ROZDZIAŁ 13
LOTY MOTOSZYBOWCOWE
Strona celowo pozostawiona pusta
13. LOTY MOTOSZYBOWCOWE
RODZAJE LOTÓW
Na motoszybowcach są wykonywane loty zgodnie z ustaleniami zawartymi w instrukcji użytkowania w locie danego motoszybowca według programu samolotowego lub szybowcowego.
DOWÓDCA STATKU POWIETRZNEGO
Do pełnienia funkcji dowódcy motoszybowca może być wyznaczony pilot, który posiada licencję pilota szybowcowego z wpisanym do niej uprawnieniem do startów przy użyciu napędu własnego szybowca lub licencję pilota samolotowego z wpisanym do niej uprawnieniem na klasę motoszybowców turystycznych oraz dodatkowe uprawnienia do wykonywania lotów na danym typie motoszybowca, wpisane do książki pilota samolotowego lub książki pilota szybowcowego przez Szefa Wyszkolenia Aeroklubu. Obowiązuje to również przy planowanym użytkowaniu motoszybowca wyłącznie jako szybowca lub samolotu.
W lotach szkolnych samodzielnych, kiedy wymaga tego program, funkcję dowódcy statku powietrznego na motoszybowcu może pełnić uczeń - pilot albo przeszkalany w lotach na motoszybowcu pilot szybowcowy lub samolotowy, który posiada sprawdzone przez Szefa Wyszkolenia lub upoważnionego przez niego instruktora umiejętności lotnicze w zakresie lotów, jakie ma wykonywać samodzielnie.
Lot na motoszybowcu może być rozpoczęty po spełnieniu określonych wymogów, między innymi w zakresie przygotowania do lotów.
Do lotów związanych z lądowaniem na innym lotnisku niż lotnisko startu (lądowisku) obowiązują dokumenty jak przy przelotach samolotowych.
LOTY O CHARAKTERZE SZYBOWCOWYM
Podczas użytkowania motoszybowca na ziemi oraz w locie z niepracującym zespołem napędowym własnym mają zastosowanie przepisy określone w rozdziale 12, przy uwzględnieniu przeznaczenia i zakresu użytkowania danego typu i egzemplarza motoszybowca.
Loty o charakterze szybowcowym przy użyciu napędu własnego motoszybowca do startu i wznoszenia na potrzebną wysokość odbywają się ze startu szybowcowego, jeśli z uzasadnionych względów Kierownik Lotów nie zdecyduje inaczej.
Podczas uruchamiania silnika oraz kołowania, startu, wznoszenia i lotu przy użyciu napędu własnego motoszybowca aż do chwili wyłączenia silnika obowiązują przepisy rozdziału 11. Decyzję o włączeniu i wyłączeniu silnika podejmuje dowódca danego motoszybowca.
LOTY O CHARAKTERZE SAMOLOTOWYM
Podczas wykonywania na motoszybowcach lotów o charakterze samolotowym mają zastosowanie przepisy rozdziału 11, przy uwzględnieniu przeznaczenia i zakresu użytkowania danego typu i egzemplarza motoszybowca oraz innych ograniczeń, np. odmienności niektórych szczególnych przypadków w locie.
Loty o charakterze samolotowym odbywają się ze startu samolotowego, jeżeli
z uzasadnionych względów Kierownik Lotów nie zadecyduje inaczej.
SZCZEGÓLNE PRZYPADKI W LOCIE
Podczas lotu przy użyciu napędu własnego motoszybowca obowiązuje w szczególnych przypadkach w locie postępowanie jak w rozdz. 11, pkt. 11.9 z wyjątkiem przepisów ust. 11.9.4.
W przypadku przerwania pracy zespołu napędowego po starcie na wysokościach do 80 m lub w czasie przelotu o charakterze samolotowym do wysokości rzeczywistej 100 m albo po stwierdzeniu nieprawidłowej pracy silnika, uniemożliwiającej wznoszenie po starcie lub kontynuowanie przelotu na tych wysokościach należy wykonać „lądowanie przed siebie”.
W tym celu należy:
zapewnić utrzymanie bezpiecznej prędkości i ustalić kierunek lotu na uprzednio obrane miejsce do przymusowego lądowania;
schować podwozie, jeśli wymaga tego instrukcja użytkowania motoszybowca;
wypuścić klapy;
przerwać dopływ paliwa do silnika i wyłączyć zapłon;
użyć, w razie potrzeby, hamulców aerodynamicznych;
w przypadku możliwości czołowego zderzenia z przeszkodą zmienić kierunek
lądowania w lewo lub prawo do 600, wykonując zakręt z niewielkim przechyleniem.
W przypadku stwierdzenia po starcie, na wysokości większej niż 80 m, nieprawidłowej pracy silnika, uniemożliwiającej kontynuację lotu, należy zastosować się do poleceń kierownika lotów lub postępować według oceny własnej, zmierzającej do wykonania możliwie bezpiecznego lądowania. Uczeń - pilot powinien postępować w sposób ustalony przez instruktora.
W lotach o charakterze szybowcowym stosownie do programu szkolenia lub w zamiarze uniknięcia lądowania w terenie przygodnym albo w razie potrzeby przejścia na drugi krąg podczas wykonywania manewru do lądowania, dowódca statku powietrznego może użyć napędu własnego motoszybowca. Decyzję o włączeniu silnika motoszybowca należy podjąć z uwzględnieniem wymagań eksploatacyjnych danego typu motoszybowca, jednak nie niżej niż na wysokości rzeczywistej 300 m. W lotach nadlotniskowych dopuszcza się zmniejszenie tej wysokości do 200 m.
Ćwiczenia wyłączania i chowania oraz wypuszczania i uruchamiania napędu muszą odbywać się na wysokości i w odległości od lotniska umożliwiającej dolot i bezpieczne lądowanie w najmniej korzystnej konfiguracji, jednak nie niżej niż 500 m. AGL.
W celu uniknięcia lądowania przymusowego podczas przelotu o charakterze samolotowym, po przerwaniu pracy zespołu napędowego lub stwierdzeniu nieprawidłowej jego pracy, uniemożliwiającej dalsze kontynuowanie lotu o charakterze samolotowym, dowódca motoszybowca zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami może wykorzystać dla kontynuowania lotu wznoszenia termiczne. O podjęciu takiej decyzji dowódca motoszybowca jest obowiązany niezwłocznie powiadomić organ służby ruchu lotniczego.
Podczas lotu motoszybowca z niepracującym zespołem napędowym obowiązują przepisy rozdziału 10.
Miejsce celowo pozostawione puste
Strona celowo pozostawiona pusta
Rozdział 13 |
INSTRUKCJA WYKONYWANIA LOTÓW i SKOKÓW AEROKLUBU POLSKIEGO |
Aeroklub Polski |
Aeroklub Polski |
INSTRUKCJA WYKONYWANIA LOTÓW i SKOKÓW AEROKLUBU POLSKIEGO |
Rozdział 13 |
13 - 6 |
LOTY MOTOSZYBOWCOWE |
Wydanie z 25.04.2004 r. Zmiana Nr: 0 |
Wydanie z 25.04.2004 r. Zmiana Nr: 0 |
LOTY MOTOSZYBOWCOWE |
13 - 5 |