Test mięśnia nadgrzebieniowego Jobe'a (test pustej puszki)
Wykonanie: Test można wykonać u chorego stojącego lub siedzącego.
Ramię pacjenta, wyprostowane w stawie łokciowym, jest odwodzone do 90°, zginane do przodu do 30° oraz ustawiane w rotacji wewnętrznej. W czasie odwodzenia i zgięcia w płaszczyźnie poziomej badający wywiera skierowany od góry nacisk na przedramiona.
Interpretacja: Test jest dodatni, jeżeli wywołuje mniej lub bardziej nasilony ból, a pacjent nie jest w stanie odwieść ramienia do 90° oraz utrzymać go wbrew naciskowi (drop arm sign).
Przy rotacji wewnętrznej (kciuk skierowany w kierunku podłoża) oceniane są głównie części grzbietowe (mięsień nadgrzebieniowy), natomiast przy zewnętrznej - brzuszne części pierścienia rotatorów.
Dodatkowo można wykonać test polegający na utrzymywaniu kończyn na poziomie łopatek po ich odwiedzeniu do 90°, z wyprostowanymi stawami łokciowymi oraz dtoniami zwróconymi ku górze, tzn. w maksymalnej rotacji zewnętrznej.
Test ten jest podobny do opisanego przez Jobe'a, lecz ramiona zrotowane są w przeciwną stronę; jeżeli w czasie jego przeprowadzania pojawią się dolegliwości bólowe i trudności w utrzymaniu pozycji, świadczy to o chorobie mięśnia pod-lopatkowego, głównie zaś jego części górnej.
Ponieważ za rotację wewnętrzną oprócz mięśnia podiopatkowego odpowiedzialne są mięsień piersiowy większy i najszerszy grzbietu, to w przypadku gdy występują w nich zmiany chorobowe, test nie jest wystarczająco specyficzny.