SCENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH

HASŁO TYGODNIA: Powitanie wiosny

TEMAT DNIA : ,,Wiosna przyszła do naszej świetlicy”

Data: 22.03.2011r.

Grupa: III (kl. I)

Miejsce: świetlica szkolna

Prowadzący: Elżbieta Calik

CELE OGÓLNE: zapoznanie z charakterystycznymi cechami aktualnej pory roku oraz zmianami zachodzącymi w świecie roślin i zwierząt w okresie wiosennym,

CELE OPERACYJNE :

Uczeń potrafi:

- prawidłowo wykonać polecenia,
- wykorzystać nową technikę plastyczną,
- rozwiązać zagadki, logicznie myśleć,
- dostosować ruch do rytmu i nastroju muzyki,

-współpracować w grupie,

-rozwijać się twórczo i pobudzić wyobraźnię,

-odczuwać radość wspólnej zabawy.

METODY:

• słowne: pogadanka,

• oglądowe: pokaz,

• praktycznego działania: gry i zabawy dydaktyczne

FORMY PRACY:

• zbiorowa,

• w parach

• indywidualna,

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: utwór J. Brzechwa „Przyjście wiosny”, zagadki, farby witrażowe, szablony kwiatów, koszulki

CZYNNOŚCI NAUCZYCIELA

CZYNNOŚCI UCZNIA

Zabawa na powitanie. Czyta utwór J. Brzechwy pt. „Przyjście wiosny”. Zagadki. Dzieli uczniów na dwie grupy, czyta zagadki wiosenne. Załącznik1 Zabawa ruchowa: „Bocian i żaby” Praca plastyczna - wiosenny witraż Podsumowanie zajęć.

Chodzą po Sali w rytm muzyki, gdy muzyka ucichnie dzieci witają się ze sobą wg poleceń nauczyciela np. łokciami, dłońmi, piętami itp. Odpowiadają na pytania nauczyciela: Jakie zwierzęta zostały wymienione w utworze? Dlaczego się ze sobą sprzeczały? Jakie wymieniały sposoby przyjścia Wiosny? W jaki sposób Wiosna się porusza? Odgaduje zagadki i zdobywa dla swojej drużyny punkty. Kiedy zagadka nie zostaje odgadnięta pytanie przechodzi na drugą grupę. Wygrana drużyna dostaje serduszka. Jedno z dzieci jest bocianem, pozostałe- żabami. W rytm muzyki poruszają się po całej sali. Na przerwę w muzyce żaby zastygają w bezruchu, a bocian wyrusza na łowy. Żabka, która w tym czasie się poruszy- wędruje do gniazda bociana. Za pomocą farbek witrażowych odrysowują szablony kwiatów na przeźroczystej koszulce. Po wyschnięciu ozdabiamy naszą salę. Wypowiadają się luźno, czy zajęcia im się podobały. Wybranie najładniejszej pracy. Następuje sprzątanie świetlicy. Pożegnanie.

Załącznik 1

Zagadki Wiosenne

• Na górskiej polance zakwitam, co roku. Rosnę też w ogródkach, nazywam się ..........(krokus).

• Co ona przekopie, to one wygładzą. W domowym ogródku bardzo się przydadzą (grabie)

• Mówią - że w nim jak w garncu, nieustanna zmiana. Słońce grzeje w południe, mrozek szczypie z rana, a do tego jeszcze przelatują deszcze! (marzec)

• Gdy niebo wdzieje szary kubraczek, a potem rzewnie się rozpłacze, gdzie spadnie łez tych liczba duża, tam z wody się zrobi wielka … (kałuża)

• Zobaczysz je wiosną, gdy na wierzbach rosną. Srebrne futra mają. Jak się nazywają? (bazie)

• Kolorowe i pachnące, czy w ogrodzie, czy na łące, zawsze chętnie je zbieramy na bukiecik dla swej mamy (kwiaty)

• Wiosną na drzewie się zieleni, ale opada na jesieni (liść)

• On pierwszy do nas z ciepłych krajów wrócił, i nad polami piosenkę zanucił (skowronek)

• W kropki ma spódnicę , chętnie zjada mszyce. (biedronka)

• Powrócił do nas z dalekiej strony, ma długie nogi i dziób czerwony. Dzieci się śmiały, gdy go witały, żabki płakały przez dzionek cały (bocian)

• Gniazdko z błota lepi pod dachu okapem. Przylatuje z wiosną, aby uciec latem (jaskółka)

• Skaczę po łące, pływam w wodzie, żyję z bocianem w ciągłej niezgodzie (żaba)

• Gdy się schowa za chmury, świat taje się ponury, a weselej jest na świecie, kiedy śmieje się z góry. (słońce)

• Chociaż jestem słabym kwiatkiem, tuż przed zimy końcem. Przebijam czapę śniegu, by zobaczyć słońce. (przebiśnieg)

• Spadły w las białe gwiazdki. Jest ich tyle, tyle. Zgadnij, jaki to kwiatek? To jest przecież.( zawilec)

• Ciągle jeszcze jest chłodno, a najgorsze są noce i ranki, więc czyż można się dziwić, że ubrały się w futra .........(sasanki)

J. Brzechwa „Przyjście Wiosny”

Naplotkowała sosna, że już się zbliża wiosna.
Kret skrzywił się ponuro:

- Przyjedzie pewno furą...
Jeż się najeżył srodze:

- Raczej na hulajnodze.
Wąż syknął

- Ja nie wierzę, przyjedzie na rowerze.
Kos gwizdnął:

- Wiem coś o tym, przyleci samolotem.
Skąd znowu - Rzekła sroka - ja jej nie spuszczam z oka
i w zeszłym roku w maju widziałam ją w tramwaju.
Nieprawda wiosna zwykle przyjeżdża motocyklem!
A ja wam tu dowiodę, że właśnie samochodem.
Nieprawda, bo w karecie!
W karecie? Cóż pan plecie? Oświadczyć mogę krótko,
że płynie własną łódką!
A wiosna przyszła pieszo. Już kwiaty z nią się spieszą,
Już trawy przed nią rosną i szumią: - Witaj wiosno!