Wierzba całolistna (salix integra)

• Forma kulista. Pędy czerwone w stanie bezlistnym. Bardzo ozdobne są pędy i liście biało-różowo-zielone, starzejąc się zielenieją.

• Nie posiada owoców

• Odporna na mrozy

• Ponieważ najładniej wyglądają młode przyrosty należy ją mocno przycinać.

• Osiąga ona niewielkie rozmiary ('miniatury') dlatego doskonale nadają się do sadzenia nawet w bardzo małych ogrodach.

• W naturalnych środowiskach, (często górskich) tworzą formy krzaczaste lub płożące się.

• Miniaturowe wierzby są najczęściej szczepione na grubych pędach gatunków silnie rosnących.

• kwiaty męskie, zależnie od odmiany są srebrzyste, pomarańczowe, czerwone, czarne, a w czasie kwitnienia żółte.

• Rosną na każdej glebie, byle wilgotnej i słonecznym stanowisku.

• Pięknie wyglądają sadzone pojedynczo lub w grupach, w pobliżu zbiorników wodnych, jak i ogrodach skalnych. Można również uprawiać je w pojemnikach, wykorzystując do dekoracji tarasów, balkonów itp.

Wierzba pięciopręcikowa (salix pentada)

• Rośnie dziko w Europie i Azji. W Polsce rośnie na całym niżu.

• Krzew lub małe drzewo o kulistym pokroju. Osiąga wysokość do 13 m .

• żyje do 80 lat

• kotki długości 6 cm

• Młode gałązki czerwonobrunatne, starsze gałęzie i pień szare. Pączki co 3-4 cm, nieco odstające, nagie i silnie połyskujące.

• Lancetowate lub jajowato-eliptyczne o długości ok. 12 cm, szerokości 3-4 cm, gęsto rozmieszczone na pędach.

• Na górnej stronie ciemnozielone i silnie połyskujące, spodem jasnozielone i matowe.

• Rośnie na wilgotnych łąkach, rozlewiskach rzecznych, bagnach, torfowiskach. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby.

• Kwitnie później, niż inne wierzby, bo dopiero pod koniec maja i w czerwcu.

• Roślina lecznicza:

• ze względu na swoje błyszczące, jakby lakierowane liście i gęsty pokrój bywa sadzona, jako roślina ozdobna.

• Lubi wilgoć

• wyjątkową cechą Salix pentandra jest późne zakwitanie i kwiatostany utrzymują się niekiedy przez całą zimę do wiosny!

Wierzba purpurowa (salix purpura)

• Występuje w Azji (w Mongolii), Afryce Północnej (Algeria, Maroko, Tunezja) i w całej niemal Europie. Pospolity na całym niżu Polski.

• Krzew o kulistej koronie, osiągający wysokość do 3 m.

• Pędy wyprostowane, cienkie i bardzo elastyczne.

• Wyrastają gęsto i zabarwione są na purpurowoczerwono,

• tylko starsze gałęzie są szarozielone.

• Jej pędy są gorzkie i wskutek tego nie są zjadane przez zwierzęta.

• Odwrotnie lancetowate, matowe, na górnej stronie ciemnozielone, na spodniej o sinozielonym kolorze.

• Mają długość 5 - 10 cm

• i ustawione są na pędzie najczęściej skrętolegle, ale występują też liście ustawione naprzeciwlegle, co wśród wierzb jest cechą charakterystyczną wyłącznie dla tego gatunku.

• Rośnie głównie w dolinach rzek, potoków, nad stawami, na mokrych łąkach.

• Wymaga podłoża o dużej wilgotności

• Rośnie na glebach ubogich, piaszczystych i żwirowych.

• Kwitnie przed rozwojem liści, od marca do połowy czerwca.

• Nasiona rozsiewane przez wiatr.

• Jest jedną z głównych roślin wykorzystywanych w wikliniarstwie. Jest też często uprawiana w tym celu.

• ze względu na swoje kolorowe pędy, piękne kwiatostany i gęsty pokrój jest uprawiana w różnych odmianach jako roślina ozdobna.

Wierzba trójpręcikowa Salix triandra

• Występuje w Azji, Europie i Afryce Północnej (Algeria, Maroko, Tunezja). W Polsce w stanie naturalnym występuje na całym obszarze, bardziej pospolita jest w Karpatach i na południu Polski.

• Krzew, rzadziej małe drzewo o wysokości do 7 m i gałęziach wzniesionych i odstających.

• Pędy długie i elastyczne

• Liście wąsko eliptyczne, krótko zaostrzne o długości 5-10 m

• O piłkowanych brzegach

• Góra liścia ciemnozielona, po spodniej stronie jasno zielona

• Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarnych lub rdzawych, dołem jasnych.

• Przysadki trwałe, pozostają na pędach do dojrzenia owoców. Kotki cienkie i luźnokwiatowe

• Charakterystyczną cechą gatunkowa jest występowanie w kwiatach 3 pręcików. Są one w nasadzie gęsto owłosione.

• Rośnie w Zarośla nadrzeczne, rowy, wilgotne obrzeża łąk. W górach do regla dolnego.

• może być uprawiana na różnych rodzajach gleb;

• lubi przede wszystkim gleby zasobne w wilgoć.

• bardzo wrażliwa na przymrozki.

Wierzba wiciowa (salix viminalis)

• Jest to pospolity gatunek euroazjatycki.

• Wyniosły krzew lub drzewko osiągające do 5 metrów wysokości.

• Gałązki cienkie i wiotkie, szare lub zielonawe, młode są srebrzyście owłosione.

• Kwiatostany to walcowate kotki, męskie 3 × 1 cm, żeńskie mniejsze

• Występuje w całym kraju

• , w wilgotnych miejscach nad rzekami i strumieniami.

• Gatunek ten łączy bardzo istotne cechy z punktu widzenia cech środowiska, tzn. odporność na skrajne warunki klimatyczne, choroby, małe wymagania glebowe,

• duża dynamika wzrostu w kolejnych sezonach wegetacyjnych.

• Nadaje się do nasadzeń nadwodnych, nieodpowiednia na suche gleby.

• Możliwości wykorzystania są różnorodne. Roślina ta może odegrać rolę w ochronie środowiska przyrodniczego, do rekultywacji gruntów,

• oczyszczania ścieków bytowych oraz jako pasy zieleni ochronnej,

• ograniczających stopień zanieczyszczenia powietrza, a także znajduje szerokie zastosowanie do produkcji energii.