RAK TARCZYCY
epidemiologia
Rak tarczycy stanowi około 1%wszystkich nowotworów złośliwych człowieka. Jest on najczęściej występującym procesem złośliwym gruczołów wewnętrznego wydzielania - stanowi 85 - 90%guzów tego układu
Występuje częściej u kobiet (ok.4 -krotnie) i dotyczą głównie dorosłych. Tylko ok. 20% zachorowań dotyczy osób w wieku poniżej 30 r.ż.
Etiologia i patogeneza
Do najlepiej poznanych czynników środowiskowych, wpływających na zachorowania na raka tarczycy, należy ilość jodu w diecie. Niedobór jodu i związane z tym endemiczne wole sprzyja częstszemu występowaniu raka pęcherzykowego. Z kolei odpowiednia ilość lub przekroczenie zapotrzebowania na ten pierwiastek wpływa na częstsze występowanie raka brodawkowatego tarczycy.
Główne czynniki ryzyka:
Ilość jodu w diecie
Wiek i płeć
Ekspozycja na promieniowanie jonizujące (szczególnie w wieku rozwojowym)
Uwarunkowania genetyczne
Objawy kliniczne
Guz szyi (szczególnie pojedynczy), związany z gruczołem tarczowym
Powiększenie węzłów chłonnych szyjnych przy współistniejącym wolu
Nagłe powiększenie się wola o długoletnim przebiegu; pojawienie się guza w wolu
Nagłe wystąpienie duszności, zaburzeń fonacji (chrypka), dysfagii
Pojedynczy guz tarczycy w wieku rozwojowym zwłaszcza u chłopców
diagnostyka
Diagnostyka zmian ogniskowych tarczycy, poza rutynowym badaniem, wymaga wykonania:
USG
Biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (pod kontrolą USG)
RTG klatki piersiowej (PA i bocznego), a w szczególnych przypadkach TK szyi i klatki piersiowej
Badania stężenia tyreotropiny (TSH), stężeń hormonów tarczycy (fT3, fT4) i wapnia w surowicy
W wybranych przypadkach - scyntygrafii, badania kalcytoniny w surowicy
W patologii gruczołu tarczowego duże znaczenie kliniczne mają pojedyncze zmiany ogniskowe, budzące podejrzenie rozrostu złośliwego. Duża liczba takich zmian wymaga ich wstępnej weryfikacji -taka rolę odgrywa m.in. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC)
Za pomocą BAC tarczycy można wyróżnić 4 typy rozpoznań:
Nowotwór złośliwy - jednoznaczną diagnozę można postawić w rakach brodawkowatych, anaplastycznych, rdzeniastych, niektórych nisko zróżnicowanych rakach pęcherzykowych oraz w nowotworach przerzutowych
Guz pęcherzykowy (nowotwór pęcherzykowy) zbudowany z komórek o różnicowaniu pęcherzykowym. Może być zmianą łagodną, np. gruczolakiem pęcherzykowym, łagodnym guzkiem rozrostowym w przebiegu wola rozrostowego, lub złośliwą - rakiem pęcherzykowym
Zmiana łagodna (lub zmiana nienowotworowa). Ta grupa obejmuje zapalenia, wole guzowate i torbiele. Odsetek rozpoznan fałszywie ujemnych szacuje się na 2-5%
Materiał niediagnostyczny (kilka procent nakłuć)
Klasyfikacja histologiczna
Wśród raków tarczycy wyróżniamy:
Rak brodawkowaty (papillary carcinoma)
Rak pęcherzykowy (follicular carcinoma)
Rak niskozróżnicowany (porly differentiated carcinoma)
Rak anaplastyczny (undifferentiated, anaplastic carcinoma)
Rak rdzeniasty (medullary carcinoma, c-cel carcinoma)
Inne nabłonkowe guzy złośliwe ( mucoepidermoid carcinoma, mucinous carcinoma i inne
Gruczolak tarczycy i guzy podobne : gruczolak pęcherzykowy i szkliwiejący guz beleczkowy
Rak pęcherzykowy
Stanowi 10-20% raków tarczycy. Występuje w różnym wieku, także u ludzi bardzo młodych. Odsetek ten jest wyższy w rejonach w których występuje niedobór jodu. Są to zwykle zmiany pojedyncze. Przerzuty zwykle drogą krwionośną i lokalizują się najczęściej w płucach, kościach, wątrobie i mózgu. Okoliczne węzły chłonne są bardzo rzadko zajęte (<10%)
Rak brodawkowaty
50-85% wszystkich raków tarczycy. Szerzy się głównie drogą naczyń chłonnych - przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych w chwili operacji stwierdza się u 30-80%chorych. U ok.2-3% chorych przerzut do regionalnego w. chłonnego jest pierwszym objawem choroby.
Histologicznie rak ten posiada charakterystyczne cechy cytologiczne i może rosnąć zarówno pod postacią tworów brodawkowatych, jak i pęcherzykowych
Częstość występowania 50 - 60%, od 10-60 rż.
Może występować u dzieci.
Przerzuty drogą naczyń chłonnych do węzłów szyi; często rozpoznanie przerzutu jest wcześniejsze od rozpoznania raka.
Powolny wzrost, długo nie daje objawów.
Rak rdzeniasty
5% wszystkich raków tarczycy. Jest nowotworem o wysokim stopniu złośliwości. Wyróżnia się 2 podtypy kliniczne;
Odmianę sporadyczną, ok.75% wszystkich przypadków; guz jest zazwyczaj jednoogniskowy i występuje u dorosłych
Postać rodzinną, związana z mutacją genu, gdzie nowotwór rozrasta się zazwyczaj wieloogniskowo, zajmując oba płaty; ta postać występuje u młodszych chorych w tym u dzieci i obarczona jest znacznie gorszym rokowaniem.
Do dość typowych objawów klinicznych należą uporczywe, napadowe biegunki, może towarzyszyć im nadciśnienie tętnicze.
Często współistnieje z rakiem nadnerczy
Rak anaplastyczny
5% raków tarczycy. Nowotwór wieku starszego. Charakteryzuje się dużą zdolnością do naciekania struktur otaczających: w chwili wykrycia jest to duży, zazwyczaj nieoperacyjny guz.
Histologicznie jest nie zróżnicowanym nowotworem , który nie wykazuje różnicowania pęcherzykowego, brodawkowatego ani rdzeniastego
Nowotwór rośnie bardzo szybko, uciska i przesuwa tchawicę. Chorzy odczuwają duszność, często pojawia się chrypka. Rosnący guz może uciskać na naczynia krwionośne. Przerzuty powstają zarówno drogą naczyń chłonnych i krwionośnych
Rak niskozróżnicowany (wyspowy)
Niskozróżnicowana forma raka z komórki pęcherzykowej. Może stanowić do 4-7% raków tarczycy. Częściej występuje u kobiet i chorych po 50 r.ż.
Chłoniaki złośliwe
ok.1-2% nowotworów złośliwych tego gruczołu.
Leczenie
Raki pęcherzykowe -leczenie chirurgiczne i uzupełniająco jodem promieniotwórczym (jeżeli są jodochwytne) i supresyjnymi dawkami toksyny. Jodochwytność wykazuje ok. 80% raków pęcherzykowych tarczycy.
Rak brodawkowaty - leczenie podobne jak w pęcherzykowym, uzupełniająco - jod promieniotwórczy i leczenie hormonalne supresyjnymi dawkami tyroksyny. Zalecane jest wycięcie tarczycy całkowite i wycięcie środkowych węzłów chłonnych szyi.
Rak rdzeniasty - podstawowym leczeniem jest zabieg operacyjny, uzupełniany teleradioterapią i/lub chemioterapią. Wymagane leczenie substytucjonalne tyroksyną
Rak niskozróżnicowany - leczenie podobne jak przy r. brodawkowatym lub pęcherzykowym.
Rak anaplastyczny - lecz. Chirurgiczne z uzupełnaiającą radioterapią i ewent. Chemioterapią.
Chłoniaki złośliwe - lecz. operacyjne, lecz. uzupełniające -skojarzona chemioradioterapia.
leczenie operacyjne
W leczeniu tym wyróżnia się całkowite wycięcie tarczycy, wycięcie płata oraz leczenie uzupełniające po niedoszczętnej operacji pierwotnej raka tarczycy.
Leczenie uzupełniające nowotworów tarczycy.
Terapia izotopem jodu - rak pęcherzykowy i brodawkowaty.
Supresyjne dawki tyrozyny - rak pęcherzykowy i brodawkowaty
Teleradioterapia - rak anaplastyczny, oraz po operacji niedoszczętnej w raku rdzeniastym lub zróżnicowanym , chłoniaki
Chemioterapia - rak anaplastyczny, zaawansowany rak rdzeniasty, niektóre rzadko występujące nowotwory, chłoniaki
Kontrola po leczeniu raka zróżnicowanego tarczycy powinna uwzględniąc badanie kliniczne, USG szyi, oznaczenie stężenia tyreoglobuliny w surowicy, ocenę leczenia tyroksyną, RTG klatki piersiowej, scyntygrafię ciała po zastosowaniu izotopu jodu.
Rokowanie
Rak pęcherzykowy - za cechy złe rokowniczo uznaje się : wiek >45r.ż., wykraczanie nacieku poza obręb tarczycy oraz wielkość guza i obecność odległych przerzutów. Śmiertelność zależy także od rozległości leczenia operacyjnego i uzupełaniajacego. Istotny jest również typ histologiczny - w przypadkach o szerokiej inwazyjności odsetek przeżycia 10-letniego wynosi 40-80%, natomiast w postaci otorebkowanej przekracza 80%
Rak brodawkowaty - rokowanie zależy od zaawansowania guza, wiek i płeć ( osoby po 45r.ż. I płeć męska rokują gorzej) . Rokowanie w tym raku jest dobre - przeżycie 10-letnie u chorych operowanych radykalnie i leczonych uzupełniająco wynosi ponad 90%
Rak niskozróżnicowany - rokowanie jest gorsze niż w przypadku raków zróżnicowanych, jednak lepsze niż w raku niezróżnicowanym. Przeżycia 5-letnie wynoszą około 50%
Rak anaplastyczny - 5-letnie przeżycia uzyskuje się u poniżej 5% chorych, a większość chorych umiera w ciągu pierwszego roku od rozpoznania.