„Turystyka a wychowanie” K. Przecławski

SPOŁECZNE SKUTKI ROZWOJU TURYSTYKI

Wyjazdowej	Przyjazdowej
1. rozwój dotychczasowych i powstawanie nowych instytucji społecznych- formalnych i nieformalnych; nielegalnych	1. rozwój dotychczasowych i powstawanie nowych instytucji społecznych- formalnych , nieformalnych i niepożądanych
2. Rozwój niektórych procesów społecznych: integracja społeczna rozwój kultury „polaryzacja ludności” jako dysfunkcja	2. Rozwój niektórych procesów społecznych: - dezorganizacja społeczna np. prostytucja, alkoholizm, przestępczość „polaryzacja ludności” rozwój gospodarczy, oświaty ruchliwość społeczna-pionowa i pozioma integracja społeczna
3. Przemiany w systemie wartości i zachowania się ludzi	3. Przemiany w strukturze społecznej ludności: - przemiany struktury zawodowej, wykształcenia, dochodów i klasowo- warstwowej
	4. Przemiany w systemie wartości i zachowania się ludzi

WYCHOWAWCZE SKUTKI ROZWOJU TURYSTYKI

dot. samych turystów jak też ludność terenów odwiedzanych przez turystów.

1. Cel wychowania przez turystykę -> poznanie obcej zbiorowości i jej zrozumienie (wg. Piętka) poprzez: wzajemne poznawanie się; zbliżenie się do siebie obcych ludzi; rozbudzanie i umacnianie dążenia do pokoju

Turystyka paszportem do pokoju

Turystyka zaspokaja potrzeby:

• ruchu, zdrowia, wysiłku fizycznego

• poznawcze

• osobistych kontaktów

• wolności

• nowości

• twórczości

Eufunkcje turystyki w odniesieniu do turystów:

• Bezpośredni, osobisty kontakt z przyroda, kulturą, życiem społecznym ludności

• Łączenie turystyki z krajoznawstwem (wyjazdy szkolne)

• Kształtowanie postawy altruistycznej, życzliwości, sympatii, przyjaźni; zetknięcie kultur

• Kształtowanie się świadomości narodowej, postawy patriotycznej w przypadku t. Krajowej

• Budowa silnych więzi międzyludzkich poprzez t. kwalifikowaną

• Lepsza integracja członków rodziny

• W czasie wakacji znika podział społeczny i hierarchia władzy

• Kształtowanie postawy odwagi, pokonywania trudności, solidarności w wysiłku oraz adaptacji w nowych warunkach i sytuacjach

• Stwarza większą możliwość koncentracji w poznawaniu i przeżywaniu różnych wartości

• Kształtowanie uczuć, emocjonalnej warstwy psychiki t. uwrażliwia na piękno, t. uczy kochać

• Czynnik stymulujący pracę twórczą

• Czynnik resocjalizacji

Eufunkcje t. w odniesieniu do ludności terenów odwiedzanych przez turystów:

• Zetknięcie się kultur, rozszerzenie horyzontów, zerwanie z zaściankowością w myśleniu, rozbudzenie zainteresowań

• Przekształcenie się nastawienia wrogiego w nastawienie przyjazne

• Tolerancja wobec odmienności

Dysfunkcje w odniesieniu do turystów:

• powierzchowne poznanie rzeczywistości

• przeładowany program wycieczek

• pogłębiająca się nieznajomość własnej kultury

• postawa konsumpcyjna bez zmęczenia, wysiłku

• postawy przestępcze, zaśmiecanie terenów, dewastacja przyrody

• nadmierna swoboda seksualna, nadużywanie alkoholu

Dysfunkcje w odniesieniu do ludności terenów odwiedzanych przez turystów:

• naśladowanie postaw konsumpcyjnych tworzonych przez przyjezdnych

• neokolonializm

CZYNNIKI DETERMINUJĄCE WYCHOWAWCZE EFEKTY TURYSTYKI

1. subiektywne: rola i pozycja społeczna turysty oraz jego dotychczasowe doświadczenie turystyczne, osobowość turysty

2. obiektywne: wartości odwiedzanego środowiska, organizacja i warunki wyjazdu oraz osobowość wychowawcy

Opracowała Magdalena Stawowiak TiR