Praca zaliczeniowa z filozofii
Temat: „Teoria nadczłowieka według Nietzschego
Krzysztof Denisiuk
Wydział Medycyny Weterynaryjnej
Friedrich Wilhelm Nietzsche- niemiecki filozof, poeta i pisarz urodzony 15 października 1844roku w Röcken, zmarł 25 sierpnia 1900roku. W swoich traktatach filozoficznych zajmował się ujmowaniem rzeczywistości, to znaczy filozofią życia, czyli również człowiekiem jako elementem życia. Prowadziło to do negacji istnienia ukrytego sensu istnienia, a co za tym idzie układu świata. W konsekwencji swoich przekonań filozoficznych, zaczął krytykować chrześcijaństwo oraz zwracać się w stronę powrotu do antycznej kultury Greckiej. Odbył on studia w zakresie filologii klasycznej, teologii, historii kościoła oraz stuki. Nietzsche chętnie przyznawał się do swoich polskich korzeni, miało to na celu manifestowanie przeciwko Niemcom i ich kulturze, którą uznawał za upadłą i niegodną uwagi.
Odbył on obowiązkową służbę wojskową oraz objął stanowisko profesora nadzwyczajnego na katedrze filologii klasycznej na uniwersytecie w Bazylei. W wieku 25lat wygłosił swój pierwszy wykład- Homer i filologia klasyczna. W późniejszym etapie życia zaczął on zmagać się z problemami nihilizmu, śmierci Boga, krytyki chrześcijaństwa w efekcie czego powstałą koncepcja nadczłowieka w celu przezwyciężenia tych problemów. Efektem tych przemyśleń było ukazanie się dzieła pod tytułem „książka dla wszystkich i dla nikogo”- tako rzecze Zaratustra. Książka ta zasadniczo nie zawiera niczego nowego w przemyśleniach oraz ukazaniu światopoglądu Nietzschego. Najważniejszy w tym dziele był język użyty do przekazania zawartych w niej treści. U schyłku życia Nietzsche wydawał kolejne dzieła rozwijające tezy i poglądy zawarte w Zaratustrze.
Teoria nadczłowieka opiera się w głównej mierze na pojęciu nihilizmu, to jest odrzuceniu istnienia bytu wyższego takiego jak Bóg. Nietzsche wysunął teze, mówiąca o śmierci Boga, czyli braku jego obecności dla ludzi. Brak Boga oznacza koniec wiary oraz unieważnienie dekalogu, bez tych dwóch rzeczy ludzie zatracają wartości przez co są nieprzydatni dla społeczeństwa. Aby uratować społeczeństwo potrzebny jest właśnie nadczłowiek, osoba niczym nieograniczona, zdolna do każdego czynu, dla której jedynym ograniczeniem miałoby być własne sumienie. Persona taka nie liczy się z odbiorem jej działań przez społeczeństwo, ponieważ robi to dla jej dobra. Nietzsche twierdził, iż w historii świata już kilka razy rodzili się „nadludzie”, za przykąld posłuży mi Napoleon. Doskonały wódź, który mógł rzucić na kolana całą Europe, dgyby nie jeden błąd. Jego działania sprzeczne z moralnością doprowadziły jego państwo do rozkiwtu, stało się potęgą zarówno gospodarczą jak i militarną. Ilu innym ludziom udało się czegoś takiego dokonać w historii świata?
W przypadku nadczłowieka, wartości i ich przeciwieństwa są zastępowane przez moc, do której posiadania dąży nadczłowiek, nie ma zła, nie ma dobra, jest tylko to co może dać siłę. Nietzsche twierdził również, iż cechy takie jak litość, łaska, dobrotliwość, to przymioty ludzi słabych, nadczłowiek musiałby wykazywać się w takim wypadku cechami takimi jak brutalność, gwałtowność.