Granica, krótkie streszczenia lektur

"Granica" jest utworem napisanym przez Zofię Nałkowska. Historia zaczyna się od śmierci prezydenta miasta, Zenona Ziemkiewicza. Mieszkańcy rozpowiadają plotki o zmarłym. W utworze poznajemy wszystko co jego dotyczy ze szczegółami. Zenon pochodzi z niewielkiej miejscowości. Wszystko było dobrze, dopóki nie wyjechał na studia do Paryża. Po powrocie dostrzega wszystko w zupełnie innym świetle. Matka zajmuje się gospodarstwem, podczas, gdy jego ojciec ją notorycznie zdradza. Chłopak nie chce popełnić jego błędów. Poznaje Elżbietę, w której się zakochuje, jednak wie, że nie darzy ona go tym samym uczuciem. Na imieninach u Cecylii Elżbieta odkrywa, że Awaczewicz jest kochankiem jej nauczycielki. Traci odtąd wiarę w mężczyzn. Postanawia, ze nigdy nie wyjdzie za mąż. Zenon tymczasem wrócił do Boleborzy, gdzie poznał Justynę Bogutównę, która została jego kochanką. Po powrocie do miasta spotyka się z Elżbietą. Rodzi się w nich miłość. Niestety musi on wrócić do Paryża, by ukończyć studia. W tym samym czasie Biecka przejmuje kamienicę, a Justyna wraz z umierającą matką przeprowadza się do Warszawy. Kiedy Ziemkiewicz wraca do kraju zaręcza się z Elżbietą, ale także odnawia romans z Justyna. Dziewczyna zachodzi w ciążę. Zenon każe jej ją usunąć, a tymczasem zostaje wybrany na prezydenta. Przyznaje się Bieckiej do romansu, a ta pakuje się i jedzie do matki. Po pewnym czasie wraca i bierze ślub z Ziemkiewiczem. Wkrótce Elżbieta zaszła w ciążę. W mieście wybuchły zamieszki spowodowane pogarszającymi się warunkami bytu. Tymczasem u Justyny zaczęła się rozwijać choroba psychiczna. Obarczała winą za wszystko Zenona. Postanowiła się zemścić na nim i polała go kwasem. W wyniku tego został on niewidomy. Nie mógł się z tym pogodzić i popełnił samobójstwo.