Podać różnicę między PKB a Dochodem Narodowym
PKB - nazywamy wartość rynkową towarów i usług finalnych wytworzonych w gospodarce narodowej w ciągu roku.
Dochód Narodowy - to suma dóbr i usług nowo wytworzonych w danym roku w gospodarce narodowej. Ustala się ją sumując wartość dodaną poszczególnych działów gospodarki narodowej.
A oto dość skomplikowany wzór: (nie pomylcie się w znakach)
Dochód Narodowy = PKB + [saldo dochodów netto z własności za granicą] - [amortyzacja] - [podatki pośrednie]
Czy w skład PKB wchodzi wartość towarów o wątpliwej przydatności dla społeczeństwa? Podać przykłady ( pojęcie dobrobytu ekonomicznego netto)
TEGO NIE JESTEM PEWNA!!! (za resztę też nie dam sobie głowy obciąć)
Niektóre efekty uboczne gospodarczej działalności człowieka, takie jak hałas, zanieczyszczenie, korki itp. wpływają na wzrost uciążliwości życia. Powinniśmy, więc wprowadzić poprawkę na te efekty uboczne, odejmując w sposób tradycyjny PKB szacunkową wartość wszystkich dóbr uciążliwych dla życia powstałych w trakcie procesu produkcji. Jest to rozsądne, ale prawie nie możliwe do zrealizowania. Omawiane wyżej produkty nie są przedmiotem obrotu rynkowego, w związki, z czym niezwykle trudno jest oszacować wielkość ich produkcji czy też koszty, jakie nakładają one na społeczeństwo.
Opisać czynniki wzrostu PKB w ujęciu (SOLOWA?)
TYLKO TYLE ZNALAZŁAM W MARCINIAKU
Model Solowa - model wzrostu gospodarczego oparty na funkcji produkcji
Funkcja produkcji wyraża, więc makroekonomiczną podaż, czyli wielkość wytworzonej produkcji, którą określają poniesione na nią nakłady czynników.
Funkcja produkcji pokazuje, że wielkość produkcji zależy od liczby zatrudnionych, której naturalną granicą są zasoby siły roboczej oraz maksymalnej wydajności pracy. Na wzrost produkcji wpływa też dynamika produktywności czynników produkcji.
Co to jest funkcja produkcji i przykład?
Funkcja produkcji obrazuje maksymalne rozmiary produkcji, jakie można osiągnąć dzięki wykorzystaniu określonych nakładów czynników wytwórczych, przy danym poziomie wiedzy technicznej.
Postać:
Pr = F(L,C)
Pr - wielkość produkcji
L - nakłady pracy
C - nakłady kapitału
Funkcja produkcji pokazuje, że wielkość produkcji zależy od liczby zatrudnionych, której naturalną granicą są zasoby siły roboczej oraz maksymalnej wydajności pracy. Na wzrost produkcji wpływa też dynamika produktywności czynników produkcji.
Co to jest stopa lombardowa? (źródło: Iwona Skrzyńska)
Stopa lombardowa określa najwyższy poziom oprocentowania na rynku, według niej bank centralny udziela bankom komercyjnym pożyczek pod zastaw papierów wartościowych. Określa ona maksymalne oprocentowanie pieniędzy na rynku międzybankowym. Wprawdzie cena pieniądza może przekroczyć poziom lombardowy (co zdarza się w chwilach, gdy banki gwałtownie potrzebują pieniędzy), w dłuższym okresie jednak to właśnie stopa lombardowa jest najwyższa.
Banki komercyjne zaciągają w banku centralnym krótkookresowe kredyty pod zastaw papierów wartościowych. Są to tak zwane kredyty lombardowe (czyli pod zastaw - zabezpieczeniem są właśnie papiery wartościowe), udzielane właśnie dzięki stopie lombardowej banku centralnego.
6. Co to są prace otwartego rynku? (źródło: Iwona Skrzyńska) :-)
Operacje otwartego rynku są interwencjami, które mają przywrócić równowagę na rynku. Są one organizowane z inicjatywy banku centralnego, i na określonych przez tę instytucję warunkach. Do określania warunków służy stopa interwencyjna.
Operacje otwartego rynku są interwencjami banku centralnego, który kupuje lub sprzedaje papiery wartościowe, regulując tym samym ilość pieniądza w obiegu.
Bank centralny jest inicjatorem operacji otwartego rynku - są to transakcje, przeprowadzane z bankami komercyjnymi. Minimalną rentowność operacji otwartego rynku określa tak zwana stopa referencyjna.
Celem operacji otwartego rynku jest regulacja krótkoterminowych stóp procentowych - dzięki tym operacjom bank centralny wpływa na ilość pieniądza, znajdującego się w obiegu.
Operacje otwartego rynku dzielimy na warunkowe i bezwarunkowe. Operacje bezwarunkowe to po prostu kupno lub sprzedaż przez bank centralny papierów wartościowych. Jeśli bank centralny skupuje papiery wartościowe, dostarcza jednocześnie na rynek gotówkę. Jeśli natomiast bank centralny ocenia, że na rynku jest zbyt dużo gotówki, może sprzedawać papiery wartościowe, absorbując (pochłaniając) w ten sposób nadmiar pieniędzy z rynku.
Nieco bardziej skomplikowane, ale i częściej stosowane, są operacje warunkowe. Jeśli w ramach operacji warunkowej bank centralny kupuje papiery wartościowe (tzw. repo), zobowiązuje jednocześnie sprzedawcę - bank komercyjny - do odkupienia tych samych papierów wartościowych, w określonym terminie i po określonej cenie. Podobnie wygląda transakcja warunkowej sprzedaży papierów wartościowych przez bank centralny (tzw. reverse repo) - bank centralny zobowiązuje tu kupującego (bank komercyjny) do odsprzedaży tych samych walorów w określonym terminie i po określonej cenie.
Warto zaznaczyć, że warunkowy zakup papierów wartościowych przez bank centralny jest po prostu kredytem, udzielonym bankowi komercyjnemu. I odwrotnie: warunkowa sprzedaż jest de facto lokatą, złożoną przez bank komercyjny w banku centralnym
7.Jakie są możliwe cele polityki pieniężnej?
utrzymanie równowagi wewnętrznej, wyrażającej się w stabilizacji cen
pełne wykorzystanie czynników produkcji
ograniczenie bezrobocia
zapewnienie wzrostu gospodarczego
zapewnienie równowagi zewnętrznej przejawiającej się w równowadze bilansu płatniczego
stabilizacja kursu walutowego
8.Co to jest deficyt w systemie finansów publicznych?
Deficyt budżetowy pokrywają środki uzyskane przez budżet w formie zaciąganych kredytów krótko-, średnio- i długoterminowych w systemie bankowym, tj. w banku centralnym państw, bądź środki pieniężne uzyskane z emisji i sprzedaży papierów wartościowych, w tym krótkoterminowych weksli skarbowych, średnioterminowych biletów skarbowych i długoterminowych obligacji.