4 pytania otwarte z psychiatrii wejściówka: dopisać maniakalny czy majaczeniowy

1. Delirium, majaczenie, zespół majaczeniowy, ostry zespół mózgowy:

- zespół zaburzeń świadomości, któremu towarzyszą iluzje, omamy głównie wzrokowe, ale też słuchowe, dotykowe i inne oraz

- lęk i pobudzenie psychomotoryczne,

- zaburzenia snu, przy czym objawy te nasilają się często wieczorem i nocą

- omamy układać się mogą w niezwykle żywe wizje przypominające film, którym towarzyszą urojenia "dziania się" (tzn. chory ma poczucie uczestnictwa w rozgrywających się przed jego oczami wydarzeniach).

- orientacja autopsychiczna jest zazwyczaj zachowana

- allopsychiczna zaś bywa zazwyczaj zaburzona

- po przeminięciu stanu majaczeniowego stwierdza się zwykle częściową lub całkowitą niepamięć okresu chorobowego

Stany majaczeniowe spotyka się w wielu chorobach somatycznych: np. ciężkich infekcjach przebiegających z wysoką gorączką, zatruciach, mocznicy, niewydolności wątroby, urazach, odwodnieniu (zwłaszcza u osób w wieku podeszłym).

Zespoły majaczeniowe mogą również wikłać zespoły abstynencyjne alkoholowe (delirium tremens - majaczenie drżenne) i po odstawieniu benzodiazepin.

• Adam Bilikiewicz: Organiczne zaburzenia psychiczne.

2. Zespół hebefreniczny, czyli schizofrenia zdezorganizowana:

Schizofrenia zdezorganizowana lub hebefreniczna - to podtyp schizofrenii, który charakteryzuje się przede wszystkim

- niespójnością, absurdalnością zachowania

- nieadekwatnością reakcji emocjonalnych lub ich całkowitym brakiem;

- ponadto obserwuje się wzmożoną wrażliwość na bodźce wewnętrzne, przy jednoczesnym osłabieniu wrażliwości na bodźce zewnętrzne.

- mogą występować halucynacje oraz urojenia, ale nigdy nie tworzą one usystematyzowanej całości

- charakterystyczne dla chorych jest także zaniedbanie higieny osobistej, a niekiedy koprofagia). *(spożywanie odchodów)

- schizofrenia zdezorganizowana, czyli hebefreniczna rozpoczyna się najczęściej wcześnie (pomiędzy 15 a 25 rokiem życia).

- uczucie pustki u chorego,

- pogorszenie funkcjonowania społecznego oraz dominacja objawów osiowych (rozszczepiennych, czyli autyzm, zamknięcie się w sobie, zubożenie uczuciowe). Z tego względu rokowanie w tej odmianie schizofrenii jest często niepomyślne.

3. Katatonia - występowanie zwiększonej lub zmniejszonej aktywności ruchowej w psychozie (schizofrenia katatoniczna) bądź spowodowanej chorobami mózgu, zaburzeniami metabolicznymi lub substancjami psychoaktywnymi. Objawy katatoniczne w schizofrenii występują rzadko w krajach rozwiniętych, dzielą się na:

• sztywność katatoniczną - pacjent utrzymuje jedną pozycję i wykazuje opór przy próbie jej zmiany

• postawę katatoniczną - pacjent układa ciało w niezwykłą bądź dziwaczną pozycję i utrzymuje ją przez jakiś czas

• negatywizm katatoniczny - stawianie oporu przed wykonywaniem jakichkolwiek poleceń lub wykonywanie czynności do nich przeciwnych

• giętkość woskowatą - pacjent przez pewien czas utrzymuje pozycję nadaną mu przez inną osobę

• osłupienie (stupor) katatoniczne - występowanie akinezji, mutyzmu (milczenie) i braku reakcji u pacjenta z zachowaną świadomością (lub nieznacznym przymgleniem świadomości).

• pobudzenie katatoniczne - występowanie bezcelowej aktywności ruchowej nie spowodowanej żadnym czynnikiem zewnętrznym

4. Paranoiczne. Nie pamietam jak dokładnie brzmiało to pytanie otwarte.

Zaburzenia urojeniowe paranoiczne - usystematyzowane urojenia, najczęściej prześladowcze i oddziaływania, rzadziej wielkościowe lub inne. Omamy występują sporadycznie, struktura osobowości jest zachowana.

Pytanie z testu: Z psychopatologicznego punktu widzenia istotne jest, że urojenia paranoiczne są osądami, które są możliwe do zaistnienia, w przeciwieństwie do urojeń paranoidalnych.

Urojenia paranoiczne są usystematyzowane, a w wyrażanych urojeniowo treściach występuje spójność. Charakterystyczną cechą paranoi prawdziwej jest to, że urojenia dotyczą jednej tematyki.

Schizofrenia paranoidalna. Zespół parafreniczny (urojeniowo-omamowy) - określenie procesu psychotycznego, na który składają się urojenia (najczęściej prześladowcze i odnoszące) oraz omamy - najczęściej słowne. Najczęściej występuje w przebiegu schizofrenii paranoidalnej.

Zespół paranoidalny - zespół, w którym urojenia nie tworzą spójnego systemu, często są to urojenia wpływu lub owładnięcia. Występują również halucynacje, zaburzenia jaźni i toku myślenia. Ponadto u pacjenta występują dodatkowo objawy negatywne takie jak deficyty myślenia, uczuć i motywacji, wahania nastroju i inne.