Ballada o bieli

słowa i muzyka: Jacek Kaczmarski 1987

Są narody, które znają W dziejach swoich każdy kamyk Tak że mało o to dbają - A my mamy - Białe Plamy.	a a G (F E) a a G (F E)
Plam tych biel - historię naszą Skupia w sobie, niby w lustrze: Wizje czasów, które straszą, Wizje - których się nie ustrzec.	d d a F F H E (F E)
Po Syberii Białej Plamie Idzie tłum zesłańców pieszo I zapada w tłumną pamięć Ty w papasze i z pepeszą	a a G (F E) a a G (F E)
W Białej Plamie słusznych jatek Bało nowa gwiazda świeci Nad rozpaczą białą matek Którym odebrano dzieci.	d d a F F e (F E)
W białym dole białym wapnem Białe czaszki przysypali Biało podpisane pakty, Biało się Warszawa pali.	d d a d d E (F E)
W bieli plam, jak w światła bieli Tamten świat się nam ukazał: Nic dziwnego, że się wzięli, Żeby palmy te wymazać.	a a G (F E) a a G (F E)
Wszystkie barwy krzywd w narodzie Żyją w świetle Białych Plam. Cóż posłuży ku przestrodze, Kiedy je wymażą nam?	d d a F F E (F E)
Wieczna przyjaźń, wieczna zgoda, Wieczne zadośćuczynienie, Wieczna wdzięczność dla "naroda", Który przyznał nam cierpienie.	d d a F F e (F E)
Tak się nam dziejowy dramat Kończy scenką dopisaną: Miast pointą, co nam znana - Wymazaną białą plamą.	a a G (F E) a a G (F E)
Tak się nam dziejowy dramat Kończy scenką dopisaną: Miast pointą, co nam znana - Wymazaną białą plamą.	d d a F H E a