1.12.2010r

Temat: Społeczno- kulturowe determinanty rozwoju regionalnego.

1.Dwa główne ujęcia regionu:

a) geograficzno- ekonomiczne- ukazuje w jakim zakresie państwowe elity polityczne i administracja państwowa podporządkowały podległe im historyczne regiony polityce rozwoju.

b)społeczno - kulturowe- prezentuje jakie skutki dla regionu przynosi państwowa polityka rozwoju a z drugiej jak wytworzone tożsamości kulturowe i społeczne określają możliwości wpływu czynników endogennych na rozwój regionu.

2.Na rozwój regionu wpływa:

kapitał kulturowy( Bourdieu)- to postrzeganie w życiu prywatnym umiejętności, zwyczaje nawyki style językowe rodzaj ukończonych szkół gust, style życia. Kapitał kulturowy może przyjmować trzy formy:

• ucieleśnioną

• uprzedmiotowiona

• zinstytucjonalizowaną

W odniesieniu do lokalnego i regionalnego wymiaru kapiały kulturowego można przyjąć, że jego elementy składowe to:

• infrastruktura edukacyjna

• struktura zawodowa

• Struktura socjolektarna

• Homogeniczność- heterogeniczność kulturowa

• Instytucjonalizacja wartości i ich infrastruktura środowiskowa

• Struktura społeczna i kryteria mobilności

• Rozmieszczenie przestrzenne instytucji upowszechnia kultury i ich oferta

• Folklor i jego zasięg społeczny

• Dziedziny i obszar zmian kulturowych i ich struktura.

kapitał społeczny : jest dobrem społecznym, pozwala skutecznie rozwiązywać problemy społeczne, pozwala lepiej regulować zasady działania wspólnoty lokalnej, pozwala efektywnie rozwijać różne formy organizacyjne przedsiębiorczości gospodarczej.

Przejawem kapitały społecznego w relacjach międzyludzkich są:

• stosunki władzy

• normy społeczne

• zaufanie społeczne

kapitał intelektualny: jest wartością niematerialną o złożone strukturze, oddziałującej na funkcjonowanie firm, regionów i społeczeństw. Jego istotnym składnikami są:

• kapitał ludzki ( zasoby wiedzy umiejętności, doświadczenie, motywacja, intuicja, przedsiębiorczość)

• kapitał strukturalny ( składa się z kapitału organizacyjnego( cała sieć systemów komunikacyjnych, technologie jakość zarządzania) innowacyjnego( umiejętność odnowy ) i procesowego( odnosi się do zwiększenia i efektywności działań))

• kapitał relacyjny ( powiązania i relacje z otoczeniem zewnętrznym, który przypisuje się określoną wartość).

3.Cechy charakterystyczne regionów o dużej dynamice rozwoju ekonomicznego, w wysokim poziomem kapitału intelektualnego i społecznego:

• wysoka podaż wykwalifikowanej siły roboczej

• Rozwinięte możliwości kształcenia

• Zapotrzebowanie na prace o wysokich kwalifikacjach

• Istnienie instytucji naukowych

• Wysoka jakość instytucji naukowych

• Rozbudowana i zróżnicowana podmiotowo struktura układów regionalnych

• Częste podejmowania współdziałania na zasadzie partnerstwa

• Duża doskonałość podmiotów różnego typu do współpracy w realizacji przedsięwzięć na rzecz rozwoju regonu.

4. Rodzaje kapitału społecznego:

• oparty na bonding ties - ścisłych więziach między jednostkami tworzącymi określoną grupę społeczną.

• oparty na bridging ties- bardzo luźne oparte na interesach relacjach między różnymi jednostkami i grupami społecznymi.

Klastry: to skupiska firm przedsiębiorstw, jednostek świadczących usługi, firm działających w różnych sektorach i związanych z nimi instytucji ( np. uniwersytetów) w poszczególnych dziedzinach konkurujących ze sobą a także współdziałających. Są efektywną formą wspierania i dynamizowania rozwoju lokalnego i regionalnego.

Czynniki decydujące o powstawaniu klastrów:

• endogeniczne - np. wiedza, umiejętności, wartości, normy, kultura pracy, zaangażowanie społeczne, tradycja.

• Egzogeniczne- np. władza, instytucje naukowo- badawcze, organizacje wspierania przedsiębiorczości.

Trzy czynniki sprzyjające układzie klastrów:

• Przestrzenne skupienie

• wieź,

• podmiot wiodący

---