Zestaw ćwiczeń gimnastycznych - tok
Zadanie: Wykonywanie ćwiczeń wymagających wyczucia własnego ciała i przestrzeni.
(Metoda Labana)
Przybory: bębenek, laski, szarfy w czterech kolorach.
Zadanie organizacyjne.
Dzieci maszerują w rytm muzyki dookoła sali.
Wyczucie własnego ciała
Dowolny bieg „koników” w rytm muzyki. Gdy muzyka milknie i słychać jedno uderzenie
w bębenek, dzieci kłaniają się jak koniki na arenie cyrkowej. Na wznowienie muzyki dowolny bieg,
a gdy muzyka umilknie i słychać dwa uderzenia w bębenek, dzieci wykonują przysiad (koniki odpoczywają).
Wyczucie rytmu i płynność ruchów.
„Wiosenne bajka” - inscenizacja. „Duszki z łąki i z lasów” urządziły bal na przywitanie wiosny. Dzieci „elfy” poruszają się w rytmie półnut, dzieci „krasnoludki” - w rytmie ćwierćnut, „dzieci wróżki” - w rytmie szesnastek. „Duszki” naśladują codzienne czynności.
Wyczucie przestrzeni.
„Zabawki w sklepie”. Dzieci przedstawiają zabawki, np. lalki, pajacyki, samochody osobowe, samochody ciężarowe, pociągi, koniki. Lalki - tańczą, pajacyki - skaczą, pociągi - poruszają się po całej sali, koniki - biegają kłusem.
Wyczucie płynności ruchu w przestrzeni.
„Gumowe zabawki do nadmuchiwania” - ćwiczenia oddechowe. Dzieci są w parach - jedno leży bezwładnie na podłodze lub stoi, a drugie dmucha, a „zabawka” w miarę dmuchania pęcznieję, przyjmując kształt jakiegoś zwierzęcia.
Wyczucie przestrzeni.
Współdziałanie z partnerem. Dzieci ćwiczą parami. Jedno jest lustrem i odbija ruchy kolegi, który stoi przed lustrem. Parami myjemy lustro na całej powierzchni.
Wyczucie siły.
„Uparty osiołek” - współdziałanie z partnerem. Dzieci parami trzymają się za ręce w ten sposób, że jedno dziecko ciągnie osiołka (drugie dziecko), który stawia opór. Dziecko idzie tyłem, a osiołek przodem.
Kształtowanie zwinności.
Improwizacja ruchowa z przyborem. Każde dziecko otrzymuje laskę i ilustruje, do czego może ta laska służyć (miotła do zamiatania, rakieta do tenisa, lornetka, nóż, strzelba, wędka).
Wyczucie własnego ciała.
„Taniec węży”. Dzieci „węże” reagują na muzykę - krążą, wyciągają się, rozwijają ciało, kręcą głowami. Gdy muzyka milknie, kurczą się i zwijają w kłębek.
Pogłębienie oddechu.
„Dmuchanie na piórko”. Dzieci robią różne ruchy ciałem, dmuchając w górę i starając się utrzymać piórko jak najdłużej w powietrzu (przemieszczanie po sali ze zmianami pozycji).
Zabawa uspokajająca.
Dzieci naśladują spadającą kartkę (pokaz), piłkę, która odbija się wysoko, coraz niżej, toczy się
i zamiera w bezruchu.
Zakończenie - marsz z rytmicznym klaskaniem.