu wiadomości o naruszeniu obowiązków członka korpusu służby cywilnej ani po upływie dwóch lat od popełnienia tego czynu.

3. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej z powodu nieobecności w pracy nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg trzymiesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia jego stawienia się do pracy.

4. Jeżeli czyn członka korpusu służby cywilnej zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego.

5. Kara dyscyplinarna nie może zostać zastosowana po upływie dwóch lat od dnia wszczęcia postępowania dyscyplinarnego

Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec urzędników służby cywilnej są:

1) upomnienie;

2) nagana;

3) pozbawienie możliwości awansowania przez okres dwóch lat na wyższy stopień służbowy;

4) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego, nie więcej niż o 25 % - przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy;

5) obniżenie stopnia służbowego służby cywilnej;

6) wydalenie ze służby cywilnej.

1 Za mniejszej wagi naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej dyrektor generalny urzędu może ukarać członka korpusu upomnieniem na piśmie. Ukaranie może być poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym.

2. Członek korpusu służby cywilnej może w ciągu siedmiu dni od wymierzenia mu kary upomnienia wnieść sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu.

3. W razie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 2, dyrektor generalny urzędu niezwłocznie przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu. Przekazanie sprawy rzecznikowi wszczyna postępowanie wyjaśniające.

Sprawy dyscyplinarne członków korpusu służby cywilnej rozpoznają komisje dyscyplinarne:

  1. w I instancji - komisja dyscyplinarna

  2. w II instancji - Wyższa Komisja Dyscyplinarna Służby Cywilnej

Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów tworzy po jednej komisji dyscyplinarnej dla co najmniej trzech urzędów.

2. Komisję dyscyplinarną, w liczbie co najmniej 10 członków korpusu służby cywilnej, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje się na okres trzech lat.

3. Komisja dyscyplinarna powołuje ze swojego grona przewodniczącego komisji i jego zastępców.

4. Tryb pracy komisji dyscyplinarnej określa regulamin uchwalony przez komisję i zatwierdzony przez Wyższą Komisję Dyscyplinarną

Wyższą Komisję Dyscyplinarną powołuje Prezes Rady Ministrów.

2. W skład Wyższej Komisji Dyscyplinarnej wchodzi 15 członków powoływanych przez Prezesa Rady Ministrów na okres sześciu lat, w tym 12 członków powoływanych na wniosek Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów spośród urzędników służby cywilnej oraz trzech członków powoływanych na wniosek dyrektora generalnego służby zagranicznej spośród członków personelu dyplomatyczno-konsularnego. Członkowie Wyższej Komisji Dyscyplinarnej pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców.

3. Wyższa Komisja Dyscyplinarna powołuje ze swojego grona przewodniczącego Wyższej Komisji Dyscyplinarnej i jego zastępców.

4. Tryb pracy Wyższej Komisji Dyscyplinarnej określa regulamin uchwalany przez Komisję.

5. Obsługę prac Wyższej Komisji Dyscyplinarnej zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.

Na czas wykonywania zadań w komisjach dyscyplinarnych jej członkom przysługuje zwolnienie od pracy zawodowej.

Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wynagrodzenie członków Wyższej Komisji Dyscyplinarnej oraz komisji dyscyplinarnych

Wyższa Komisja Dyscyplinarna rozpatruje odwołania od orzeczeń komisji dyscyplinarnych.

Członkowie komisji dyscyplinarnych są niezawiśli w zakresie orzecznictwa dyscyplinarnego oraz nie są związani rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego wyroku sądu

Komisje orzekają w skaldzie

  1. w I instancji: 3 członków gdy chodzi o kare oprócz wydalenia ze służby

  2. 5 członków z czego przewodniczacy musi mieć wykształcenie prawnicze

  3. W II instancji jeżeli chodzi o wydalenie ze służby 5 członków z czego 2 co najmniej powinno mieć wykształcenie prawnicze

Rzecznika dyscyplinarnego urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród podległych mu członków korpusu służby cywilnej.

2. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie dyrektora generalnego urzędu i informuje go o dokonanych ustaleniach. O wszczęciu tego postępowania rzecznik zawiadamia osobę, której ono dotyczy.

3. Rzecznik postanawia o przekazaniu komisji dyscyplinarnej wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego albo, za zgodą dyrektora generalnego urzędu, o umorzeniu postępowania wyjaśniającego

.Komisja dyscyplinarna wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania.

2. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy, z zastrzeżeniem przepisów o ochronie tajemnicy ustawowo chronionej. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia ze służby cywilnej albo kary wydalenia z pracy w urzędzie, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród członków korpusu służby cywilnej

3. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie.

4. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.

5. Rozprawa jest jawna. W uzasadnionych przypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność rozprawy, jednakże ogłoszenie orzeczenia jest jawne.

6. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.

7. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej strony mogą odwołać się do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

Od orzeczeń Wyższej Komisji Dyscyplinarnej stronom oraz Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów przysługuje odwołanie do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

3. Do rozpoznania odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego kasacja nie przysługuje

Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej dołącza się do akt osobowych urzędnika służby cywilnej.

2. Dyrektor generalny urzędu wykonuje kary, o których mowa z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Kary dyscyplinarne określone wszystkie oprocz wydalenia ulegają zatarciu, a odpis orzeczenia dołączony do akt osobowych podlega zniszczeniu po upływie trzech lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ukaraniu. Na wniosek ukaranego zatarcie może nastąpić po upływie dwóch lat.

2. Jeżeli w okresie przed zatarciem kary dyscyplinarnej członek korpusu służby cywilnej będzie ponownie ukarany dyscyplinarnie, termin trzech lat, , liczy się od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ponownym ukaraniu.

3. W przypadku kary dyscyplinarnej wydalenia zatarcie oraz zniszczenie odpisu orzeczenia następuje po upływie trzech lat od dnia upływu okresu, na który kara została orzeczona.

4.Kto może być pracownikiem samorządowym oraz prawne podstawy zatrudnienia urzędnika samorządowego.

Pracownikiem samorządowym może być osoba, która:

1) jest obywatelem polskim,

2) posiada kwalifikacje zawodowe wymagane do wykonywania pracy na określonym stanowisku,

3) ukończyła 18 rok życia i ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych,

4) posiada stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku

Pracownicy samorządowi są zatrudniani:

1) na podstawie wyboru:

a) w urzędzie marszałkowskim: marszałek województwa, wiceprzewodniczący zarządu oraz pozostali członkowie zarządu województwa - jeżeli statut województwa tak stanowi,

b) w starostwie powiatowym: starosta, wicestarosta oraz pozostali członkowie zarządu powiatu - jeżeli statut powiatu tak stanowi, z tym że z członkami zarządu powiatu wybranymi spoza składu rady powiatu zawsze nawiązuje się stosunek pracy,

c) w urzędzie gminy: wójt (burmistrz, prezydent miasta),

d) w związkach jednostek samorządu terytorialnego: przewodniczący zarządu związku i pozostali członkowie zarządu - jeżeli statut związku tak stanowi,

2) na podstawie mianowania: pracownicy zatrudniani na stanowiskach pracy określonych w statucie gminy bądź związku międzygminnego,

3) na podstawie powołania: zastępca wójta (burmistrza, prezydenta miasta), sekretarz gminy, sekretarz powiatu, skarbnik gminy (główny księgowy budżetu), skarbnik powiatu (główny księgowy budżetu powiatu), skarbnik województwa (główny księgowy budżetu województwa),

4) na podstawie umowy o pracę: pozostali pracownicy samorządowi

5.Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z urzędnikiem państwowym mianowanym

Stosunek pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym ulega z mocy prawa rozwiązaniu z jego winy bez wypowiedzenia, w razie:

1) prawomocnego skazania na karę pozbawienia praw publicznych albo prawa wykonywania zawodu,

2) prawomocnego ukarania karą dyscyplinarną wydalenia z pracy w urzędzie,

3) zawinionej utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.

2. Stosunek pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym ulega z mocy prawa rozwiązaniu bez wypowiedzenia również w razie utraty obywatelstwa polskiego.

Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z urzędnikiem państwowym mianowanym może nastąpić także w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn - po upływie okresów przewidzianych w art. 53 Kodeksu pracy.

6.Odpowiedzialność dyscyplinarna urzędników służby cywilnej- rodzaje kar, kto rozpoznaje sprawy dyscyplinarne oraz zatarcie kar dyscyplinarnych.

Członek korpusu służby cywilnej odpowiada dyscyplinarnie za naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej.

2. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie trzech miesięcy od dnia powzięcia przez dyrektora generalnego urzędu wiadomości o naruszeniu obowiązków członka korpusu służby cywilnej ani po upływie dwóch lat od popełnienia tego czynu.

3. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej z powodu nieobecności w pracy nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg trzymiesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia jego stawienia się do pracy.

4. Jeżeli czyn członka korpusu służby cywilnej zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego.

5. Kara dyscyplinarna nie może zostać zastosowana po upływie dwóch lat od dnia wszczęcia postępowania dyscyplinarnego

Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec pracowników służby cywilnej są:

1) upomnienie;

2) nagana;

3) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego, nie więcej niż o 25 % - przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy;

4) wydalenie z pracy w urzędzie.

3. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w ust. 2 pkt 4 powoduje wygaśnięcie stosunku pracy.

4. Prawomocne orzeczenie kar wymienionych .ust 2 pkt 4 powoduje zakaz ubiegania się o zatrudnienie w korpusie służby cywilnej przez okres pięciu lat.

1 Za mniejszej wagi naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej dyrektor generalny urzędu może ukarać członka korpusu upomnieniem na piśmie. Ukaranie może być poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym.

2. Członek korpusu służby cywilnej może w ciągu siedmiu dni od wymierzenia mu kary upomnienia wnieść sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu.

3. W razie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 2, dyrektor generalny urzędu niezwłocznie przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu. Przekazanie sprawy rzecznikowi wszczyna postępowanie wyjaśniające.

Sprawy dyscyplinarne członków korpusu służby cywilnej rozpoznają komisje dyscyplinarne:

  1. w I instancji - komisja dyscyplinarna

  2. w II instancji - Wyższa Komisja Dyscyplinarna Służby Cywilnej

Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów tworzy po jednej komisji dyscyplinarnej dla co najmniej trzech urzędów.

2. Komisję dyscyplinarną, w liczbie co najmniej 10 członków korpusu służby cywilnej, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje się na okres trzech lat.

3. Komisja dyscyplinarna powołuje ze swojego grona przewodniczącego komisji i jego zastępców.

4. Tryb pracy komisji dyscyplinarnej określa regulamin uchwalony przez komisję i zatwierdzony przez Wyższą Komisję Dyscyplinarną

Wyższą Komisję Dyscyplinarną powołuje Prezes Rady Ministrów.

2. W skład Wyższej Komisji Dyscyplinarnej wchodzi 15 członków powoływanych przez Prezesa Rady Ministrów na okres sześciu lat, w tym 12 członków powoływanych na wniosek Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów spośród urzędników służby cywilnej oraz trzech członków powoływanych na wniosek dyrektora generalnego służby zagranicznej spośród członków personelu dyplomatyczno-konsularnego. Członkowie Wyższej Komisji Dyscyplinarnej pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców.

3. Wyższa Komisja Dyscyplinarna powołuje ze swojego grona przewodniczącego Wyższej Komisji Dyscyplinarnej i jego zastępców.

4. Tryb pracy Wyższej Komisji Dyscyplinarnej określa regulamin uchwalany przez Komisję.

5. Obsługę prac Wyższej Komisji Dyscyplinarnej zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.

Na czas wykonywania zadań w komisjach dyscyplinarnych jej członkom przysługuje zwolnienie od pracy zawodowej.

Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wynagrodzenie członków Wyższej Komisji Dyscyplinarnej oraz komisji dyscyplinarnych

Wyższa Komisja Dyscyplinarna rozpatruje odwołania od orzeczeń komisji dyscyplinarnych.

Członkowie komisji dyscyplinarnych są niezawiśli w zakresie orzecznictwa dyscyplinarnego oraz nie są związani rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego wyroku sądu

Komisje orzekają w skaldzie

  1. w I instancji: 3 członków gdy chodzi o kare oprócz wydalenie z pracy w urzędzie.

  2. 5 członków z czego przewodniczacy musi mieć wykształcenie prawnicze

  3. W II instancji jeżeli chodzi o wydalenie z pracy w urzędzie.5 członków z czego 2 co najmniej powinno mieć wykształcenie prawnicze

Rzecznika dyscyplinarnego urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród podległych mu członków korpusu służby cywilnej.

2. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie dyrektora generalnego urzędu i informuje go o dokonanych ustaleniach. O wszczęciu tego postępowania rzecznik zawiadamia osobę, której ono dotyczy.

3. Rzecznik postanawia o przekazaniu komisji dyscyplinarnej wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego albo, za zgodą dyrektora generalnego urzędu, o umorzeniu postępowania wyjaśniającego

.Komisja dyscyplinarna wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania.

2. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy, z zastrzeżeniem przepisów o ochronie tajemnicy ustawowo chronionej. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia ze służby cywilnej albo kary wydalenia z pracy w urzędzie, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród członków korpusu służby cywilnej

3. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie.

4. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.

5. Rozprawa jest jawna. W uzasadnionych przypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność rozprawy, jednakże ogłoszenie orzeczenia jest jawne.

6. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.

7. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej strony mogą odwołać się do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

Od orzeczeń Wyższej Komisji Dyscyplinarnej stronom oraz Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów przysługuje odwołanie do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

3. Do rozpoznania odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego kasacja nie przysługuje

Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej dołącza się do akt osobowych urzędnika służby cywilnej.

2. Dyrektor generalny urzędu wykonuje kary, o których mowa z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Kary dyscyplinarne określone wszystkie oprocz wydalenia ulegają zatarciu, a odpis orzeczenia dołączony do akt osobowych podlega zniszczeniu po upływie trzech lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ukaraniu. Na wniosek ukaranego zatarcie może nastąpić po upływie dwóch lat.

2. Jeżeli w okresie przed zatarciem kary dyscyplinarnej członek korpusu służby cywilnej będzie ponownie ukarany dyscyplinarnie, termin trzech lat, , liczy się od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ponownym ukaraniu.

7.Odpowiedzialność dyscyplinarna mianowanych pracowników samorządowych- rodzaje kar, kto rozpoznaje sprawy dyscyplinarne oraz zatarcie kar dyscyplinarnych.

Karę porządkową upomnienia za przewinienie mniejszej wagi wymierza bezpośredni przełożony pracownika samorządowego i zawiadamia go o tym na piśmie.

2. Pracownik samorządowy może w ciągu trzech dni od dnia doręczenia zawiadomienia o ukaraniu odwołać się do upoważnionego do czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w imieniu pracodawcy samorządowego, który decyduje o jego uwzględnieniu lub odrzuceniu.

3. Karami dyscyplinarnymi są:

1) nagana,

2) nagana z ostrzeżeniem,

3) nagana z pozbawieniem możliwości awansowania przez okres do dwóch lat do wyższej grupy wynagrodzenia lub na wyższe stanowisko,

4) przeniesienie na niższe stanowisko,

5) wydalenie z pracy w urzędzie.

Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie miesiąca od dnia uzyskania wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego odpowiedzialność dyscyplinarną ani po upływie roku od dnia popełnienia takiego czynu. Jeżeli z powodu nieobecności w pracy urzędnik nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg miesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się urzędnika do pracy. Jeżeli jednak czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie następuje wcześniej niż przedawnienie karne.

2. Karę dyscyplinarną, z wyjątkiem kary wydalenia z pracy w urzędzie, uważa się za niebyłą i wzmiankę o niej wykreśla się z akt komisji dyscyplinarnej i urzędu po upływie dwóch lat od uprawomocnienia się orzeczenia. Komisja dyscyplinarna, biorąc pod uwagę osiągnięcia w pracy i zachowanie się pracownika, może na wniosek pracownika lub jego przełożonego uznać karę za niebyłą i zarządzić jej wykreślenie w terminie wcześniejszym.

3. Po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczenia komisji dyscyplinarnej ukarany może wystąpić o uznanie za niebyłą kary wydalenia z pracy w urzędzie

Do orzekania w sprawach dyscyplinarnych powołuje się komisje dyscyplinarne l i II instancji.

2. Komisja dyscyplinarna l instancji składa się z członków wybranych przez radę gminy (zgromadzenie związku) spośród pracowników samorządowych, z wyjątkiem pracowników zatrudnionych na podstawie wyboru i umowy o pracę.

3. Komisja dyscyplinarna II instancji składa się z członków wybranych przez radę gminy (zgromadzenie związku) spośród radnych.

4. Członków komisji dyscyplinarnych wybiera się na okres kadencji rady

. Od orzeczeń komisji dyscyplinarnych II instancji stronom służy odwołanie do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

. Do rozpatrzenia odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego skarga kasacyjna nie przysługuje.

8.Warunki jakie należy spełnić by być zatrudnionym w samorządzie na kierowniczym stanowisku urzędniczym

1) jest obywatelem polskim,

2) posiada kwalifikacje zawodowe wymagane do wykonywania pracy na określonym stanowisku,

3) ukończyła 18 rok życia i ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych,

4) posiada stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku

Urzędnikiem samorządowym może być osoba która spełnia powyższe wymagania oraz:

1) posiada co najmniej wykształcenie średnie,

2) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne,

3) cieszy się nieposzlakowaną opinią

Pracownikiem samorządowym zatrudnionym na kierowniczym stanowisku urzędniczym może być osoba która spełnia powyższe wymagania oraz

1) posiada łącznie co najmniej dwuletni staż pracy:

a) na stanowiskach urzędniczych w jednostkach samorządowych

b) w służbie cywilnej, lub

c) w służbie zagranicznej, z wyjątkiem stanowisk obsługi, lub

d) w innych urzędach państwowych, z wyjątkiem stanowisk pomocniczych i obsługi, lub

e) na kierowniczych stanowiskach państwowych oraz

2) posiada wykształcenie wyższe.

Pkt. 1 nie stosuje się do zastępca wójta (burmistrza, prezydenta miasta), sekretarz gminy, sekretarz powiatu, skarbnik gminy (główny księgowy budżetu), skarbnik powiatu (główny księgowy budżetu powiatu), skarbnik województwa (główny księgowy budżetu województwa),

9.Zmiany stosunku pracy mianowanego urzędnika państwowego

Jeżeli wymagają tego potrzeby urzędu, urzędnikowi państwowemu można zlecić, na okres do trzech miesięcy w roku kalendarzowym, wykonywanie innej pracy niż określona w akcie mianowania lub w umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami. W okresie tym przysługuje mu wynagrodzenie stosowne do wykonywanej pracy, lecz nie niższe od dotychczasowego

W razie reorganizacji urzędu urzędnika państwowego mianowanego [2] można przenieść na inne stanowisko służbowe, odpowiadające kwalifikacjom pracownika, jeżeli ze względu na likwidację stanowiska zajmowanego przez urzędnika nie jest możliwe dalsze jego zatrudnienie na tym stanowisku. Po przeniesieniu przysługuje wynagrodzenie stosowne do wykonywanej pracy, lecz przez okres sześciu miesięcy nie niższe od dotychczasowego

Urzędnika państwowego można, na jego wniosek lub za jego zgodą, przenieść do pracy w innym urzędzie w tej samej lub innej miejscowości. Przeniesienia dokonuje kierownik urzędu, w którym urzędnik ten ma być zatrudniony, w porozumieniu z kierownikiem urzędu dotychczas zatrudniającego urzędnika

W razie trwałej utraty zdolności do pracy na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej orzeczeniem lekarza orzecznika zus, urzędnika państwowego mianowanego można za jego zgodą przenieść na inne, także niższe stanowisko, z tym że przez okres trzech miesięcy zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia. Jeżeli urzędnik państwowy zostaje poddany rehabilitacji zawodowej lub przysposobieniu do innej pracy, zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia przez okres dwunastu miesięcy

Niedopuszczalne jest czasowe przeniesienie, bez zgody zainteresowanego, do urzędu mającego siedzibę w innej miejscowości kobiety w ciąży lub urzędnika państwowego sprawującego opiekę nad dzieckiem w wieku do czternastu lat, a także w wypadkach, gdy stoją temu na przeszkodzie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika.

Możliwe jest także zawieszenie stosunku pracy urzednika państwowego mianowanego

Obligatoryjne w przypadku tymczasowego aresztowania i trwa do wygaśnięcia stosunku pracy chyba że został rozwiązany

W okresie aresztowania zachowuje prawo do połowy wynagrodzenia jeżeli został wypuszczony dostaje reszte zaległego wynagrodzenia

Fakutltatywne- jeżeli wszczęto postepowanie dyscyplinarne zawieszenie nie może trwac dłużej niż 3 m Ce zachowuje prawo do innych świadczeń i wynagrodzenia

10.Przesłanki rozwiązania stosunku pracy w drodze wypowiedzenia z pracownikiem samorządowym mianowanym.

likwidacji lub reorganizacji urzędu gminy lub innych jednostek, oraz biur (ich odpowiedników), połączonej ze zmniejszeniem stanu zatrudnienia,

niezawinionej utraty uprawnień do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku

trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pracy na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej orzeczeniem lekarza orzecznika zus, jeżeli nie ma możliwości zatrudnienia pracownika na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych, albo pracownik odmawia podjęcia takiej pracy

nabycia prawa do renty lub emerytury

11.Prawne podstawy nawiązania stosunku pracy w służbie cywilnej

Dyrektor generalny urzędu organizuje nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej.

Zatrudnienie następuje na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub czas określony nie dłuższy niż trzy lata, zawieranej w dniu następnym po dniu upływu okresu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej.

. W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej umowę o pracę zawiera się na czas określony, nie dłuższy niż wyzej.

Na umotywowany wniosek bezpośredniego przełożonego dyrektor generalny urzędu może zawrzeć z pracownikiem umowę o pracę na czas nieokreślony przed upływem terminu, jednak nie wcześniej niż po upływie roku.

Dyrektor generalny urzędu może skierować pracownika podejmującego po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej do odbycia służby przygotowawczej, jeżeli jego wiedza i doświadczenie zawodowe uzasadniają konieczność przeszkolenia

Służbę przygotowawczą organizuje dyrektor generalny urzędu, mając na względzie konieczność zapoznania pracownika z podstawowymi aktami prawnymi normującymi funkcjonowanie urzędu oraz jego strukturą i zadaniami Nie trwa dłużej niż 3 m Ce

12.Warunki jakie należy spełnić ubiegając się o pracę w służbie cywilnej.

W służbie cywilnej może być zatrudniona osoba, która:

1) jest obywatelem polskim;

2) korzysta z pełni praw publicznych;

3) nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

4) posiada kwalifikacje wymagane w służbie cywilnej;

5) cieszy się nieposzlakowaną opinią.

Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej, a nabór do służby cywilnej jest otwarty oraz konkurencyjny

13.Przyczyny wygaśnięcia stosunku pracy urzędnika służby cywilnej.

Stosunek pracy urzędnika służby cywilnej wygasa w razie:

1) odmowy złożenia ślubowania;

2) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;

3) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby cywilnej;

4) prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

5) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych lub zakazu wykonywania zawodu urzędnika w służbie cywilnej;

6) upływu trzech miesięcy nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania;

7) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia lub niepodjęcia pracy w urzędzie, do którego urzędnik został przeniesiony.

14.Rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem z urzędnikami służby cywilnej

Rozwiązanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej następuje, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie:

1) dwukrotnej, następującej po sobie, negatywnej oceny, o której mowa w art. 52 ust. 1;

2) stwierdzenia przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych trwałej niezdolności do pracy uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków urzędnika służby cywilnej; w celu zbadania stanu zdrowia urzędnika tego można skierować do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z urzędu lub na jego prośbę;

3) utraty nieposzlakowanej opinii;

4) postępowania karnego toczącego się przeciwko urzędnikowi przez okres dłuższy niż trzy miesiące.

2. Rozwiązanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej może nastąpić, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie:

1) osiągnięcia wieku 65 lat, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury;

2) odmowy poddania się badaniu przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;

3) likwidacji urzędu, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie

3. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez wypowiedzenia może nastąpić w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok.

4. W razie niezdolności do pracy z powodu choroby, o której mowa w ust. 3, urzędnik służby cywilnej zachowuje prawo do świadczeń pieniężnych przez okres przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

5. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej z przyczyn określonych w ust. 1-3 nie może naruszać przepisów dotyczących szczególnej ochrony pracowników w zakresie wypowiedzenia i rozwiązania stosunku pracy.

6. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej może nastąpić także w drodze porozumienia stron lub za trzymiesięcznym wypowiedzeniem na skutek rezygnacji urzędnika służby cywilnej.

15.Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez wypowiedzenia jego winy

Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez wypowiedzenia z winy urzędnika może nastąpić w razie:

1) ciężkiego naruszenia przez urzędnika podstawowych obowiązków członka korpusu służby cywilnej, jeżeli wina urzędnika jest oczywista;

2) popełnienia przez urzędnika w czasie trwania stosunku pracy przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnienie, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;

3) zawinionej przez urzędnika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku, jeżeli nie jest możliwe wyznaczenie urzędnikowi stanowiska uwzględniającego jego przygotowanie zawodowe.

8. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez wypowiedzenia z winy urzędnika nie może nastąpić po upływie miesiąca od dnia uzyskania wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie stosunku pracy.

16.Kto wchodzi w skład państwowego zasobu kadrowego

Państwowy zasób kadrowy tworzą:

  1)   urzędnicy służby cywilnej, jeżeli posiadają co najmniej pięcioletni staż pracy;

  2)   osoby, które złożą z wynikiem pozytywnym egzamin;

  3)   osoby, które wygrają konkurs ogłoszony przez Prezesa Rady Ministrów, o którym mowa w art. 8 ust. 1;

  4)   osoby mianowane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na pełnomocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w innych państwach i przy organizacjach międzynarodowych.

2. Przynależność do państwowego zasobu kadrowego osób, o których mowa w ust. 1, trwa przez okres pięciu lat od dnia wejścia do państwowego zasobu kadrowego.

3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, ponowne wejście do państwowego zasobu kadrowego wymaga złożenia egzaminu z pozytywnym wynikiem.

17.kto może przystąpić do egzaminu warunkującego wejście do państwowego zasobu kadrowego

Do egzaminu może przystąpić osoba, która:

  1)   ma tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;

  2)   jest żołnierzem rezerwy lub nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony;

  3)   jest obywatelem polskim;

  4)   korzysta z pełni praw publicznych;

  5)   nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

  6)   cieszy się nieposzlakowaną opinią;

  7)   posiada co najmniej pięcioletni staż pracy;

  8)   zna co najmniej jeden język obcy spośród języków roboczych Unii Europejskiej.

4. Osoba przystępująca do egzaminu wnosi opłatę w wysokości 50 % minimalnego wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Opłata stanowi przychód Krajowej Szkoły Administracji Publicznej.

5. Osoba, która złożyła egzamin z wynikiem pozytywnym, otrzymuje świadectwo potwierdzające kwalifikacje do pracy na wysokim stanowisku państwowym.

6. Prezes Rady Ministrów, uwzględniając potrzebę zapewnienia obiektywności postępowania, sprawnego przeprowadzenia egzaminów, wszechstronnej oceny wiedzy, umiejętności i predyspozycji kierowniczych kandydatów, powszechności dostępu do egzaminu oraz jawności wyników prac komisji egzaminacyjnej, określi, w drodze rozporządzenia:

  1)   zakres tematyczny egzaminu, w tym obejmujący znajomość języka obcego, o którym mowa w ust. 3 pkt 8, oraz sprawdzenia predyspozycji kierowniczych kandydatów;

  2)   organizację i sposób przeprowadzania egzaminu oraz sposób ustalania ocen, w tym najniższą ocenę pozytywną warunkującą złożenie egzaminu z wynikiem pozytywnym;

  3)   sposób wnoszenia opłaty, o której mowa w ust. 4;

  4)   wzór świadectwa potwierdzającego kwalifikacje do pracy na wysokim stanowisku państwowym;

  1. wysokość wynagrodzenia egzaminatorów, w ramach środków uzyskanych z opłat, o których mowa w ust. 4.

18.Przesłanki obligatoryjnego odwołania osoby powołanej na wysokie stanowiska państwowe z państwowego zasobu kadrowego.

Odwołanie osób, z zajmowanych stanowisk może nastąpić w każdym czasie, w takim samym trybie, w jakim nastąpiło powołanie na te stanowiska, chyba że przepisy szczególne przewidują inny tryb postępowania

Odwołanie jest obligatoryjne w przypadkach:

  1)   rażącego naruszenia przepisów prawa;

  2)   prowadzenia działalności, która pozostaje w sprzeczności z wykonywanymi obowiązkami;

  3)   utraty zdolności do pełnienia obowiązków służbowych z powodu choroby lub innej przeszkody trwale uniemożliwiającej pełnienie obowiązków służbowych;

  4)   rezygnacji ze stanowiska;

  5)   skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

  6)   zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;

  7)   utraty ważności świadectwa, lub upływu okres


Wyszukiwarka