Polarografia

część woltamperometrii, elektrochemiczna metoda analityczna polegająca na przyłożeniu liniowo wzrastającego potencjału elektrycznego do kroplowej elektrody rtęciowej będacej elektrodą pracującą z cyklicznie zmieniającą się w trakcie pomiaru powierzchnią i rejestracji natężenia prądu płynącego przez nią. Wartość natężenia prądu jest proporcjonalna do stężenia obecnej w roztworze substancji ulegającej utlenieniu lub redukcji. Krzywa zależności natężenia prądu od liniowo rosnącego potencjału, rejestrowana za pomocą aparatu zwanego polarografem, w postaci tzw. krzywej polarograficznej pozwala zidentyfikować substancję badaną i określić jej stężenie.

produkty elektrolizy zaleza od roznicy potenciałów tylko wtedy kiedy w roztworze jest więcej niż jeden jon który może ulegac reakcji.

Różne konstrukcje elektrod rtęciowych: a - kapiąca elektroda rtęciowa, b - wisząca elektroda rtęciowa, c - elektroda rtęciowa z automatyczną generacją kropli, d - błonkowa elektroda rtęciowa. A - kontakt elektryczny, B - kapilara, C - elastyczny wężyk, D - śruba mikrometryczna, E - elektromagnes, F - zawór rtęci, G - dysk elektrody stałej.

jeżeli wzrasta potencjal wzrasta wedrowka jonow. Stezenie jonow przy powierzchni elektrody = 0

na podstawie zmiany potencjalu rozkladu identyfikujemy jony w roztworze.

Kropla rteci jest zabrudzona przez amalgamaty z metalami wydzielone na kropli.

Kroplowa elektroda rteciowa:

trzeba dokladnie sterowac narastajaca kropla rteci. Muszą się odrywac w tych samych momentach czasowych.

Ig= A * ve * w^3/2* t^1/6 * D^1/2* C0

A-wspolczynnik liczbowy charakerystyczny dla danego polarografu

ve-liczba elektronow wymienianych w rekacji redukcji jednego jonu lub czasteczki depolaryzanta

w-masa rteci wyplywajaca z kapilary w jednostce czasu

t-czas trwania kropli

D-wspolczynnik dyfuzji

C0-stezenie substancji w roztworze

wzor pozwala na wyznaczenie stezenia jonow w roztworze

t

V