Aparat krytyczny w BHS
- Septuaginta (LXX);
- Wulgata (Vg);
- Vetus Latina (tłumaczenie starołacińskie);
- Pięcioksiąg samarytański;
- Targumy;
- tekst masorecki;
- wersja tekstu odnaleziona w Qumran (symbol a oznacza pierwszy odnaleziony, kompletny tekst);
- tłumaczenie Syryjskie sporządzone zasadniczo z języka hebrajskiego, ale potem zostało skonfrontowane z LXX i Vg;
- wersja arabska;
Syh - przekład syro-heksaplarny;
Mm - Masora magna (wielka);
Mp - Masora parva (mała);
ad - do;
add - dodane (w tekście głównym);
cf - porównaj;
Cp - rozdział;
dl - należy opuścić;
frt - być może (forte);
frt ins - być może należy dodać;
gl - glosa;
gl ad - glosa do;
mlt - liczne;
Ms - jeden manuskrypt;
Mss - jeden i więcej manuskryptów;
om - opuszczono (literę, słowo);
om cop - opuszczony spójnik w (por. BHS, przypis b do Iz 40,11);
pc - nieliczne;
pr - przed tym umieszcza;
prb - prawdopodobnie;
prp - czysta sugestia, czy poprawka proponowana przez redaktora;
suff - sufix;
tr huc - tu należy przestawić wiersze;
ut - tak samo;
Vrs - przekłady (idące za danym tekstem);
|| - koniec uwagi do danego wiersza;
> - brak zaznaczonego fragmentu w następującej po tym znaku wersji tekstu;
stopnie prawdopodobieństwa tekstu:
l - lege - najwyższe prawdopodobieństwo („czytaj absolutnie”);
l frt - lege forte - być może tak należy czytać;
l prb - lege probabiliter - prawdopodobnie tak należy czytać;
l ? - najsłabsze prawdopodobieństwo, czasami wzmacniane przez dodanie: frt lub prb.
W tym miejscu warto zwrócić szczególną uwagę na aparat krytyczny zawierający teksty przedmasoreckie z Qumran. Księga Izajasza posiada dwie wersje cytowane jako a i b (drugi odnaleziony tekst). W wydaniu BH Kittel'a pod tekstem księgi Izajasza był dodatkowy aparat krytyczny, gdyż właściwy aparat tej Biblii powstał zanim teksty z Qumran zostały opublikowane.