Sobiesław Torliński 10.05.2002
Ćwiczenie 19
WYZNACZANIE SZYBKOŚCI PRZENIKANIA TLENU PRZEZ GRANICĘ FAZ POWIETRZE - ROZTWÓR METODĄ WOLTAMPEROMETRII Z WIRUJĄCĄ ELEKTRODĄ PLATYNOWĄ
1. Wstęp teoretyczny:
Metoda polarograficzna - jest to kroplowa elektroda rtęciowa. Podczas wzrostu kropli elektroda zachowuje praktycznie stały potencjał. Na elektrodzie kroplowej rejestruje się , z reguły automatycznie, średnie natężenie prądu, natomiast potencjał elektrody zmienia się liniowo w czasie z niewielką szybkością. W metodzie polarograficznej są istotne dwa elementy KER i zastosowany przez Heyrovsky'ego roztwór elektrolitu. Roztwór elektrolitu oprócz niewielkiego stężenia depolaryzatora (0,01 mol/dm3) zawiera 100-krotnie większe stężenie tzw. elektrolitu wspomagającego.
Typową falą polarograficzną dla katodowej redukcji kationu metalu na KER przedstawia rysunek:μ
Na odcinku A do B płynie bardzo niewielki prąd związany głównie z ładowaniem oraz redukcją ewentualnych zanieczyszczeń. W punkcie B potencjał KER jest na tyle wysoki, że rozpoczyna się redukcja badanego kationu metalu. Na odcinku B do C szybkość tej redukcji zwiększa się wykładniczo z potencjałem i w punkcie C jest już tak wielka, że każdy jon, który osiągnie w wyniku dyfuzji powierzchnię KER, jest redukowany i stężenie jonów depolaryzatora na powierzchni elektrody spada do zera. Prąd osiągnął wartość maksymalną i dalszy wzrost napięcia, choć nadal zwiększa szybkość reakcji redukcji, nie powoduje już wzrostu prądu. Prąd ten nosi nazwę granicznego prądu dyfuzyjnego - oscylacja tego prądu związana jest z procesem odrywania i formowania się kolejnych kropel rtęci.
Wielkości graniczne prądu dyfuzyjnego podaje równanie:
Krzywa napięcie - natężenie opisana jest równaniem:
które po uwzględnieniu równania:
można zapisać
gdzie ig - dyfuzyjny prąd graniczny
Podstawiając i = ig/2 otrzymujemy Ei = E1/2. Odpowiednie napięcie określa się jako potencjał półfali, który odpowiada potencjałowi normalnemu E0 danego procesu redoks przy założeniu, że współczynniki fR i f0 oraz współczynniki dyfuzji DR i D0 są sobie równe. Potencjał półfali przypada w punkcie leżącym w połowie wysokości fali na krzywej natężenie - napięcie. Prąd graniczny ig jest proporcjonalny do stężenia c0 roztworu:
Literatura:
„Chemia fizyczna” - L. Sobczyk, A. Kisza, PWN W - wa, 1977
„Elektrochemia” - J. Koryta, J. Dvorak, V. Bohackova PWN W - wa, 1980
Wykaz substancji chemicznych stosowanych w zadaniu:
kwas azotowy 10 molowy
siarczan sodu
roztwór chlorku potasu
Oświadczenie:
Oświadczam, że zapoznałem się z kartami charakterystyk wyżej wymienionych substancji i znane mi są właściwości tych substancji, sposoby bezpiecznego postępowania z nimi oraz zasady udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.