W komnacie wróżb i czarów, czyli andrzejki w przedszkolu

Scenariusz zajęć dla dzieci pięcio-sześcioletnich

CEL OGÓLNY:

Zapoznanie dzieci z ludową tradycją wróżenia w Dniu Świętego Andrzeja.

CELE SZCZEGÓŁOWE (w formie zoperacjonalizowanej):

Dziecko…

- wykonuje cwał boczny po obwodzie koła,

- oczekuje cierpliwie na swój udział w zabawie,

- posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi,

- obejmuje liczebność oczek kostki „jednym aktem uwagi”,

- łączy symboliczne przedmioty z nazwami zawodów,

-potrafi losowo wybranym obrazków nadać symboliczne znaczenie i na ich podstawie wymyślić przepowiednię,

- wykonuje ruchy pantomimiczne zgodnie z określonym tematem.

POMOCE

13 świec, zapałki lub zapalniczka, kadzidełko, lusterka, szklane kule, różdżki, „tajemnicze księgi wróżb i czarów”, zabawkowe węże, żaby i czarne koty, przedmioty symbolizujące różnorodne zawody, butelka, rozpuszczony wosk w tygielku, miska z wodą, duży klucz wycięty z kartonu, karty z różnymi obrazkami, lampka nocna, duże kostki do gry, plansza do gry „Co mnie czeka w bliskiej przyszłości”, losy (karteczki z napisami), szkatułka (ozdobne pudełko), latarki na baterię, wycięte z papieru sylwetki „straszydeł”, magnetofon, nagranie „tajemniczej” i tanecznej muzyki

PRZYGOTOWANIE

Zajęcia można przeprowadzić w sali gimnastycznej albo w odpowiednio przygotowanej sali zabaw (oczywiście pod nieobecność dzieci).

Sala - „komnata wróż i czarów” jest zaciemniona (opuszczone żaluzje lub zaklejone szyby arkuszami papieru). W różnych miejscach ustawione są świece i przedmioty symbolizujące magię , pali się kadzidełko, słychać „tajemniczą” muzykę, na ścianach i suficie poruszają się „tajemnicze” cienie (sylwetki wycięte z niezbyt sztywnego papieru podświetlone latarkami na baterie). W rogach sali ustawione są stanowiska z rekwizytami do wróżenia, czyli przykryte tkaninami stoliki (najlepiej okrągłe) z odpowiednimi rekwizytami. Na środku sali utworzony jest krąg z krzesełek.

Nauczycielka prowadząca zabawy przebiera się w kostium wróżki lub czarownicy.

UWAGI.

Zajęcia, ze względów organizacyjnych, wymagają udziału przynajmniej dwóch nauczycielek. Jeśli grupa dzieci jest liczna, można zastosować podział grupy na mniejsze zespoły. Możemy utworzyć dwa zespoły, np. chłopców i dziewczynek, które będą wykonywały dwa różne zadnia, a następnie zamienią się stanowiskami. Możemy też zastosować strukturę organizacyjną zwaną „karuzela” i podzielić grupę na cztery zespoły, które jednocześnie będą wykonywać zadania na poszczególnych stanowiskach, a po określonym czasie przejdą do innych stanowisk zgodnie z kierunkiem wyznaczonym przez osobę prowadzącą . W tej sytuacji potrzebna jest pomoc 3-4 osób dorosłych - „przewodników” poszczególnych zespołów.

PRZEBIEG

1. Wróżba czeka - zabawa ruchowa z piosenką

Jest to zmodyfikowana wersja piosenki Karuzela czeka: dzieci zamiast słów „karuzela czeka” śpiewają „wróżba na nas czeka” .

Dzieci tańczą na korytarzu przed „komnatą wróż i czarów”.

2. Spotkanie z wróżką (czarownicą)

Nauczycielka przebrana za wróżkę lub czarownice zaprasza dzieci do komnaty wróżb i czarów, które na co dzień jest miejscem spotkań ludzi magii, ale w dniu Świętego Andrzeja mogą tu przyjść zwykli ludzie. Wróżka objaśnia, że w komnacie należy zachowywać się cicho, żeby nie obudzić „złych mocy”. Dzieci siadają na krzesełkach ustawionych w kręgu. Wróżka opowiada o dawnych zwyczajach andrzejkowych.

3. Zapalanie i liczenie 13 świec.

Nauczycielka-wróżka zapala kolejno 13 świec i wyjaśnia znaczenie magicznej liczby. Dzieci liczą świece wypowiadając szeptem nazwy liczebników porządkowych (pierwsza świeca, druga świeca, itd.)

UWAGA. Tu można podzielić grupę na dwa lub cztery zespoły.

4. Co mnie czeka w bliskiej przyszłości? - gra planszowa

Na stoliku lub podłodze ułożona jest dużej plansza, na której narysowanych jest (na okręgu) kilkanaście obrazków-symboli, np. paczka, samolot, termometr, dziecko, kotek, tort ze świeczkami, list, smutna i wesoła buźka, . Dzieci kolejno rzucają kostką i odliczają narysowane przedmioty. Pierwsze dziecko zaczyna odliczać od wskazanego przez nauczycielkę obrazka, następne od obrazka, na którym zatrzymał się poprzednik. Wróżka lub chętne dziecko interpretuje obrazek, np.: Wkrótce polecisz w podróż samolotem. Znajdziesz bezdomnego kotka. Poznasz nowego kolegę, z którym się zaprzyjaźnisz.

5. Kim będę jak dorosnę? - zabawa z kręceniem butelki

Na stoliku, na obwodzie koła leżą różnorodne przedmioty symbolizujące różne zawody. Dzieci kolejno kręcą butelkę, której szyjka po zatrzymaniu się wskazuje jakiś przedmiot. Dziecko próbuje odgadnąć, nazwę zawodu, jaki będzie wykonywać w przyszłości.

6. Taniec - zaczarowaniec

Wszystkie dzieci gromadzą się na środku sali. Wróżka pokazuje im szkatułkę z zaklęciami i wyjaśnia zasady zabawy. Dzieci poruszają się przy muzyce zgodnie z wylosowanym ze szkatułki zaklęciem napisanym na karteczce, np.: tańczą jak smok, jak drewniany pajacyk, jak grubas, jak motyl, jak mucha w miodzie, jak przestraszony zajączek, jak nieśmiała panienka.

7. Wróżba z kart obrazkowych

Dzieci kolejno losują po 3 karty. Łączą się w pary i wspólnie próbują na podstawie tych kart ułożyć „przepowiednię” swoich losów.

8. Wróżby z wosku

Dzieci kolejno leją na wodę w misce - przez oczko wyciętego z tektury klucza leją - roztopiony wosk. Gdy wosk zastygnie, umieszczają go w świetle lampy i próbują w kształcie cienia „coś” zobaczyć. Wspólnie interpretują cienie.

9. Kto pierwszy… ? - wróżba z butami

Wróżka objaśnia dzieciom jak kiedyś i jakim celu (Która dziewczyna pierwsza wyjdzie za mąż?) wróżono przy pomocy butów. Proponuje zmianę celu wróżby: dwoje dzieci (chłopiec i dziewczynka), których buty pierwsze przekroczą próg , dzisiaj i jutro będą wykonywały różne działania jako pierwsze, np.: podczas spaceru będą szły w pierwszej parze. Dzieci, zaczynając od miejsca najbardziej oddalonego od drzwi, ustawiają w rzędzie po jednym swoim bucie.

10. Co mi się podobało? - wypowiedzi w kręgu

Dzieci siadają w kręgu i kolejno odpowiadają na wyżej wymienione pytanie.

11. Pożegnanie z wróżką

Wróżka dziękuje dzieciom za wizytę i żegna się z nimi przez podanie ręki. Również dzieci przez podanie ręki dziękują sobie wzajemnie za wspólnie spędzony czas.

---