Technik elektroradiolog

Kod klasyfikacji: 322704

Rozdział klasyfikacji: Ochrona zdrowia

Klasa klasyfikacji: Analityka medyczna

Zadania i czynności

Głównym zadaniem technika elektroradiologa jest wykonywanie zdjęć rentgenowskich, ich wywoływanie (ręczne lub automatyczne) i przygotowaniem do oceny przez lekarza oraz obsługa aparatury medycznej w zakresie:

-radiologii,

-radioterapii,

-elektrokardiografii (EKG),

-elektroencefalografii (EEG),

-tomografii komputerowej (TK),

-rezonansu magnetycznego (NMR),

-audiometrii (pomiaru słuchu).

W zawodzie tym nie ma podziału na oficjalne specjalizacje, chociaż w niektórych szpitalach pracują wyspecjalizowani technicy elektroradiolodzy wykonujący badania radiologiczne w klinikach ortopedyczno-urazowych. Praca technika elektroradiologa zaliczana jest do prac typu usługowego, ale charakteryzują ja również czynności związane na opieką nad pacjentami (podczas przygotowania ich do badań oraz w czasie wykonywania badań). Pracę w tym zawodzie można sklasyfikować jako średnio ciężką zarówno ze względu na stały kontakt z pacjentami, jak i na konieczność fizycznego obsługiwania aparatury stacjonarnej i przenośnej, nierzadko o znacznym ciężarze, a wreszcie na konieczność wykonywania wielu czynności w pozycji stojącej.

Technik elektroradiolog często współpracuje z zespołem chirurgicznym na sali operacyjnej podczas zabiegów operacyjnych (np. ortopedycznych) oraz uczestniczy w badaniach naczyniowych.

Środowisko pracy

materialne środowisko pracy

Technik elektroradiolog pracuje w szpitalach lub przychodniach. Pracy jego towarzyszą zmiany temperatury powietrza oraz zanieczyszczenia pyłami i aerozolami substancji chemicznych (wywoływacze, utrwalacze, para wodna, gorące powietrze przy urządzeniach suszących). Narażony jest także na promieniowanie jonizujące. Praca w tym zawodzie jest szkodliwa dla zdrowia przede wszystkim ze względu na działanie promieni X, ale również z uwagi na duże obciążenie fizyczne i psychiczne. Z tego powodu technikowi elektroradiologowi grożą następstwa przypominające chorobę popromienną, łącznie z możliwością wystąpienia nowotworów złośliwych oraz zapadanie na choroby reumatyczne i dyskopatie spowodowane obciążeniami fizycznymi i ruchowymi.

warunki społeczne

Praca w tym zawodzie ma charakter samodzielny, chociaż odbywa się pod nadzorem lekarzy. Technik nieustannie styka się z innymi ludźmi - pacjentami.

warunki organizacyjne

Technik elektroradiolog pracuje od 3 do 5 godzin dziennie. W zawodzie tym praca jest wykonywana w ciągu całej doby, również w niedziele, święta i wolne soboty. Nie trzeba wyjeżdżać z miejsca zamieszkania (poza akcjami profilaktycznych badań radiologicznych w ruchomych ambulansach). Praca technika jest ściśle kontrolowana zarówno od strony bezpieczeństwa i biernej ochrony przed promieniowaniem, jak i w zakresie bezpośredniego wykonywania (kontrola techniki i jakości zdjęć). Technik na ogół podlega bezpośrednio lekarzowi, ponosi jednak odpowiedzialność zarówno zawodową, jak i za bezpieczeństwo badanych chorych. W miejscu pracy musi zakładać specjalne ubranie ochronne, tj. fartuch ochronny zabezpieczający przed promieniowaniem, oraz charakterystyczne dla pozostałych pracowników służby zdrowia ubiory odróżniające ich od pacjentów. Ponadto stanowiska jego pracy chronione są odpowiednimi osłonami (np. ze szkła ołowiowego), zaś podłogi pomieszczeń, w których zainstalowana jest aparatura badawcza wykonywane są już najczęściej z materiałów antystatycznych, zapobiegających porażeniu.

W szpitalach technik elektroradiolog wykonuje czasem badania podczas zabiegów chirurgicznych na salach operacyjnych oraz bezpośrednio przy łóżku chorego, używając ruchomych aparatów rentgenowskich. Wymaga to od niego dobrej kondycji fizycznej, z uwagi na znaczny ciężar aparatury. Podczas takich badań technik elektroradiolog jest bezpośrednio narażony na działanie promieni X.

Wymagania psychologiczne

Niezbędną sprawnością w pracy technika elektroradiologa jest pełna ostrość widzenia. Technik, po wykonaniu zdjęcia, powinien ocenić jego jakość i ustalić czy jest ono poprawnie wykonane technicznie. Konieczna jest zdolność widzenia stereoskopowego, która umożliwia ocenę odległości oraz spostrzegawczość, przejawiająca się umiejętnością dostrzegania wszelkich szczegółów na zdjęciach rentgenowskich. Cechami przydatnymi w tym zawodzie są: zdolność koncentracji uwagi w czasie wykonywania pracy, podzielność uwagi (równoczesne wykonywanie zdjęcia i dawanie wskazówek pacjentowi), dobra pamięć oraz wyobraźnia przestrzenna, pozwalająca ocenić jakość zdjęcia. Technik elektroradiolog powinien też wyróżniać się pewnymi cechami charakterologicznymi: odpornością psychiczną i emocjonalną (nie poddawanie się emocjom i uczuciom), samodzielnością (praca bez pomocy innych) oraz dokładnością i umiejętnością długotrwałego wykonywania monotonnych czynności. Bardzo przydatna jest umiejętność nawiązywania kontaktów z ludźmi, w tym cierpliwość i wyrozumiałość w stosunku do chorych, a także zdolność wielokrotnego, precyzyjnego wykonywania tych samych czynności w długich okresach pracy i nieprzyjaznym, szkodliwym środowisku. W zawodzie tym trzeba harmonijnie połączyć zainteresowania czysto techniczne (urządzeniami i ich obsługą) ze społecznymi (opieka nad ludźmi badanymi) i administracyjnymi (np. rejestracja pacjentów). Do wykonywania zawodu niezbędne jest opanowanie wiedzy z zakresu chemii, fizyki i nauk medycznych.

Wymagania fizyczne i zdrowotne

Ponieważ pracę technika elektroradiologa charakteryzuje duża aktywność ruchowa oraz konieczność dźwigania ciężkich przedmiotów, największe znaczenie ma stan zdrowia, w szczególności wysoka ogólna sprawność fizyczna (układ kostno-mięśniowo-stawowy).

Warunki podjęcia pracy w zawodzie

Warunkiem podjęcia pracy w tym zawodzie jest wykształcenia pomaturalne w specjalizacji technika elektroradiologa..

Poza podstawowymi badaniami obowiązującymi każdego pracownika, technik elektroradiologmusi poddać się pełnym badaniom morfologicznym krwi oraz badaniu dna oka co najmniej raz w czasie dwóch lat.

Możliwości awansu w hierarchii zawodowej

Nie ma formalnych możliwości awansu i kariery zawodowej poza osobistym dążeniem do doskonalenia umiejętności i perfekcji w wykonywaniu pracy.

Możliwości podjęcia pracy przez dorosłych

W zawodzie tym mogą podejmować pracę osoby do 30 roku życia, o nienagannym stanie zdrowia.

Polecana literatura

Brak

Źródło danych: Przewodnik Po Zawodach, wyd. II, MPiPS

1

---