III okres gramatyki generatywnej

• III okres nie tworzy już tak jednolitej koncepcji jak I czy II, nie jest juz pod tak decydującym wpływem Chomsky'ego,

• w większym stopniu wychodzi od logicznych badań jezyków naturalnych.

• charakteryzuje się zbiorem rozbieżnych rozwiązań, nie pokrywających się często z „konserwatywnym”stanowiskiem Chomsky'ego.

• Fodor i Katz stwierdzili, że semantyka=opis lingwistyczny-gramatyka.

• Weinrach modyfikuje ich teorię semantyczną- uważa, że nie ma składni bez semantyki, widzi to jako całość, nie można pomijać gramatyki.

• Bierwisch:strukturę semantyczną języka powinno się interpretować przy pomocy uniwersalnych cech elementarnych typu pojęciowego lub referencjalnego, które wewnątrzjęzykowo nie dają sie dalej analizować i reprezentują podstawowe komponenty słowotwórstwa. Komponenty są uniwersalne ale ich połączenia w różnych językach są inne.

• Początki teorii stylu- próba Ohmanna. Przez styl rozumie on określoną relację niezmienności (reguły semantyczne lub syntaktyczne) i zmienności („wolna gra” z regułą). Ohmann opierając się na rozwiniętych przez Chomsky'ego transformacjach fakultatywnych sprowadza teksty Hemingwaya, Faulknera i innych do ich „form normalnych”- eliminuje charakterystyczne dla danego pisarza transformacje. Powstaje tekst stylistycznie neutralny, nie zawierający cech specyficznych danego pisarza, ale dodając te charakterystyczne elementy można go spowrotem zamienić na tekst danego autora. Wg Ohmanna styl=rodzaj transformacji fakultatywnych dominujących u autora.

• Krytyka „struktury głębokiej Chomsky'ego.

• Ross: istnieją 2 płaszczyzny języka: jako podstawa-uniwersalna struktura pojęciowa (opierająca się na semantycznych regułach poprawności sformułowania) i wyprowadzona z niej syntaktyczna struktura powierzchniowa. Stosunek składni i semantyki odwrócił się: komponent semantyczny występuje jako fundamentalny i generatywny a komponent syntaktyczny jako interpretacyjny.