Rola mezoterapii w dermatologii estetycznej

• Nazwa mezoterapia pochodzi od greckiego słowa mezo oznaczającego „środek” lub łacińskiego „śród”

• Technika ta polega na podawaniu w formie iniekcji składników farmakologicznych, z których do ostrzykiwanych obszarów tkanki uwalniane są substancje czynne

• Ten sposób podania umożliwia utworzenie depozytu, z którego lek uwalnia się stopniowo nie wywołując efektów ogólnoustrojowych, występujących przy jego podaniu doustnym czy dożylnym

• Po raz pierwszy technika ta została zastosowana przez francuskiego lekarza Michaela Pistora w 1952 roku, podawał on prokainę w okolice nerwu słuchowego za pomocą licznych płytkich (3-5 mm) iniekcji

• W latach 70-tych XX wieku mezoterapię zaczęto wykorzystywać w dermatologii

• W ostatnich latach stała się popularna w dermatologii estetycznej

W mezoterapii igłowej wyróżnia się kilka technik wykonywania nakłuć:

• Śródnaskórkową - najbardziej powierzchowną, wykorzystywaną w biorewitalizacji skóry

• Nappage - śródskórne nakłucia pod odpowiednim kątem wprowadzania igły, na głębokość 3-4mm. Wykorzystywane są w leczeniu cellulite, chorób owłosionej skóry głowy czy w biorewitalizacji skóry

• Technika grudek - podawanie preparatów w obszary na granicy naskórka i skóry właściwej. Technika ta stosowana jest w korekcji zmarszczek, zwłaszcza okolicy podoczodołowej, policzków, szyi, dekoltu czy grzbietów rąk

• Punktowe głębokie śródskórne i podskórne iniekcje stosowane w zabiegach redukcji tkanki tłuszczowej i przy wypełnianiu głębokich zmarszczek

Zastosowanie mezoterapii w medycynie estetycznej

• Biorewitalizacja skóry

• Wypełnianie drobnych zmarszczek

• Poprawa owalu twarzy

• Poprawa jędrności i gęstości skóry

• Przebarwienia

• Rozstępy

• Cellulite

• Redukcja miejscowego nadmiaru tkanki tłuszczowej

Substancje czynne stosowane w mezoterapii

• witaminy

• aminokwasy

• składniki mineralne

• koenzymy

• kwasy nukleinowe

• antyoksydanty

• mannitol

Śródskórne iniekcje substancji czynnych

• Zwiększają metabolizm komórek

• Stymulują fibroblasty do produkcji kolagenu i elastyny

Kwas hialuronowy

• Posiada właściwości higroskopijne, ma zdolność pochłaniania dużych ilości wody, zwiększa proliferację komórkową i angiogenezę

• Stosowany w biorewitalizacji skóry twarzy, szyi, dekoltu, ramion i grzbietów rąk

• Iniekcje preparatów zawierających kwas hialuronowy pozwalają uzyskać efekt natychmiastowej biorewitalizacji i długotrwałej stymulacji kolagenu oraz elastyny

Kwas poli-L-mlekowy

• Biodegradowalny poliester alifatyczny

• Wstrzykiwany w głębokie warstwy skóry właściwej lub na poziomie tkanki podskórnej

• W Europie zatwierdzony do korekcji blizn i zmarszczek

• Wykorzystywany w leczeniu oznak lipoatrofii twarzy

• Natychmiastowy efekt wypełnienia utrzymujący się przez 12-24 miesiące

Dobre efekty mezoterapii uzyskuje się w leczeniu zmian przebarwieniowych o typie melazmy:

• W tych przypadkach wykorzystuje się inhibitor tyrozynazy

• Znamienną poprawę kliniczną uzyskuje się po 12 tygodniach terapii

Profilaktyka i leczenie cellulite

Wstrzykiwane miejscowo substancje czynne mają powodować lipolizę i poprawiać metabolizm komórek tłuszczowych oraz miejscowe krążenie. Stosuje się substancje czynne działające rozszerzająco na naczynia lub substancje działające lipolitycznie:

• krzemionka organiczna

• wyciąg z nostrzyka i rutyny

• fosfatydylocholina

• karnityną

• enzymy

• hormony

• ksantyny

• wyciąg z karczocha

• piogronian sodu

Leczenie keloidów, blizn i rozstępów skóry

W tych przypadkach znajdują zastosowanie:

• witaminy A, E i C działające przeciwzapalnie, antyoksydacyjnie, a także wpływające na biosyntezę włókien kolagenowych

• wyciągi roślinne, przykładowo z wąkroty azjatyckiej, która poza pobudzeniem syntezy kolagenu wpływa na naczynia krwionośne skóry

• krzemionka organiczna

• polidezoksyrybonukleotydy

Mezoterapia w lecznictwie dermatologicznym

Obecnie znajduje zastosowanie w większości dziedzin medycznych - w tym w dermatologii. Jest głównie stosowana w leczeniu:

• chorób owłosionej skóry głowy

• blizn i keloidów

• ran, odleżyn, oparzeń, owrzodzeń - najczęściej wykorzystywaną substancją czynną są jednak polidezoksyrybonukleotydy, które stymulują wzrost i aktywność wydzielniczą fibroblastów

W wyniku zabiegów mezoterapii poprawie ulega także mikrokrążenie w skórze właściwej i tkance podskórnej

Najczęściej stosowane grupy substancji czynnych to:

• hormony

• leki wazodilatacyjne

• flebotoniczne

• lipolityczne

• immunostymulujące

• przeciwzapalne

• enzymy proteolityczne

• miejscowe anestetyki

• minerały

• witaminy

• wyciągi roślinne

Substancje aktywne wykorzystywane w mezoterapii chorób skóry owłosionej głowy to:

• d- pantenol

• pierwiastki śladowe

• minoksidil

• kompleks multiwitaminowy

• biotyna

• krzemionka organiczna

Zabiegi mezoterapii stosuje się m.in. w leczeniu chorób skóry owłosionej głowy, także jako terapię wspomagającą inne metody lecznicze zwłaszcza w:

• łysieniu telogenowym

• łysieniu androgenowym

• łysieniu androgenowym związanym z nasilonym łojotokiem

• łysieniu plackowatym

Mezoterapia

• Obecnie na rynku dostępnych jest bardzo wiele preparatów z pojedynczą substancją aktywną lub wieloma, wykorzystywanymi w medycynie estetycznej

• Wybór substancji leczniczej podawanej metodą mezoterapii zależy od wskazań leczniczych i oczekiwań pacjentów

• Istnieje również możliwość samodzielnego opracowania składu mieszanki leczniczej przez lekarza, która dostosowana byłaby do rodzaju zaplanowanego zabiegu

• przed przystąpieniem do zabiegu miejsca ostrzyknięć dezynfekuje się

• roztwór podaje się przy pomocy pistoletu lub strzykawki stosując wstrzyknięcia śródskórnie lub podskórnie

• po zabiegu ponownie dezynfekuje się miejsca po iniekcjach

Przeciwwskazania

• Kobiety ciężarne i w okresie laktacji

• Infekcje wirusowe lub bakteryjne

• Miejscowe stany zapalne

• Współistnienie chorób autoimmunologicznych

• Obecność nadwrażliwości na poszczególne substancje

• Chemioterapia

Względnymi przeciwwskazaniami są:

• Choroby metaboliczne, takie jak cukrzyca

• Niektóre leki (preparaty przeciwzakrzepowe, niesterydowe leki przeciwzapalne, leki przeciwnowotworowe )

Pamiętać należy również o możliwości wystąpienia niepożądanych objawów w trakcie wykonywania zabiegu, takich jak:

• Ból

• Obrzęk

• Pokrzywka

• Stan zapalny

• Miejscowe krwawienie

• Krwawe wylewy podskórne

• Hiperpigmentacja pozapalna

• Miejscowa nadwrażliwość skóry

• Sprowokowanie wystąpienia lub zaostrzenia niektórych dermatoz (łuszczycy czy liszaja płaskiego)