OSTRA NIEDODMA PŁUCA
Definicja
Ostra niedodma - jest stanem polegającym na nagłym zniesieniu upowietrznienia płuca w obszarze wentylowanym przez odpowiednie oskrzele. Możemy wyróżnić niedodmę całego płuca, niedodmę płatową, segmentową lub subsegmentową.
Ostra niedodma może prowadzić do ostrej hipoksemii lub nawet do zespołu ARDS.
Etiopatogeneza
Czynnikami warunkującymi powietrzność płuc są :
wielkość pęcherzyków płucnych,
stan czynnościowy surfaktantu,
rozkład ciśnień w jamie opłucnowej,
drożność dróg oddechowych.
Mechanizm niedodmy polega na zapadnięciu się pęcherzyków płucnych i/lub resorpcji gazu pęcherzykowego oraz bliznowaceniu.
Czynnikami ryzyka ostrej niedodmy są :
zaawansowany wiek,
nadwaga,
upośledzona czynność mięśni oddechowych,
płyn w jamie opłucnowej,
uszkodzenia klatki piersiowej,
powiększenie serca,
wzrost ciśnienia w jamie brzusznej,
upośledzona drożność oskrzeli,
okres pooperacyjny,
zbyt mała objętość oddechowa u chorych wentylowanych mechanicznie.
Rozpoznanie niedodmy :
wywiad - umożliwia identyfikację przyczyn niedodmy (zachłyśnięcie, operacja chirurgiczna, uraz, napad astmy),
badanie przedmiotowe - stłumiony odgłos opukowy, szmer oskrzelowy,
badanie rtg klatki piersiowej - pozwala na rozpoznanie niedodmy i jej wielkości,
tomografia komputerowa,
rezonans magnetyczny,
badanie cytologiczne plwociny i popłuczyn oskrzelowych,
bronchoskopia z pobraniem wycinków do badań cytologicznych i histopatologicznych,
badania czynnościowe : spirometria, gazometria.
Leczenie niedodmy płuc - zależy od przyczyny :
w przypadku raka płuc - resekcja płuca, chemioterapia, radioterapia, laseroterapia wewnątrzoskrzelowa,
w chorobach zapalnych - antybiotykoterapia, leki poprawiające drożność dróg oddechowych (beta2 - mimetyki, leki antycholinergiczne, mukolityki, glikokortykosterydy),
w przypadku ciał obcych - usunięcie ciała obcego metodą bronchoskopową lub płukaniem oskrzela, kinezyterapia,
czasami wentylacja mechaniczna z dodatnim ciśnieniem wydechowym.