FABUŁA:

• sekwencja z d a r z e ń p r z e d s t a w i o n y c h w utworze,

• tworzywo stanowią w ą t k i zdarzeniowe utworu,

• sekwencjonalność zdarzeń jest konsekwencją linearnego charakteru narracji

• ze względu na świat przedstawiony i występujące w nim postaci i stosunki między zdarzeniami, w których one uczestniczą, należy wyróżnić następujące rodzaje relacji między zdarzeniami:

• n a s t ę p s t w o c z a s o w e, które odzwierciedla kolejność relacjonowanych zdarzeń,

• z w i ą z e k p r z y c z y n o w o - s k u t k o w y, który ukazuje na przykład zależność postępowania bohaterów od tego, co zdarzyło się wcześniej,

• zdarzenia fabularne, z wyjątkiem zdarzeń epizodycznych i dygresyjnych, mają z reguły charakter celowościowy — t e l e o l o g i c z n y,

• gatunki literackie, które kształtują utwór na podstawie fabuły jednowątkowej — nowela, i wielowątkowej — epos, epopeja, powieść.

• p r z e d a k c j a - relacje o zdarzeniach poprzedzających czas opowiadanych zdarzeń,

• p o a k c j a - zdarzenia relacjonowane w narracji, a rozgrywające się już poza ramą czasową opowiadanych zdarzeń; w przeszłości funkcjonowała terminologia niemiecka: Forgeschichte (przedakcja) i Nachgeschichte (poakcja).

KOMPOZYCJA:

• pewnego rodzaju konstrukcja, porządkująca materiał fabularny,

• fabuła, akcja, temat są funkcjami kompozycji dzieła i pozostają we wzajemnych uwarunkowaniach,

• operowanie kategoriami czasu i przestrzeni ma istotne konsekwencje w sferze kompozycji dzieła,

• kompozycja spełnia funkcję porządkującą w tym sensie, że materiał treściowy, będący tworzywem dzieła, selekcjonuje, wiąże w większe zespoły i całości, relatywizuje te całostki wobec siebie, hierarchizuje, czyli ustala stosunki ważności i zależności,

• poprzez te stosunki organizuje c z a s i p r z e s t r z e ń świata przedstawionego w utworze,

• elementy te prowadzone są na zasadzie c e l o w o ś c i, która uwidacznia się dopiero w większych cząstkach kompozycyjnych, a w pełni dopiero w całości utworu,

• czynnik konstrukcyjnie najważniejszy w strukturze dzieła literackiego stanowi t e m a t ,

• temat może być realizowany na różne sposoby, owe hierarchiczne układy czynników składowych mogą być bardzo różnorodne. Również i związki pomiędzy nimi mają niejednaki charakter.