Rodzaje włókien

azbestowe - są naturalnym materiałem włóknistym. Różnią się składem mineralnym, a więc także parametrami fizycznymi. Włókna azbestowe nazywa się od minerału dominującego. Ze względu na bardzo dobre parametry fizyczne (np. moduł Younga) i geometryczne (bardzo mała średnica, naturalnie zróżnicowana smukłość) są najlepszym dodatkiem do betonu. Ponieważ jednak stwierdzono ich niekorzystne działanie na organizm człowieka, zabroniono ich stosowania w budownictwie.
szklane - wykonane ze szkła alkaloodpornego, mają przekrój kołowy. Są w ograniczonym stopniu odporne na oddziaływanie środowiska alkalicznego. Stosuje się je głównie przy produkcji płyt okładzinowych.
stalowe - charakteryzują się niewielką smukłością. Eliminują spękania plastyczne, poprawiają zdolność do przenoszenia obciążeń, gdy uszkodzony został beton (obciążenia są przenoszone tylko przez włókna). Problemem może być uzyskanie jednorodności mieszanki. Stosuje się je jako dodatki wzmacniające fundamenty, stanowiska pod ciężkie maszyny i płyty poddawane dużym obciążeniom.
organiczne celulozowe - uzyskiwane są z przeróbki drewna i z roślin jednorocznych. Tani i ekologiczny modyfikator. Stanowią zamiennik azbestu przy produkcji płyt elewacyjnych i dekarskich. Ich stosowanie jest jednak ograniczone, ponieważ silnie reagują na zmianę warunków termiczno-wilgotnościowych, zmieniają parametry geometryczne. Na skutek tego odspajają się od betonu i przestają z nim współpracować, co ogranicza ich stosowanie.
organiczne polipropylenowe PP - wytwarzane w postaci ciętej przędzy o przekroju kołowym lub w postaci fibrylowanych (powierzchnia modyfikowana chemicznie) pasków ciętych z folii. Wykorzystywane są w celu wyeliminowania spękań skurczowych w betonie.
węglowe - występują w postaci prętów o przekroju kołowym lub prostokątnym. Wykorzystywane są jako dodatek antyelektrostatyczny i osłabiający promieniowanie jonizujące.

---